สาปอสุรี

*นามสมมติ แต่งขึ้นเองไม่อยู่ในตำนาน*

"จินตปาตี เจ้ามีความดีความชอบต่อสรวงสวรรค์ยิ่งนัก ชายาของข้าเห็นควรว่าเจ้าควรได้รับรางวัลตอบแทนความชอบนั้น ข้าจึงจะประทานพรให้กับเจ้าข้อหนึ่ง เชิญเจ้ากล่าวได้” สุรเสียงอ่อนโยนดังมาจากเทพผู้ปกครองชั้นฟ้ากล่าว

“ข้าแต่องค์อินท์ผู้ปกครองชั้นฟ้า ความปรารถนาหนึ่งเดียวของหม่อมชั้นคือ...” จินตปาตีเว้นช่วงสายตาจ้องมองไปทั่วคล้ายหาบางสิ่งก่อนจะไปสะดุดตากับเทพหนุ่มผู้นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้านข้างบ่งบอกฐานะไม่ธรรมดา เรียกว่าเทพหนุ่มก็ไม่ค่อยจะถูกนัก ในเมื่อเทพองค์นี้คือเทพกิตติมศักดิ์ผู้มีสิทธิ์มีเสียงพอๆ กับองค์อินท์ผู้ปกครองสวรรค์ ซึ่งนานทีปีหนจึงจะเข้าร่วมการประชุมซักครั้ง ‘ธราธิป’ คือบุตรสายเลือดบริสุทธิ์ของเทพบรรกาลผู้หยิ่งยโสในสายเลือด และมีพลังอำนาจเหลือล้นเป็นที่เกรงกลัวของเทพเทวาและอสูรกายทั้ง 3 ภพ และเป็นที่เกรงอกเกรงใจขององค์อินท์ผู้ปกครองสวรรค์ยิ่งนัก “หม่อมชั้นต้องการสมรสกับองค์ธราธิปเพคะ” สิ้นคำของอสุรีผมแดง รอบข้างทั่วทั้งโถงประชุมพลันเงียบกริบ แม้แต่เทพแห่งลมยังถึงกับลืมทำหน้าที่ ไร้เสียงแม้แต่เสียงลม องค์อินท์ถึงกับตกตะลึงในคำขอนั้น รีบหันไปมองผู้ถูกกล่าวถึงซึ่งกำลังนั่งตัวตรงหน้านิ่งเย็นชายากจะคาดเดาความรู้สึก องค์อินท์จึงรีบพูดออกตัวสยบความกระอักกระอ่วนนี้

“เอ่อ..ในเรื่องนี้นั้น หากท่านธราธิปไม่ยินยาม ข้าก็คร้านจะบังคับ เรื่องของจิตใจ แม้แต่เทพีแห่งความรักยังไม่อาจกะเกณฑ์ได้ ข้าเองก็คงไร้ปัญญา ท่านธราธิปคิดเห็นอย่างไรกับคำขอนี้ของนาง” หลังหาทางคลี่คลายได้ องค์อินท์ก็รีบโยนเผือกร้อนไปให้ผู้อื่นทันที ด้านธราธิปไม่สะทกสะท้าน มองยักษีสาวที่กำลังคุกเข่ามองมาที่ตนอย่างคาดหวังด้วยสายตาเย็นเยียบ

“ข้าขอปฏิเสธ” หลังสิ้นเสียงเฉียบขาดทั่วทั้งโถงประชุมพลันบังเกิดเสียงหัวเราะเยาะหยันดังขึ้นถ้วนหน้า ด้านจินตปาตีกลับไม่สะทกสะท้านสีหน้ายังคงมุ่งมั่น ด้านเมฑาวตีเทวีชายาขององค์อินท์พลันเวทนายักษีตรงหน้าจึงกระซิบกระซาบเสนอทางเลือกให้กับสวามีตน องค์อินท์เห็นด้วยกับข้อเสนอนั้นจึงตรัสขึ้นทั่วทั้งห้องจึงเงียบกริบ

“ชายาของข้ามีใจเมตตา คิดเห็นว่าเพื่อปรอบโยนเจ้าที่ข้าไม่อาจช่วยให้สมหวังในรักได้ ข้าจะให้เจ้าขอพร 2ข้อแทน”

“เช่นนั้นหม่อมชั้นขอชีวิตอมตะเพคะ หม่อมชั้นจะใช้ทั้งชีวิตอมตะของตนเพื่อทำให้ท่านธราธิปรักหม่อมชั้นเอง”