Hello sensei ! Chanbaek
เด็กแสบตัวปัญหาของโรงเรียนกับอาจารย์ปกครองสุดโหด ใครจะแน่กว่ากัน ;') เรื่องนี้แบคฮยอนเป็นผู้หญิงนะคะ*
ผู้เข้าชมรวม
453
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
453
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 6 พ.ค. 60 / 15:34 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
สวัสดีรีดเดอร์ทุกท่านนะคะ ♡
วันนี้เราถือโอกาสเปิดฟิคใหม่ เป็นSFของคู่ชานยอลและแบคฮยอนค่ะ
เรื่องนี้แบคฮยอนเป็นผู้หญิงนะคะ*
เป็นเรื่องของเด็กสุดแสบจี๊ดอย่างแบคฮยอน และอาจารย์ปกครองสุดโหด โฉด แต่หล่อค่ะ!
ฝากติดตามและเฟปด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
*ตัวละครและสถานที่เป็นเรื่องสมมติขึ้นมานะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
*ออุาเปลี่ยนเพศอแบฮยอนให้ลับมาเป็นผู้ายเหมือนเิมนะะ อโทษรีเอร์ทุๆท่าน้วย่ะ*
"แบฮยอน!"
ทันทีที่ไ้ยินเสียุ้นหูมาลอ5ปี ผมทำหน้าเหม็นเบื่ออัโนมัิ่อนะสบถออมาเบาๆ
"วยริ....มีอะไรฮะอาารย์?"
เมื่อหันไปทา้นเสีย ผม็พบับอาารย์ห้อปรอู่หูู่ปรับันมาั้แ่มอ้น ริมฝีปาแสที่แสถึวามั้านในัวเธอเหยเเพราะวามเือในร่าาย
เธอ้อมาหาเรื่อผมแน่
อาารย์สาวสาวเท้า้าวเ้ามาอย่ารวเร็ว ทันทีที่ประิัวผม เธอ็ระาผมสีำแมบลอน์ที่เพิ่ไปย้อมมาเมื่ออาทิย์ที่แล้วอย่าแรนผมอส่เสียร้อไม่ไ้
"โอ๊ย!"
"นี่อะไรยะ? ิว่าโรเรียนเป็นแฟั่นโว์หรือไ!?!"เธอพูปนะอ เธอปล่อยมือออาเส้นผมแ่ลับับแนวาอผมแทน
"มาับันเี๋ยวนี้! ันะพาไปห้อปรอเพื่อเียนใบบันทึพฤิรรม!"อาารย์สาวริมฝีปาแระาัวอผมให้เินามเธอไปยัห้อที่แสนะุ้นเ๊ยุ้นเย
ผมพยายามุระาัวให้หลุาารวบุมออาารย์ เ็นัเรียนทั้มอ้นและมอปลาย่ามอามันอย่าับเป็นเรื่อสนุ บานถึับหัวเราะใส่้วย้ำ
ไอ้พวบ้า ไม่มีใริะมา่วยันบ้าหรือไัน
อย่าว่าแหล่ะ นที่ทำัวเป็นยะอย่าผม ไม่มีใริะสนใใยีหรอ มีแ่สมเพ
ในที่สุผม็ถูลามาที่ห้อปรอนไ้ ผมถูอาารย์แฮินสวร่ายยาวมาสัสอั่วโมไ้ สาธยายประหนึ่ว่าเป็นผู้ร้ายอาาร้ามาิะั้น - -;; แ่็นั่นแหล่ะ อาารย์ท่านอื่นที่ไม่รู้เบื้อหลัลึหนาอผมึมาร่วมวรุมประาม้วย
ผมถูเียนใบบันทึพฤิรรมอีรั้ในรอบที่45 บวลบสออ่ะนะ ลอบมออาารย์แฮินที่พัารเทศนาั่วรู่โยาริบน้ำเบาๆพอให้หายเ็บอ
"รั้นี้ันะไม่โทรรายานผู้ปรออเธอ ถือว่าเธอโี แ่ว่าพรุ่นี้ันอยาเห็นผมอเธอลายเป็นสีำสนิท เ้าใไหม!?!"อาารย์แฮินพูแมบัับ สายาออาารย์ท่านอื่นที่แสออว่าอี๋ับพฤิรรมอผมสุๆส่มาให้ผมอย่าไม่ปิบัทำให้ผม้ออบลอย่าเลือไม่ไ้
"ไมึ โนอะไรบ้าวะ?"ผมเินเ้าห้อบ๊วยอโรเรียนแล้ววา้น้าๆเพื่อนสนิทเพียนเียวอผม ยอูสำรวามแนและา สายาที่แสถึวามเป็นห่วเป็นใยทำให้ผมรู้สึีใเล็ๆ อยี้ผมสีน้ำาลเ้มอมันไม่ไ้
"โห่ไรวะ นอุส่าห์เป็นห่ว"มันบ่นอุบอิบ ปัมืออผมอออย่าหุหิแบบปลอมๆ
"ูไม่เป็นอะไร แ่โนเียนใบบันทึพฤิรรมเยๆ"ผมว่าพลาแะหมาฝรั่รสมิ้นท์เ้าปาแล้วเี้ยวอย่าอารม์ี
ยอูส่ายหัวให้ับวามื้อรั้นอผม รู้ทั้รู้ว่าโรเรียนายล้วนนี้อุาให้ทำสีผมไ้เพียสีำหรือสีน้ำาลเ้มเท่านั้น แ่ัน็ยัะทำให้นทั้โรเรียนเหม็นหน้ามาึ้นโยารทำผมสีำแมบลอน์สว่า
ริ๊ ริ๊
เสียสวรร์ัึ้นอนเที่ยพอีเป๊ะ ผมผใบหน้าที่แนบับผิวโ๊ะึ้นมา แอบเ็ราบน้ำลายบริเวมุมปาอย่ารวเร็วไม่ให้นอื่นับไ้ แอบเห็นไอ้ื่อเทาหัวเราะ้วย
เห็นแล้วสินะ - -;;
"อยาินไร?"ำถามส่ๆหลุออมาาปาอเพื่อนสนิทที่ำลัยัหนัสือเรียนเ้าโ๊ะเน่าๆอมัน
ผมส่ายหัวไม่รู้ว่าะินอะไรี โรอาหารอโรเรียนมีแ่๋วยเี๋ยว เมนู้าวแ้ำๆ น่าเบื่อะมัยา
ยอูถอนหายใ เาว่ามัน็ไม่อยาไปิน้าที่โรอาหารอโรเรียนเหมือนัน
ผมับยอูนั่หมัวอยู่บนห้อเรียนบ๊วยๆ มันนั่ไถโทรศัพท์ไปมา ส่วนผมนั่เปื่อยมอออนอหน้า่า ้อไ้เปรียบอารอยู่ห้อบ๊วยือวามเป็นส่วนัวนั่นแหล่ะ ห้อบ๊วยอทุั้นปีะถูแยออมาอีึหนึ่ แม้ห้อะว้าไม่เท่าพวห้อส่เสริมพิเศษหรือห้อธรรมาทั่วไป แ่เรียไ้ว่ามุมอึนี้วิวสวยสุๆ
เยมีผู้ปรอหลายท่านถามผู้อำนวยาริมว่าทำไม้อแยึ้วย ผู้อำนวยารอบไปแ่ว่าไม่อยาให้นสมอี้เลื่อยอย่าพวเราไปแพร่เื้อี้เลื่อยใส่สมอพวเ่ๆเท่านั้นเอ
เอ่อ...เพิ่รู้แหะว่ามันแพร่เื้อไ้้วย
แ่็นั่นแหล่ะ ีแล้ว ไ้วามเป็นส่วนัวสุๆ
เฮ้ นั่นประธานนัเรียนอโรเรียนเรานี่ ำลัทำอะไรอยู่นะ?
ู่ๆ่อมเผืออผม็ทำานะทันหัน (็นมันว่า) ผมะโหัวอมานอหน้า่า ยอูไ้แ่มอผมอย่าสสัย แ่มัน็ไม่ิใ หันหน้าลับไปไถโทรศัพท์่อเหมือนเิม
ประธานโอ เฮุนทำัวลับๆล่อๆอยู่ในสวนอโรเรียน ิว่าะพ้นสายาาผมสินะ ใ่ ิถู - -;;
ผมบอยอูว่าปวท้ออึะทันหันแล้วรีบวิ่ลไปั้นล่าทันที
"เอ...อนเ้ามัน็ไม่ไ้ินส้มำมานี่หว่า"
แฮ่ แฮ่
ทำไมมันเหนื่อยอย่านี้วะ!?!
(็แหม วิ่ลมาาั้น6)
ผมหอบหายใ พยายามสูออิเนเ้าไปในโพรมูลึๆที่สุเท่าที่ทำไ้
"แ่ๆ"ผมไอออมาเมื่อไ้ลิ่นบุหรี่แรๆ มือวาถูยึ้นมาปิมูอัวเอแน่น สอเท้าเินเ้าไปในสวนที่เฮุนทำัวลับๆล่อๆอยู่ในนั้น
ัเลยว่าประธานนัเรียนสุที่ร้าอเราแอบมาสูบบุหรี่นี่เอ
เฮุนพิร่าสูๆับ้นไม้ให่อโรเรียน มือหนายมวนบุหรี่สีาวึ้นาบาไว้ในริมฝีปา
ผมหัวเราะิัับัวเอ เสร็แน่โอ เฮุน มือเล็หยิบโทรศัพท์เรื่อบาึ้นมาาระเป๋าาเ เปิล้อึ้นมาเพื่อถ่ายภาพไว้แบล็เมล์ไอ้ประธานี้เ๊
แะ!
เี่ยละ ลืมปิเสียO.O
ผมรีบเ็บโทรศัพท์เรื่อบาลในระเป๋าาเ สอาสาร์ทเียร์หมาวิ่ 4×100เมร ออมาอย่าลัวาย
"โอ๊ะ!"ผมล้มลเพราะวามสะเพร่าอัวเอ อีเือรอเท้าเวนY__Y หันลับไปมอุที่วิ่ออมาเห็นไอ้ประธานที่ำลัวิ่มารธอนมา้วยวามึั
ายแน่เลยู ไวว่าวามิ ผมรีบผูไอ้เือรอเท้าัวปัหาให้เรียบร้อย เรียมัวออวิ่อีรั้
หมับ!
รี๊ อย่อยแน!
ผมเหลือบไปมอมือให่ที่ับแน้ายผมไว้อย่าแนบแน่น
ระููะหัโว้ย ไอ้เวนนี่
ใยัไม่ล้าพอที่ะหันไปสบาับไอ้ประธานหน้าึ ไ้แ่ยืนลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา
"หันหน้ามา"เสียทุ้มเอ่ยึ้นเรียบๆแมบัับ
หัน็ไ้วะ ะเพิ่มแรบีบรแนทำไมเล่า ;_;
"อ..เอ่อ สวัสี"ียิ้มว้าให้หนึ่ทีอย่าฝืๆ เรียว่ายิ้มสู้เสือไ้ป่ะวะ
ร่าสูเหลือบมอผมที่สู(ไม่)เลยไหล่นิ่ๆ แววาแมสมเพส่ออมาให้ปวใเล่น
หนะ ูถูส่วนสููอี
"พยอน แบฮยอน ห้อบ๊วยอปีสาม เ้าห้อปรอบ่อยเหมือนบ้านหลัที่สอ"ผมทำหน้าหิเมื่อเฮุนสาธยายประวัิส่วนัวอผมที่ไม่่อยะีเท่าไร
"เมื่อี้ันไม่ไ้ทำอะไรเลย แ่ยโทรศัพท์ึ้นมาเลฟี่ับ้นไม้อโรเรียน ันไ้ยินเสียริ่หมเวลาพัลาวันเลยรีบใส่เียร์หมาะึ้นห้อเพราะมีเรียนับเ๊ฮโยริน"ผมรีบพูอย่ารีบร้อน เหื่อบนมับไหลย้อยลมานแป้ที่ทาหลุเป็นวๆ
เฮุนทอสายามอมาอย่าเอือมระอา ใบหน้าแสออว่าไม่เื่อที่สิ่ผมพู
รู้หรอว่าโหไม่เ่ แ่อย่าทำท่าเอือมระอาอย่าั้นเ่
"อ๊ะ"ผมถูระาัวให้ใล้ิับไอ้ประธานี้เ๊มาึ้นน่อว่าระหว่าเราเหลือเพียไม่ี่เน
นัวสูโน้มัวลมาระิบ้าหูอผมเบาๆแ่น้ำเสียโรริั
"ถ้าเอาไปบอใร นายายแน่"
ู่ไปั้นแหล่ะ ไม่ลัวหร๊อ ไม่ลัวริริ๊ (ปาน้ำา)
ผมพยัหน้าแรๆนผมระเอะระเิไปหม โอ เฮุนหัวเราะในลำออย่าอบใที่ไ้แล้ผม นัวสูผละัวออ ยัิ้ววนทรีนทีหนึ่ให้ผมเ็บใเล่น เินรไปยัึเรียนที่อยู่้าๆับึบ๊วย
โอ เฮุนเป็นนลานะ แ่ไม่มาเท่าผมหรอ ฮิฮิ เ้าั่นั่นลืมิไปเลยสินะว่าผมยัไม่ไ้ลบรูปออาแลอรี่โทรศัพท์
นายไม่รอแน่
ผมเปิแลอรี่ เ้าไปูรูปภาพล่าสุที่แอบถ่ายเฮุนไว้
อ้าว ทำไมไม่ัอ่ะ!
ผมอ้าปา้า ูมรูปถ่ายแๆเพราะแสน้อยอย่าอึ้ๆ
หรืออนนั้นื่นเ้นวะ หัวเราะแรไป เลยถ่ายออมาไม่ั
"โว้ย"ผมสบถออมาเบาๆแ่็ัพอที่ไอ้ยอูะสะุ้ื่นาารหลับในาบวิาประวัิศาสร์
ผมอโทษอโพยมันที่เป็น้นเหุทำให้มันื่น ยอูึหลับ้วยหน้าอุบาทว์่อไป
ถามว่าทำไมผม้อไม่อบไอ้ประธานี้เ๊นั่นนานั้น้วย เพราะอนม.1ผมเยอยู่ห้อเียวับมัน เฮุนอนนั้นับอนนี้ไม่่าันเลย มันอบแล้ผมบ่อยๆ เ่น ปาิปลอมใส่หน้าอะไรเทือๆนั้น
ที่สำัือมันเรียนเ่ม้า แ่ี้หววามรู้ิบหาย(ไ้่าวว่าแไม่ยันเอ-__-) นหัวสมอบ๊วยๆอย่าผม็ิไ้แ่อยาลอนเ่เท่านั้นแหล่ะ แ่ผมไม่ลอไอ้เฮุนมันหรอนะ บอแล้วไว่ามันี้ เลยวาแผนะลอไอ้อินแทน
้วยวามที่ไอ้เฮุน นอาะเรียนเ่แล้วยัมีุธรรมอี(นั่นแหล่ะ มันเลยไ้ใเพื่อนๆและอาารย์อีหลายท่าน นไ้เป็นประธานนัเรียนในอนนี้) มันปาโป้ไปฟ้ออาารย์ว่าผมลอ้อสอบไอ้อิน
ไอ้เพื่อนเี่ย;_; ั้แ่นั้นมาผมโนเนรเทศ เลย้อระเห็ัวเอไปอยู่ห้อบ๊วย นอนนี้ม.6แล้ว ็ยัอยู่ห้อบ๊วยเหมือนเิม
่าเรื่อไอ้ประธานุธรรมนั่นเถอะ ยัไอนนี้เรื่อที่สำัที่สุือ้อย้อมผมลับเป็นสีำสนิททั้หัวภายในวันพรุ่นี้ ประเ็นือะย้อมที่ไหนละเนี่ย!
สวัสี่ะรีเอร์ทุท่าน รอันนานไหมะับนิยายเรื่อนี้Y_Y ไรท์ยอมรับผิเอ่ะที่อเรื่อนี้นาน เพราะิพล็อเรื่อไม่ออริๆ่ะ แหะๆ สุท้ายไรท์็เลย้อเปลี่ยนอิมเมให้น้อแบฮยอนเป็นผู้ายเหมือนเิม ้ออโทษ้วยนะะ ถ้ารีเอร์ไม่อบไม่ว่าัน่า♡
อนนี้เนเย์านยอลยัไม่ออมาเลยเนอะ รอันไป่อนแปบนึน้า
อมเม้นิมไ้นะะ มีำผิรไหนทัท้วไ้เ้อ เพราะไรท์ยัไม่ไ้รวทานเลย่ะ
รัรีเอร์ทุท่านนะะ อบุที่ิาม อฝาฟินี้ไว้ในใอทุๆท่าน้วยนะะ♡
ผลงานอื่นๆ ของ Letmein Kor ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Letmein Kor
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น