ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (hey say jump) ลองดูไหมล่ะ ลองมารักกัน

    ลำดับตอนที่ #2 : *-1-*โชคชะตาพาเรามาพบกัน~

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 253
      0
      13 เม.ย. 54

    [ Daiki Talks ]

    "ไดจัง ลูกไปซื้อดอกไม้ร้านทาคาคิให้แม่ซิลูก"
    "แม่ฮะ ผมกำลังบันทึกการเปลี่ยนแปลงของเนเน่อยู่นะฮะ"
    "ไดจัง! แม่ใช้แค่นี้ไม่ได้หรือไงห๊ะ รู้จักตอบแทนแม่บ้างซิ"
    "ก็ได้ฮะ แต่แม่อยากได้ดอกไม้อะไรล่ะฮะ?"
    "ดอกกุหลาบสักห้าต้น แม่จะมาประดับบ้านนิดๆ หน่อยๆ อะนี่เงิน ถ้าเหลือก็มาคืนแม่ เข้าใจ?"
    "ฮะ"
    "งั้นก็ไปได้ เชิญ"

    สวัสดีฮะ ผม ไดกิ อาริโอกะ ตอนนี้ผมอ่ะต้องมาซื้อดอกไม้ให้คุณแม่สุดที่ร้ากกกของผม แม่ก็นะ ก็เห็นอยู่ว่าผมกำลังดูแลเนเน่อยู่ เนเน่คืออะไร รู้ไหมฮะ ผมให้ทายนะ
    ปิ๊งป่อง !
    เฉลย เนเน่คือเห็ดของผมฮะ
    แต่ช่างเถอะ มันไม่ใช่ประเด็น -*- การที่แม่ให้ไปซื้อของเนี่ย ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรหรอกนะ ร้านนี้น่ะ เป็นร้านของรุ่นพี่ผม ชื่อ ยูยะ ทาคาคิแต่ผมก็เรียกเขาว่ายูยังซะมากกว่า - -* แต่ปัญหาก็คือ ร้านนี้น่ะ มันอยู่ไกลจากบ้านผมมากกกกกกกกกกก ย้ำ ไกลมากกกกกก (ผมเวอร์เกินไป ขอโทษฮะ - -) ผมจะไปยังไงล่ะเนี่ย
    เอาล่ะ
    ผมว่าผมจะโบกรถแถวๆ นี้แหละ ขอติดรถเขาไปลงแถวๆ ร้านยูยังซะหน่อย
    อ่ะ รถจักรยานยนต์มาแล้ว
    แต่..ผมไม่โบก มันไม่หรูอ่ะ =w=
    อ๊ะ นั่นมันรถที่หรูโคตรๆ ในตอนนี้นี่หว่า ฮิๆ ได้โอกาสแล้วโว้ย โบกรถคันนี้แหละ
    พึบๆ (เสียงโบกรถ)
    รถคันนั้นจอด
    "เฮ้ย! ไอ้หนู คนกำลังรีบ ไม่มีเงินไปเองรึไงฟะ นี่ถ้าสายแม้แต่แต่วินาทีเดียว งานก็จะเสียได้นะโว้ย!! "
    หะ.หะ..โหดชิบเป๋งเลย แม่ฮะ ไดจี้กลัว~ T^T
    บ๊ะ! อีตาลุงคนนี้นิ หน้าก็โหดเหมือนโจร เสียงก็ใหญ่ปานหมีควาย แถมยังใจดำอีก ไดจี้รับม่ายด้ายยย
    "อะไรนะครับ ได้ๆ ครับ เฮ้ ไอ้หนู มาขึ้นรถได้ เดี๋ยวน้าจะไปส่ง"
    เอ๊ะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อะไรกันงิ? แถมยังแทนตัวว่าน้าอีกต่างหาก โอ๊ย อย่างนี้รุ่นลุงแล้วคร้าบบบ
    ผมเดินเข้าไปในรถ ผมเห็นเด็กคนหนึ่ง (ที่สูงกว่าผม) นั่งอยู่เบาะหลัง ผมคิดว่าคนๆ นี้คงเป็นเจ้านายของคนขับกระมัง ดูซิ เก๊กซะ หน้าหล่อเชียว (เขาหล่ออยู่แล้วจ้ะ)

    ผ่านไปสักพัก
    "ไอ้หนูจะไปไหน"
    "ไปร้านดอกไม้ทาคาคิฮะ"
    "ดีเลย น้าก็จะไปที่นั่นเหมือนกัน"
    นี่ก็ยังไม่เลิกน้า!
    ผมทนความเงียบไม่ไหว เลยลองทักทายเด็กคนนี้ดูซะหน่อย
    "หวัดดี นายชื่ออะไรอ่ะ"ผมทัก
    "อิโนโอะ เคย์"  >>> ตอบเรียบๆ
    "จริงอ่ะ นายคือ อิโนโอะ เคย์ ทายาทของโรงแรมอิโนโอะผู้มีชื่อเสียงใช่ม่ะ โอ้โห เจ๋งชะมัด นายดูเท่มากๆ เลยรู้ปล่าว หวาๆ ฉันรู้สึกว่านายน่าสนจัง" ผมพูดรัวไม่หยุด ว่าแต่..เหมือนผมหลุดพูดอะไรออกไปนะ ไอ้หยา ไม่ทันแว้ว ToT
    "แล้วนายล่ะชื่ออะไร"  >> > ถามแบบไม่สนใจ โอ้ชายเคย์ -*-//
    "อาริโอกะ ไดกิ"
    "อ้อ ตระกูลนายเพาะเห็ดขายสินะ"
    "แล้วไงล่ะ"
    "ปล่าว ฉันก็สั่งซื้อเห็ดของนายมาทำอาหารที่โรงแรมของฉัน"
    "อร่อยใช่ไหมล่ะ"
    "ก็ดี"
    "นายหมายความว่าไงฮะ" พูดงี้ ไดจี้เคืองนะฮะ
    "ปล่าว ฉันว่านายก็น่ารักดี" เขาพูดพลางยิ้มมุมปากให้
    มันไม่เกี่ยวนะย่ะ -*-///
    อ๊ากกกก รู้สึกว่าใครบางคนแถวนี้จะหวั่นไหวนะเออ




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×