รอยรักมิอาจเลือน

ชายหนุ่มลุกจากที่นั่งฝั่งตรงข้ามไปนั่งใกล้กับหญิงสาว ใช้นิ้วคลึงหน้าผากที่มีรอยแดงจากการถูกดีด เขาแค่อยากแกล้งเธอเท่านั้นเอง แต่คงกะแรงพลาดไปหน่อย

“ขอโทษนะ พี่เล่นแรงไปหน่อย” 

“ตั้งใจแล้วจะมาขอโทษทำไม” ทำเป็นต่อว่าเขา

“แค่สะกิดนิดเดียวก็แดงซะน่ากลัวเลย ต่อไปนี้พี่จะทะนุถนอมหลินให้มาก ๆ ไม่แกล้งแรง ๆ อีกแล้ว.. ร้องไห้อีกแล้ว ทำไมขี้แยจังเลยหือ” นิ้วโป้งบรรจงกรีดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

“ก็หลินดีใจที่ได้พี่เป๊กกลับมาเป็นของหลินอีกครั้ง” เธอตอบอย่างตรงไปตรงมา

คำตอบของเธอทำให้เขาปลื้มปริ่ม แล้วดึงร่างบางมากอดแนบอก 

“ได้กลับมาแล้วก็ถนอมไว้ให้ดีด้วยล่ะ อย่าทิ้งขว้างเหมือนขยะไร้ค่าอีก” 

เธอรู้สึกเขินกับการกระทำของเขา แต่ก็กอดตอบตามทีหัวใจเรียกร้อง

“หลินจะไม่ทำผิดซ้ำสองอีกแน่”