สลักรักอ๋องนักรบ ตอน รักสลักชัง

ฉาด!!

หน้าคมดุดันหันตามแรงฝ่ามือเล็กของชายา แม้จะเจ็บแต่ก็เล็กน้อยมากถ้าเทียบกับความรู้สึกทางใจ และไม่ได้โกรธนางที่กระทำอาจหาญสักนิด

ฉาด!!

ฝ่ามือเรียวเล็กฟาดใส่ใบหน้าคมคายของสามีอีกครั้งเต็มแรง แม้จะเจ็บปวดไปทั้งดวงใจที่ต้องกระทำต่อเขา แต่นางก็เลือกที่จะทำ

ฉาด!!

สามครั้งติด ๆ ที่นางฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าของเขา แล้วเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับปาดน้ำตาทิ้ง ข่มกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาอีกแม้จะยากเย็นนัก

“ข้าเป็นชายาที่ขาดคุณธรรม กระทำต่อสวามีผู้มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงเกาอ๋องอย่างไร้ความยำเกรง ข้าบกพร่องพอที่จะ”

“ไม่พอ เจ้าไม่ได้ทำอะไรผิดต่อข้า” เกาหรงซานคว้ามือที่เหวี่ยงมาอีกครั้งไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ไม่ใช่เพราะเจ็บต่อการกระทำของนาง แต่กลัวนางจะเจ็บมือมากกว่า แค่นางเจ็บใจอย่างเดียวก็มากพอแล้ว อย่าให้นางต้องเจ็บอย่างอื่นเพิ่มเพราะเขาอีกเลย