“ท่านชายเหมือนคนที่ยืนอยู่บนยอดเขาเหลียงซาน
ส่วนข้านั้นเหมือนน้ำค้างที่อยู่บนยอดหญ้า.. มันต่างกันเกินไป”
“มีอะไรที่นางมีแล้วเจ้าไม่มี”
“นางเป็นคุณหนู รูปร่างหน้าตาก็งามสง่า ดูดีกว่าข้าเป็นไหนๆ”
“อย่างนั้นเหรอ”
คิ้วเข้มพาดเฉียงย่นเข้าหากันเล็กน้อยขณะมองหน้านาง
เพ่งมองใบหน้างามที่ไม่ค่อยกล้าสู้สายตาสักเท่าไหร่
แล้วคลี่ยิ้มกว้างส่งให้เมื่อนางยอมสบตาสู้
“ทำไมข้าไม่รู้สึกแบบที่เจ้าว่าเลย”
คำพูดของเขาทำให้เธอเขินจนหน้าร้อนระอุ
ถ้าเอาน้ำแข็งมาวางคงละลายเป็นน้ำในพริบตา
“สายตาท่านคงจะมีปัญหาอย่างหนัก”
“คงจะใช่ หัวใจของข้าก็เช่นกัน”
“ไปกินข้าวเถอะเจ้าค่ะ อาหารเย็นหมดแล้ว”
ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องเธอคงเสียตัวให้เขาแน่
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น