ฉ่อยปลิงห่าน ภาค 3

เนื้อเรื่อง

ฉ่อยปลิงห่าน ภาค 3

หลังจากที่แม่นางฉ่อยสลบไปนานแรมปี (มันสลบหรือมันตายวะ!?) ก็ได้ฟื้นคืนชีพกลับมา(ตกลงมันคือคนรึเปล่า?) เออน่า... อย่าขัดนักสิ! =w=" (โอเค ต่อๆ)

โอ้ว นิเราสลบไปเป็นปีเลยเหรอ เพราะเจ้าปลิงแท้ๆ มันบังอาจทำร้ายเรา TTwTT โฮๆๆ เสียศักดิ์ความเป็นฉ่อยหมดเลย อย่างงี้เราก็ต้องเอาคืน!! หึหึ ว่าแล้วแม่นางฉ่อยก็หัวเราะคนเดียวท่ามกลางแสงสีเอ๊ยป่าไม้ = [] =!!และฝูงสัตว์ที่อยู่ในป่าช้า เอ๊ยป่าเฉยๆ เพราะถูกปลิงมันเอามาปล่อยป่า =w=" แค้นนัก!!

ว่าแล้วแม่นางฉ่อยก็คิดออกหลังจากที่คิดมานานหลายเดือน โห.. รู้สึกว่าเจ้แกจะสมองประมวลช้าแฮะ คิดไรทำไรทีนานจนโลกลืม =_="

"หึหึ เจ้าปลิง คราวนี้แกเสร็จข้าแน่!!"


ก๊อกๆๆก๊อกๆๆก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตู

"มีใครอยู่ไหมคะ?"เสียงสั่นของหญิงวัยชราคนหนึ่งซึ่งสวมชุดคลุมสีเทาปิดมิดแม่งทั้งตัวจนมองแทบไม่เห็นทาง แต่ไม่รู้ด้วยความสามารถหรือว่าอะไรก็เลยเดินมาถูกทางได้ (พูดเหมือนว่ามันตาบอด)

แอ๊ดดดดดด เสียงเปิดประตู

"ว่าไงคะ?"เสียงของปลิงตัวน้อยๆผู้น่ารักพูด หญิงชราแอบยิ้มกระหยิ่มในใจทันที

หึหึ เสร็จฉันแน่เลยปลิง!

"คือยายเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านข้างๆนี้ เลยเอาของมาฝากค่ะ รับไปด้วยนะคะ พายแอ๊ปเปิ้ลอบใหม่ๆร้อนๆ ลองเอาไปทานดูนะคะ ราคาไม่แพงเอ๊ย...อร่อยค่ะอร่อยมากกกกกกกก"หญิงชราพูดพลางยื่นถุงขนมให้

"อ่อ ขอบคุณนะคะ"ปลิงรับมาแล้วรีบปิดประตูทันที โดยไม่ยอมพูดอะไรต่ออีก ช่างเป็นเพื่อนบ้านที่ดีอะไรเช่นนี้=_=^

"หึหึ"

วันต่อมา....

"ไอ้ปลิง นี่ขนมไรวะ?"ห่านที่เดินตุปัดตุเป๋พร้อมส่งกลิ่นอันเร้าใจมาด้วยถาม

"เออช่าย! ขนมที่ยัยแก่ข้างบ้านเอามาฝากน่ะ กุลืมกินเลย เย้!ยิ่งเข้าปายเลยพวก!!"ปลิงตะโกนบอกขณะที่อีกมือกำลังเชียร์ผีแดงอย่างเมามันส์

"กุกินได้หรือเปล่าวะ?"ห่านถามอีกครั้ง

"แกมีปากป่ะล่ะ?"ปลิงถาม =_=

"มี" O_O ห่านทำหน้าใสซื่อ

"งั้นเหรอ"=__="

"อืม" ^__^

"................................."ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบอีกครั้งก่อนที่ห่นและปลิงจะวิ่งไล่กันรอบบ้านแล้วโยนข้าวของเกลื่อนกระจายเต็มไปหมด

"ไอ้ปลิงแกต๊าย!!"ห่านกระโดดไล่พลางกระพือปีกไปมาเพื่อที่จะบิน แต่บินไม่ขึ้น = =" (แล้วพูดทะมายย!!:ห่าน)

"ม่ายยยยยยยยย"ปลิงโวยวายพลางรีบวิ่งหนีสุดกำลังและตรงไปยังหน้าบ้านเพื่อเปิดประตูชิ่งทันที

แอ๊ดดดดดดดดด เสียงเปิดประตู

ปลิงและห่านกระโจนออกไปนอกบ้านพร้อมกับหล่นลงไปทับคนที่ยืนอยู่หน้าบ้านนั่นก็คือ...

"เฮ้ย ฉ่อย!!"ทั้งสองพูดพร้อมกันก่อนที่จะกระโจนลงไปนอนหน้าบ้าน และแล้วเรื่องยังไม่จบแค่นั้น เมื่อถุงขนมเจ้ากรรมมันลอยขึ้นฟ้าแล้วหล่นลงมาเข้าปากทั้งสามคนละหนึ่งชิ้นอย่างไม่ตั้งใจ

หงับ!

เมื่อขนมทั้งสามชิ้นหล่นลงเข้าท้องของทั้งสามคน

ซวยล่ะ! ฉ่อยคิด

คิดอะไรวะเนี่ย!? ปลิงและห่านคิด

ขณะที่นิ่งอึ้งไปสักพัก ทุกคนก็เกิดอากรประหลาดขึ้น

ปู้ดๆ ปู้ดๆๆ ปู้ดๆๆๆ

"อี๋ กลิ่นอะไรเนี่ย?ไอ้ห่านแกไม่ได้อาบน้ำหลายวันแล้วใช่มั้ยเนี่ย??"ปลิงพูด ห่านจ้องตาเขม็ง

"แกอ่ะแหละไอ้ปลิง อย่ามาโทษฉันนะเฟ้ย ตัวคลุกโคลนนานๆแบบนี้ แกแน่เลย!"ห่านใช้ปีกชี้ (ชี้ไงวะนั่น?)

"เฮ้ย!มืงหยุดเถียงกันได้แล้ว กลิ่นมาจากพวกมืงทุกตัวแหละ"แม่นางฉ่อยว่าก่อนที่ทั้งสามคนจะได้เถียงอะไรกันต่อ ก็รีบแยกย้ายสลายโต๋กันไปเข้าห้องน้ำทันที

ปู้ดดดป้าดดดดดดด!!

และแล้ว นิทานฉ่อยปลิงห่านก็จบลงอีกแล้วนะคะ

ซึ่งก็สอนให้รู้ว่า  กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง อย่างที่แม่นางฉ่อยจะแก้แค้นปลิงแต่ตัวก็กลับโดนไปด้วยนะคะ หุหุ