คู่ปรับฉบับเฮี้ยน ( บีคริส ) { BeeCris }

ขอโทษนะ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง เสียงคร่ำครวญ ดังสายลมที่พัดอย่างหวีดหวิว ดังมาจากบ้านเช่าไม้หลังเก่า ๆ ที่ตั้งอยู่ใจกลางกรุงเทพ ท่ามกลางตึกใหม่ ๆ ที่ตั้งตระหง่าน

ตกลงเราจะอยู่ที่นี่กัน ถูกดี ไปมาสะดวกด้วย หญิงสาวเงยหน้ามองบ้านร้างหลังเก่า

ไม่ถูกได้ไง ก็ที่นี่เขาว่า มีวิญญาณสิงอยู่นี่ เพื่อนสาวที่มาด้วยบ่นกระปอดกระแปด

กลัวอะไรก็รู้อยู่นี่ว่าเราเก่งอะไร หญิงสาวพยักหน้าให้เพื่อนอย่างมั่นใจสุด ๆ

เหรอออ... แต่แกแค่รู้งู ๆ ปลา ๆ นะ หนังสือที่ปู่ของแกให้มานะอ่านไปถึงไหนแล้ว 

แหะ ๆ ครึ่งเล่มเอง เอาน่า เรามั่นใจว่าเอาตัวรอดได้ หญิงสาวก็ยังมั่นใจเหลือเกินจนเพื่อนถึงกับส่ายหน้า

เออ... ดีนะแก ครึ่งเล่ม ผีนะไม่ใช่คน เพื่อนสาวถึงกับถอนหายใจในความมั่นใจของหญิงสาว

อย่าบ่นนะ ช่วยกันขนของเข้าไปเหอะ ข้างนอกเริ่มร้อนแล้ว

จากนั้นหญิงสาวทั้งสองคนก็ช่วยกันขนสัมภาระ กระเป๋าเสื้อผ้า เข้าไปในบ้านร้างหลังเก่า ทั้งสองคนไม่ทันสังเกตเลยว่า ที่ชั้นสองของตัวบ้าน มีสายตาคู่หนึ่งที่มองมาอย่างเศร้าสร้อย

มีรีดที่น่ารักสองคนให้กำลังใจ และทำให้ไรต์รู้ว่าใจตัวเองว่ารักบีคริสมากแค่ไหน นั่นสิไรต์ชอบบีคริสมากว่าสองปีแล้ว พล็อตเรื่องนี้เป็นของที่ไรต์แต่งไว้เพื่อบีคริส ก็ควรจะเป็นของบีคริส ขออภัยที่หลงทางไปนิด ยังไงบีคริสก็คือความสุขของไรต์สูงวัยคนนี้ ขอบคุณรีดทั้งสองคนมาก ๆ ครับ ขอขอบคุณ

หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้นะที่นี้

อยากจะเขียนจนกว่าจินตนาการทุกอย่างจะหายไป

20 กุมภาพันธ์ 2561