นิยาย lalalala #BAMBAM : Dek-D.com

lalalala #BAMBAM

อาจเป็นเพราะเธอน่ารัก แต่ผมกับชอบในความมึนของเธอ เพราะทุกครั้งที่ผมเศร้า เธอจะเหมือนลักยม มาทำตัวเปิ่นๆ อยู่ใกล้ๆผม แต่จะดีมากถ้าพี่สาวไม่ทำตัวเหมือนแม่!!!!

BAMBAM MARK JB JACKSOM youngjae yugyeom jinyoung

ในยามเช้าของอากาศชนบทที่ติดไปทางกลางป่าเขาลำเนาไพร่ ต้นไม้ใหญ่มากมาย พร้อมกับฝูงนกกาโบยบิน เท้าขาวเรียวกำลังก้าวอย่างสะเปะสะปะออกมาเพื่อสูดอาการสดชื้นในยามเช้าของวันใหม่ ร่างบางที่กึ่งหลับกึ่งตื่น เดินออกมาจากห้องนอน ออกมาสู่ระเบียงด้านนอกทั้งที่ตายังไม่เปิด แต่ด้วยความเคยชิน ร่างที่เซไปเซมาของเธอนั้นจึงมายืนเกาะระเบียงไม้บิดตัวไปมาให้หายง่วง จะค่ำคืนที่แสนสบายในวันปิดเทอม

~สูดดดดดด อ่าาาาา~~

~สูดดดดดดด อ่า~~ เสียงสูดหายใจเข้าออกเป็นดังเช่นทุกๆเช้าที่เธอตื่นมา จากที่ตื่นเต็มตาแล้วเป็นกิจวัตรประจำวันก็ว่าได้ที่เธอจะต้องมองวิวบรรยากาศบ้านสวน ต้นไม้ป่านานๆชนิดและดอกไม้นานๆพรรณที่ขึ้นอยู่ละแวกบ้าน ก็อย่างนี้แหล่ะ บ้านอยู่ใกล้เนินเขานี้ บรรยากาศจะดีก็ไม่แปลก แต่จะแปลกก็ตรงที่ทำไมวันนี้บ้านใหญ่เปิดไฟเสียงดังโครมคามกันแต่เช้ามืดจัง

ร่างบางละจากระเบียงห้องที่เมื่อหันหลังกับมาเพื่อจะเข้าห้องตัวเอง หลังจะที่ยืนมองเยื้องๆเรือนไม้ของตนไปก็พบกับบ้านใหญ่ที่ทุกคนที่บ้านเดินเข้าเดินออกกันเป็นว่าเล่นสงสัยคงต้องเดินไปดูสักหน่อยแล้ว มีงานอะไรไม่เห็นมีใครบอกเราเลย เลี้ยงพระหรอ หรือจะไปวัด แล้วทำไมทุกคนตื่นหมดบ้านยังงั้นล่ะ

เมื่อร่างบางทบทวนความคิดที่วนไปวนมาในสมองเสร็จก็เป็นอันต้องหาเรื่องให้คลายสงสัยโดยการเดินไปล้างหน้าที่ห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนของตน แต่ก็แค่ล้างหน้าล้างตาเท่านั้นแหล่ะ มัดผมรวบตึงขึ้นสูง พร้องทั้งชุดนอนเสื้อยืดตัวยาวคุมเข่า แล้วเดินข้ามสะพานเชื่อมเล็กเพื่อเข้าสู่ตัวบ้านใหญ่...

"คุณย่า ทำไมตื่นเช้ากันจังคะ จะมีงานหรอ ทุกคนดูวุ่นๆเนาะ" เสียงใสเอยถาม ผู้อาวุโสที่สุดของบ้าน

"อ้าว! เราไม่รู้หรอว่าพี่สาวเราจะกลับมาวันนี้"