จูอันอัน หนีบทนางร้ายในปี70’s - นิยาย จูอันอัน หนีบทนางร้ายในปี70’s : Dek-D.com - Writer
×

    จูอันอัน หนีบทนางร้ายในปี70’s

    อันอันได้ย้อนมาในยุค70sของจีน ในหนังสือนิยายเล่มโปรด ที่ตนเองก่นด่านักเขียนที่เขียนให้นางร้ายนั้นโง๊โง่กว่าใคร จนสุดท้ายตนเองได้ทะลุมิติมาในบทนางร้ายที่แสนโง่งม อันอันจะหนีบทนางร้ายได้หรือไม่ แล้วเด็ก3คนนี่ แล้วเจ้ายีราฟหน้าหนวดคนซืนข้างบ้านนี่?

    ผู้เข้าชมรวม

    189,344

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    103

    ผู้เข้าชมรวม


    189.34K

    ความคิดเห็น


    1.9K

    คนติดตาม


    3.87K
    จำนวนตอน :  186 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  22 ก.ย. 65 / 15:38 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    อันอันนักศึกษานิเทศศาสตร์เอกการแสดงที่ตอนนี้ได้เป็นดาราวัยรุ่นขวัญใจประชาชนทั้งประเทศในขณะนี้ ได้ทะลุมิติย้อนเวลากลับมาในนิยายออนไลน์เรื่องโปรดที่ตนเองนั่นอ่านอยู่ อ่านไม่เท่าไร อ่านไป ด่าไป ติไป แต่ก็เติมเหรียญอ่าน อย่างไม่นึกถึงใจคนแต่งเลย แหม๋!ก็เสียเงินเข้ามาอ่านแล้ว อะไรที่ไม่ถูกใจวัยรุ่น อันอันคนนี้ก็ขอเข้ามาคอมเมนท์ติหน่อยเถอะ ขัดใจมาก!

    นิยายบ้าอะไรตัวร้ายโง๊โง่ สวยเสียเปล่า ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีเสียเปล่า ดันวางแผนทำอะไรตื้นๆโง่ๆ จนต้องระเห็จออกมาจากบ้านตระกูลใหญ่ขนาดนั้น

    ถ้าทำตัวดีๆกว่านี้ ฉลาดกว่านี้ อย่างน้อยก็ควรจะมีอะไรติดไม้ติดมือออกไปบ้างสินะ นิยายเรื่องนี้ก็พล็อตดาษดื่นทัวไปนั่นแหล่ะ นางเอกลูกคนรวยกับนางร้ายลูกสาวชาวบ้านชนบทถูกสลับตัวไปหลังคลอด จนนางเอกที่รู้ความจริงจึงมาแสดงตัวเหมือนในนิยายทั่วไป 

    แต่นางร้ายดันโง่ ไปทำร้ายนางเอกจนเสียชีวิต แล้ววิญญาณของคนในยุคอนาคตที่สดแสนทันสมัยและฉลาดก็เข้ามาอยู่ในร่างของนางเอกแล้วหันมาจัดการนางร้าย จนต้องระเห็จออกมาจากบ้านตระกูลใหญ่ แบบตัวเปล่าๆ

    เฮ้อ!โง่จริงๆ แล้วน้องๆอีกสามคนที่บ้านเดิมใครจะดูแลต่อเล่า พ่อแม่ก็ตายไปหมดแล้วเนี่ย ยัยโง่!

    แล้วเนี่ย!ไม่รู้เป็นอะไรไปอีก รอหลายวันแล้วก็ไม่มาอัพสักที ไม่ใช่ช๊อคกับคอมเมนท์แซ่บๆของฉันจนหัวใจวายตายไปแล้วหรอกนะ อย่านะ อย่าใจเสาะนักสิ คุณนักเขียนคะ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็อัพต่อนะคะ อันอันคนนี้จะรออ่านต่อ และจะไม่คอมเมนท์แรงๆแล้วค่ะ 

    แต่ถ้า~เป็นอะไรไปแล้วจริงๆ เขาขอโทษ!

    ในคืนนั้นขณะที่อันอันนอนหลับอยู่

    “เป็นเพราะคุณนักอ่านมีส่วนทำให้ฉันต้องหัวใจวายตาย ดังนั้น ฉันขอให้คุณเข้าไปใช้ชีวิตในนิยายของฉันให้สมใจ อยากจะเปลี่ยนอะไร ให้เป็นอย่างไรที่ถูกใจคุณนักอ่านเลย ฉันยกให้ ลาก่อน”

    เดี๋ยวสิ ไม่เอา ไม่ หึ! ไม่่ไป!

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น