รอยตราทาสหัวใจ

       เรื่องราวความรักที่แสนพลิกล็อคระหว่างเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เมื่อดารินพยาบาลสาวคนสวยที่มีเหตุบังเอิญต้องมาดูแลเพื่อนสนิทหนุ่มอย่างชนา ที่ประสบอุบัติเหตุกลายเป็นเจ้าชายนิทรา ทุกอย่างกำลังจะไปได้สวย...หากไม่ใช่เพราะหรัณย์ พี่ชายคนเดียวของชนาทำมันพังซะก่อน

        เพราะความรักที่ถูกหักหลังชายหนุ่มจึงเลือกที่จะเกลียดชังผู้หญิงทุกคน...ไม่เว้นแม้แต่เธอ จากเทพบุตรสุดหล่อที่แสนสุภาพ ภายในคืนเดียวเขากลับกลายเป็นปีศาจในคราบนักบุญ สิ่งที่ดารินหวงแหนมากที่สุดและไม่เคยมอบให้ใครกลับถูกเขาพรากมันไปอย่างไม่อาจย้อนคืน เธอถูกเขาพรากพรหมจรรย์ไปเพียงเพราะโดนแฟนสวมเขา และสิ่งที่ทำให้ดารินเจ็บช้ำมากที่สุดคือ หรัณย์กลับกระทำเหมือนเธอเป็นเพียงสิ่งของไร้ค่า หากในตอนนี้ชนาสามารถฟื้นกลับเป็นเหมือนเดิม...เขาคงไม่ปล่อยให้เธอต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้แน่ๆ

         เรื่องราวความรักของทั้งสองจะเป็นเช่นไร...โปรดติดตามได้ใน 

รอยตราทาสหัวใจ 

 

“นังผู้หญิงแพศยา!”

“ว๊ายย!” เสียงกรีดร้องดังขึ้นได้แค่หนึ่งวินาทีก่อนจะกลายเป็นเสียงอู้อี้เมื่อถูกมือหนาปิดริมฝีปากเอาไว้อย่างแรงๆ เธอดิ้นรนภายใต้การทาบทับจากร่างสูงใหญ่ด้านบนอย่างทุรนทุราย ก่อนจะพยายามจะส่งเสียงร้องให้คนช่วย ทว่าหรัณย์กลับไม่ยอมปล่อยให้เธอเอ่ยแม้แต่เพียงคำใดๆ จนร่างบางหอบหายใจคล้ายจะหมดลม เขาจึงยอมปล่อยมือออกจากริมฝีปากของเธอ

“คุณฟังฉันนะ ตอนนี้คุณกำลังเมา คุณไม่มีสติ แค่คุณพยายามมองหน้าฉันดีๆ ฉันคือดาริน พยาบาลพิเศษที่คุณจ้างมาให้ดูแลน้องชายของคุณ ฉันไม่เคยไปทำอะไรให้คุณเจ็บช้ำ คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้” เสียงเล็กพยายามอธิบายด้วยแรงที่เหลืออยู่น้อยนิด ถึงมันจะถูกเปล่งออกมาอย่างแผ่วเบาแต่ก็ยังพอจับใจความได้ ซึ่งมันก็ได้ผล เมื่อหรัณย์ยอมหยุดการกระทำรุกล้ำแล้วขยับออกห่างจากเธอ

“ผม...” ความสับสนเริ่มเกิดขึ้นภายในใจของหรัณย์ ความเจ็บปวดจากบาดแผลทำให้เขารู้สึกก้ำกึ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังจมจ่อมอยู่กับความคิดของตัวเอง ร่างบางก็ค่อยๆ ย่องออกจากเตียงใหญ่ช้าๆ พอเท้าแตะถึงพื้นดารินก็รีบวิ่งตรงไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าซวยหรืออะไร ไม่ว่าเธอจะพยายามปลดกลอนประตูมากเท่าไหร่ก็ปลดไม่ออกสักที

“มารยา!”

หรัณย์ประจักษ์แก่สายตา ว่าสุดท้ายผู้หญิงทุกคนก็พูดเพื่อความเอาตัวรอดทุกวิถีทาง โรสรินพยายามหลอกล่อจนเขาตายใจ สุดท้ายก็หักหลังด้วยการไปมีคนอื่น และสุดท้ายดารินก็หักหลังเขาด้วยการหลอกล่อแล้วพยายามจะหนีเขาไปเช่นเดียวกัน ตอนนี้ไม่มีใครจริงใจกับเขาจริงๆ สักคน ผู้หญิงมันก็แพศยาเหมือนกันหมดทุกคนนั่นแหละ

กลอนประตูถูกปลดล็อคทว่าร่างบางที่กำลังจะวิ่งหนีโดยที่อีกก้าวเดียวเธอก็จะพ้นจากประตูห้องนี้ไปแล้ว ทว่าวินาทีต่อมาหญิงสาวก็ถูกปีศาจร้ายลากมายังเตียงใหญ่เหมือนเดิม แถมยังเหวี่ยงเธอลงกับเตียงแรงๆ อย่างไร้ปรานี

“ต่อไปฉันจะให้บทลงโทษแด่ความมารยาสาไถยของเธอ” เสียงทุ้มนั้นราวกับคำตัดสินจากพญามัจุราช ร่างสูงเดินตรงดิ่งเข้ามาหาร่างบางขณะที่มือก็ถอดเสื้อของตัวเองออกให้พ้นทาง เผยให้เห็นหุ่นกำยำที่พร้อมจะรุกให้หญิงสาวไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะดิ้นรน

“ได้โปรด ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ” ดารินยกมือขึ้นไหว้อย่างไม่นึกถึงศักดิ์ศรี ร่างบางอันสั่นเทาถอยกรูดติดหัวเตียง ดารินหมดหนทางที่จะหนีพ้น เมื่อถูกพญามัจจุราชไล่ต้อนจนกระทั่งถึงมุม

“หึ!” หรัณย์แสยะยิ้มร้าย ดวงตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างอรชรภายใต้ชุดพยาบาลสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ อีกไม่กี่อึดใจความสะอาดสะอ้านมันจะเต็มไปด้วยรอยช้ำที่เขาพร้อมจะฝากไว้ทุกจุดที่ปรารถนา

SQW