รามา

          ลมสยายปลิวพัดอันเป็นเวลาไกล้วิกาล แสงแดดอันเจิดจ้าก็ได้แผ่วเบาและทอดหยาดแสงครั้งสุดท้ายลงสู่ฟื้นดินพร้อมลาจากไป

และไม่นานนักแสงแดดก็ลาจากไปพร้อมความเงียบสงบ ความมืดเริ่มคืบคลานเค้าปกคลุมท้องฟ้า แผ่นดิน และผืนโลกในที่สุดจนเข้าสู่

ห้วงราตรีอย่างเงียบงันห้วงราตรีอย่างเงียบงัน

       แพล้ง! เสียงเศษแก้วทิ้งลงดิ่งพสุธาทำให้เกิดเสียงมาเป็ฯทอดๆ...... 

"ท่านผู้เฒ่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ" เสียงชายวัยกลางคนพูดด้วยความตื่นตระหนก

" ลูกแก้ววิหกเทวาถูกทำลายแล้วครับ" เสียงชายวัยกลางคนพูดอย่างสั่นเครือ สายตาของของชายวัยกลางคนทอดมองฟื้นดินด้วยสาย

อย่างผู้แพ้

ชายชราค่อยๆย่างก้าวขมาในความมืดมิดพร้อมกล่าวว่า

"และแล้ววันนี้ก็มาถึง...วันที่ทั้งสองโลกจะมาบรรจบกันตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า"