นิยาย ทวงสวาททายาทเมียเก็บ (สนพ.โรแมนติค วางแผงแล้ว) (รีอัพ) : Dek-D.com

มี EBOOK แล้วนะคร้าาาาา

สำหรับสาวๆ ที่ชอบอ่านแบบอีบุ้ค

ฝากด้วยน้า ขอบพระคุณทุกยอดโหลดนะคะ

ภัครภัสสร์

www.mebmarket.com

“อือ... พริบีนา... จะ...เจ็บค่ะ”“ฉันชอบ... เวลาเธอเจ็บเพราะฉัน” สิ้นคำเขาก็ขบอีกครั้งจนร่างของเธอเต็มไปด้วยรอยแดงๆ เหมือนกลีบกุหลาบช้ำๆ“คนบ้า!”“ฉันดูดเธอได้ทั้งคืน... ดูดแรงๆ ตลอดทั้งเนื้อทั้งตัว...”‘รวิสรา’ ต้องตกใจจนแทบสิ้นสติเมื่อจู่ๆ ‘พริบีนา เอล เชสตัค’มกุฎราชกุมารผู้หล่อเหลาแห่งเอล มอร์เรเวีย ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าและบอกว่าเขาคือเจ้าของที่แท้จริงของเพนต์เฮาส์หรูใจกลางปารีสที่แม่ของเธอทิ้งเอาไว้ให้ ก่อนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยหากเรื่องกลับวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม... เมื่อรู้ว่าน้องชายวัยขวบเศษของเธอคือทายาทที่เกิดจากการขโมยสเปิร์มของเขาหญิงสาวจึงจำใจสุ่มเสี่ยงต่อความหวั่นไหวแล้วยอมใช้ชีวิตร่วมชายคาเดียวกันกับเจ้าชายหนุ่มผู้เร่าร้อนตลอดหนึ่งสัปดาห์เพื่อแย่งกรรมสิทธิ์ในตัวเด็กน้อยโดยไม่ให้สูญเสียพรหมจรรย์ของตัวเอง

ทวงสวาท ทายาทเมียเก็บ

โดย... ภัคร์ภัสสร

ตัวละครสำคัญ

ปริ๊นซ์พริบีนา เอล เชสตัค เจ้าชายรูปงาม รัชทายาทแห่ง เอล มอร์เรเวีย

“ฉันปกป้องเธอจากอันตรายทุกอย่างตามสัญญาแล้ว

ถึงเวลาที่เธอต้องตอบแทนน้ำใจของฉันบ้าง”

รวิสรา กอบกรกุล(สา) - ซิงเกิลมัมสุดเฮี๊ยว

สำหรับเขาแล้ว เธอเป็นเพียงของเล่นที่ให้ความสุขเพียงชั่วนาที ไม่มีอะไรมีค่าต่อใจเขาเลยแม้แต่น้อย...

เจ้าหญิงอธีน่า - พระคู่หมั้นของปริ๊นซ์ของพวกเราค่ะ

"สะใจ เพื่อความสะใจยังไงล่ะนังโง่!!" <-- เวลาอยู่กับนางเอก

"น้องหญิงนับวันคืนให้ถึงวันอภิเษกของเราเร็วๆ เพคะท่านพี่..." <-- เวลาอยู่กับเจ้าชาย!

(ที่สุดของความตอ... ต้องยกให้นาง หุหุ)

สเตฟาน - ราชองครักษ์หนุ่มมาดนิ่ง

“ยังสงสัย กลัวว่าบอสจะเป็นเจ้าชายกำมะลอเหรอครับ ระวังนะครับ ยิ่งรู้จัก... จะยิ่งรักพระองค์”

บอดีการ์ดของปริ้๊นซ์

บอดี้การ์ดอย่างผม วันๆ ไม่ค่อยได้พูดหรอกครับ นอกจากคอยเป็นก้างขวางความหวิว... หุหุ

*********************************

น้ำจิ้มชวนใจสั่น ::

................

“ฉันชอบดูดเธอแรงๆ แบบนี้... ชอบไหมซารา?” แล้วร่างบางก็แอ่นโค้งเมื่อเขาทำอย่างนั้น ปากเร่าร้อนออกแรงดูดกลืนสลับขบกัดเบาๆ อย่างหยอกเย้า

“อือ... พริบีนา... จะ... เจ็บเพคะ”

“ฉันชอบ... เวลาเธอเจ็บเพราะฉัน” สิ้นคำเขาขบอีกครั้งจนเธอเต็มไปด้วยรอยแดงๆ เหมือนกลีบกุหลาบช้ำๆ

“คนบ้า!”

“ฉันดูดเธอได้ทั้งคืน... ดูดแรงๆ ตลอดทั้งเนื้อทั้งตัว...” เขากระซิบเบาแผ่วข้างๆ หู พร้อมขยับตรงกลางแก่นกายจนสองร่างผสานกันแนบแน่น

หญิงสาวปรือตา เพื่อรับเอาภาพเขาเคลื่อนไหวเป็นจังหวะหนักแน่น มั่นคงและรุนแรงเหนือร่างตน ยามเขาเปลือยกายและเคลื่อนไหวเหนือร่างเธอช่างเป็นความสุขที่เธอเคยเฝ้าฝันถึง และเรียกร้องมานาน...

“อา... พริบีนา”

“เจ็บหรือเปล่า?...” กระซิบถามเบาแผ่วอย่างเอาใจใส่ ร่างบางสั่นระริกโผซบอย่างหลงใหล

“เพคะ...” เธอลืมตัวว่าจิกเล็บคมลงกรีดบนลำแขนเขาด้วยเจ็บแปลบในความยิ่งใหญ่แปลกปลอมที่สัมผัสเนื้อนวลลออของหญิงสาว

“ถ้าเธอไม่ไหว... ฉันจะหยุด” เสียงพร่าต่ำทรงพลังกระซิบ

นิ้วเรียวแตะบนริมฝีปากเร่าร้อนของเขา “อย่า... อย่าหยุด.............................

+++++++++++++++++++++

.......................

“นี่คุณ!”

“ฉันทำตามเงื่อนไขทุกอย่าง... และไม่ละเมิดสัญญาที่ว่า การแต่งงานระหว่างเราเป็นเพียงในนามเพื่อที่เธอจะได้ใกล้ชิดลูกของตัวเอง แต่เราไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง เกินเลยไปกว่านั้น... เธอจงอย่าลืมข้อนี้” พริบีนา มกุฎราชกุมารเตือนสติหญิงสาวสามัญชนที่ยืนหัวใจเต้นแรงในอกทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา ทำไมจึงไม่อาจบังคับหัวใจตนเองได้สักครั้ง... ทำไมกันรวิสรา... ‘หยุดเต้นแรงแบบนี้ได้มั้ย ไอ้หัวใจบ้า!’ เธอกำราบร่างกายตัวเอง หากก็ไร้ผล

“แน่นอน เพราะฉันไม่มีวันให้คุณแตะต้องฉันแม้ปลายก้อย!”

ร่างสูงโปร่งก้าวเข้ามาใกล้ โน้มหน้าอันหล่อเหลาละลายใจชิดใกล้จนหญิงสาวสัมผัสได้ถึงไออุ่นๆ ของลมหายใจเขา “แต่เจ้าชายรูปงาม... ผู้มีตำแหน่งมกุฎราชกุมารแห่งเอลมอร์เรเวียอย่างฉัน... มักจะทำให้สาวๆ ละลาย พร้อมพลีกายได้ง่ายๆ โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ” เจ้าชายหยุดจ้องมองสบตากลมโตที่กำลังจ้องเขาเขม็ง เจือแววตื่นกลัว “จะลองพิสูจน์ดูไหมล่ะ ถ้าเธอใจแข็งพอ...!”

+++++++++++++++++++++++++++++++

.....

....มกุฎราชกุมารหนุ่มครางเบาแผ่วอย่างพึงพอใจ ก่อนปรับจังหวะลงอย่างอ้อยอิ่งเชื่องช้า และผละจากริมฝีปากเธออย่างไร้ใย

“เป็นไง?... จุมพิตจากเจ้าชาย... ตราตรึงใจดีมั๊ย?” พริบีนาแกล้งยั่วด้วยคำถาม รอยยิ้มนิดๆ ปรากฏบนเรียวปากสวยของเขาอย่างเจ้าชู้ร้ายกาจ ดวงตาคมกล้ามองมาด้วยประกายแพรวพราวจงใจโปรยเสน่ห์ เขาเห็นเธอเป็นเพียงของเล่น ตามใจนึกสนุกเท่านั้น จูบเพียงนิด สำหรับเขามันไม่ได้มีค่าอะไร

“ก็งั้นๆ” เธอว่าพลางเช็ดปากตัวเองด้วยหลังมือ ทั้งที่ใจสั่นสะท้านไปหมด เขามีอิทธิพลต่อหัวใจอย่างแรงกล้า ผู้ชายคนนี้ ยิ่งเข้าใกล้มากเท่าใด ยิ่งอันตรายมากเพียงนั้น

“‘งั้นๆ’ ก็อย่าหลงรักฉันก็แล้วกัน จุดประสงค์ที่แท้จริงของการแต่งงานคืออะไร... เธอจำให้ขึ้นใจก็แล้วกัน” พริบีนาย้ำเตือน น้ำเสียงเจือแววเยาะหยันจนอีกฝ่ายรู้สึกเจ็บปวดจนหัวใจจุกอัก นอกจากเย็นชาแล้ว เขายังใจร้ายอย่างไม่น่าให้อภัยอีกด้วย

“คุณก็อย่าแตะต้องฉันสิ!”

“ก็แค่อยากทดสอบเท่านั้น... ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับฉันเกินเลย เพราะไม่เช่นนั้น คนที่จะเสียใจคือเธอ” เขาเอ่ยเสียงเย็นชา

“ฉันไม่มีทางรักหุ่นยนต์หน้าเย็นชาอย่างคุณหรอก อย่าหลงตัวเองนักเลย!”

+++++++++++++++++++++++++++++

โปรดติดตามด้วยนะคะ