สับสนในใจ

 ชั้นเป็นแค่คนคนนึงที่โตมากับ ย่าของชั้น ไม่ได้ถูกเลี้ยงมาเหมือนเด็กปกติทั่วไป
พ่อแม่ชั้นแยกทางกัน ตั้งแต่ชั้นอายุได้ 8 เดือนแค่นั้นเอง
พ่อและแม่ของชั้นต่างพากันออกไปหางานทำที่กรุงเทพเมืองใหญ่
และปล่อยให้ชั้นอยู่กับ ปู่กับย่า
พ่อและแม่ของชั้น จะแวะมาหาชั้นเพียงแค่ ปีละ 1-2 หนแค่นั้น
เพราะพวกเขายากจน จะไปจะมากรุงเทพกับบ้านนอกมันต้องเสียค่าใช้จ่ายจำนวนมาก
แต่ชั้นก้ไม่ถือสาอะไร เพราะชั้นอยู่กับย่าชั้นก้สบายดี
ย่าของชั้นเลี้ยงชั้นอย่างดี เพราะย่าของชั้นเปิดกิจการร้านค้าเป็นของตัวเอง
จึงทำให้ชั้นกินอยู่อย่างสบายได้ และย่าของชั้นไม่ใช้งานชั้นทำงานบ้านเหมือนเด็กสาวคนอื่น ๆ
ทำให้ชั้นมีอะไรอะไรที่ไม่ค่อยจะเหมือนผู้หญิงซักเท่าไหร่
บางคนมองว่าชั้นเป็นแค่คนที่มีนิสัยแปลกๆคนนึงแค่นั้นเอง แต่บางคนมองว่าชั้นเป็๋นคนที่ขี้เกียจ
วันวันชั้นมีแต่กินกับนอน ไปเรียน กลับบ้าน กินข้าว นอน ทำตัวตามปกตื
ใช้เงินเปลือง ชอบเล่นอะไรที่เหมือนผู้ชาย แต่อ่อนแอเหมือนผู้หญิง 
ไม่ชอบทำอะไรที่ทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด ไม่ชอบให้ตัวเองเสียน้ำตา ไม่ชอบเลยจริงๆ
และไม่ชอบการรอคอย ไม่ชอบเอาเวลาส่วนตัวเองตัวเอง ไปแลกอะไรที่ได้มาด้วยการแลกด้วยน้ำแรงหรือสิ่งของ
แต่ถ้าต้องการได้มา ชั้นจะต้องใช่เงินซื้อ หรือทำด้วยตัวเอง แต่ส่วนมากชั้นจะไม่ค่อยใส่ใจ
ที่จะยากได้อะไรที่ไม่ใช่ของตัวเอง ถ้าไม่มีคนเอามากองให้  เพราะชั้นถือว่า
ตัวชั้นเองมีค่าเสมอ ไม่จำเป็นต้องเอาไปแลกกับสิ่งพวกนั้นหรอก
ทุกคนจึงมองว่าชั้น หยิ่ง ลูกคุณหนู ไม่ค่อยจะแคร์ใคร แต่เพื่อนที่สนิทของชั้น
เค้าจะรู้ว่าชั้นเป้นคนที่เป็นกันเอง มีทั้งอารมณ์ขัน เฮฮา ตลก กวนตีน ชั้นชอบมองคนด้วยหางตา
เหมือนจะต้องมีเรื่องให้ได้เลยทีเดียว แต่ชั้นจะเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษากับเพื่อนทุกคน
เพราะเพื่อนทุกคนจะไว้ใจชั้น และอยู่ข้างกันตลอดมา
จนมาวันนึง ชั้นเริ่มอายุ 11 เข้าไปแล้ว ชั้นได้พบเจอคนคนนึง
เขาเป็นคนน่ารักคนนึง และเขาเป็นคนดังในระดับของเด็กปฐมเลยทีเดียว
เขาเป็นนักกีฬา ใช่ !! เขาเป็นนักีฬาของโรงเรียน และเป็นตัวแทนเขตเลยล่ะ มันคงไม่แปลกที่ชั้นไปชอบเขา
แต่ชั้นดันไปชอบเขาแบบ แบบ อยาเป็นแฟน แต่ ..... ชั้นก้ไม่ได้จิงจังอะไร 
เพราะเขาเป็นผู้หญิง และชั้นก้เป็นผู้หญิงเหมือนกับเขา .....
อยู่มาวันนึง เพื่อนนักวอลเลย์ของเขาได้มาถามชั้นว่า ชั้นชอบเพื่อนเค้าหรอ
ชั้นก้ตอบไปว่า ก้นะ ........ แค่ปลื้ม ๆ อ่ะแหละ ไม่ได้จิงจังอะไรมากมาย
เขาคนนั้นเป็นผู้หญิงห้าว ห้าว จะเรียกทอมก็ได้ แต่เค้ามีหน้าอกที่ใหญ่สมวัยของเด็ก 12 ขวบ
ใช่ @@ เขาเป็นรุ่นพี่ของชั้น เขาชอบพูดอะไรที่เหมือนผู้ชาย ตอนที่ชั้นคุยกับเขา
ชั้นรู้สึกเหมือน เหมือน หัวใจชั้นเต้นแรงมาก จนผิดปกติ มันเป็นอาการที่ไม่เคยเกิดที่ไหน
และกับใครมาก่อนเลย แต่อาการที่มันเกิดขึ้นนั้น ชั้นกลับรู้สึกดีแบบไม่เคยพบเจอ
.............................................. @_@ แะเขาก้ได้ขอเบอร์ชั้นไป 
เขาบอกว่าจะเอาไปให้เพื่อนของเขาที่ชั้นแอบปลื้มอยู่นั่นเอง
โทรศัพท์มือถือ เป็นอุปกรณ์สื่อสารที่คนใช้กัน และมันเป็นเครื่องแรกสำหรับเด็กอายุ 11 อย่างชั้น
ชั้นได้ให้เบอร์เขาไปเป็นรายที่ 3 นอกว่า พ่อและแม่ของชั้น แต่ชั้นก้ไม่ได้ใส่ใจอะไร
จนชั้นกลับบ้านมาหลังจากเลิกเรียนตามปกติ และสิ่งที่ไม่คาดคิดก้เกิดขึ้น ...
เสียงโทรศัพท์เสียงนั้นมันดังขึ้นครั้งแรกบนโทรศัพท์ของชั้นเอง สายแรก.... ชั้นมองดูเบอร์
มันเป็นเบอร์ที่ไม่ได้เมมไว้ในเครื่องของชั้น ตอนนั้นสิ่งที่ชั้นคิดในใจก้คือ ....
เาคนนั้นต้องเอาเบอร์ไปให้คนที่ชั้นชอบแล้วแน่ ๆ และเขาต้องโทรมาแน่นอน
แต่เมื่อชั้นกดรับนั้น เสียงนั้นกลับไม่ใช่เสียงของคนที่ชั้นชอบ ชั้นจึงถามไปว่าใคร
เขากลับตอบมาแบบให้ชั้นทายว่าเขาเป็นใคร ชั้นก้ไม่รู้จะทายยังไง
เขาเรยบอกว่าเขาคือคนที่ขอเบอร์ชั้นเมื่อคอนพักเที่ยงนั่นเอง -__ ในขณะนั้น
ชั้นรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากที่เป็นเขา เขาคนที่ทำให้หัวใจชั้นเต้นแรงแบบบอกไม่ถูก
ชั้นคิดว่าที่เขาทำให้ชั้นรู้สึกแบบนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่ดีเอาซ๊ะเรย เพราะมันทำให้มจชั้นหมดแรง
หัวใจชั้นไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เหมือนมันจะละลาย โดยที่ชั้นเองก้ไม่รู้ว่าทำไม มันคืออะไร ?
และเขาก้พูดคุยกับชั้นเหมือนเป็นคนสนิทกัน และชั้นก้คุยกับเขาอย่างนั้นเช่นกัน 
มันเป็นความรู้สึกที่ชั้นไม่เคยเป็นมาก่อน ชั้นสนิทกับเขาอย่างรวดเร็ว
และได้พบเจอเขาที่โรงเรียน เขาก้จะทักทายชั้นด้วยการยิ้ม ยิ้มให้ชั้นทุกวัน และชั้นก้ดีใจทุกครั้ง
แต่ชั้นก้ไม่รู้ว่าชั้นคิดอะไรกับเขากันแน่ เพราะสิ่งที่ชั้นคิดว่าจะต้องใใจคือเพื่อนของเขานั่นเอง
ชั้นคอยเอาใจใส่เพื่อนของเขาทุกอย่าง แต่เพื่อนของเขาไม่เคยสนใจชั้นเลย เพราะเค้าคนนั้นชอบผู้ชาย
และเขาคิดว่าชั้นเป็นทอม แต่ชั้นไม่รู้ว่าที่ชั้นเป็นใช่หรือเปล่า เพราะตัวชั้นก้ยังเป็นผู้หญิง
ทำอะไรแบบเดิมๆ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย ชั้นเคยซื้อดอกกุหลาบให้เขาในวันวาเลนไทน์
แต่เพื่อนของเขาอีกคนมาบอกชั้นว่าเขาโยนทิ้งมันไป ... และจากนั้นมา ชั้นก้เริ่มจิงจังกับรักครั้งนี้มากขึ้น
จนเพื่อนของพี่เขาทุกคนและเพื่อนของชั้นต่างล้อชั้น รวมไปถึงครูที่รู้จักชั้น ทุกคนต่างมองว่าชั้นเป็นทอม
แต่ชั้นก้ไม่สนใจว่าใครจะมองชั้นเป็นอะไร แต่ชั้นก้ยังเป็นชั้น ชั้นพยายามโทรไปหาเค้าตลอด
ซื้อนั่นนี่ให้ ถึงเขาไม่อยากได้แต่ชั้นก้จะซื้อให้เขา แต่เขาไม่เคยจะมองชั้นเรย
ต่างกับเพื่อนของเขาคนนั้น ที่มองดูไปแล้วเขาเป็นทอมคนนึง เขาชอบโทรมาหาชั้น 
เค้าชอบยิ้มให้ชั้น เขาชอบแกล้งชั้น เขาจะทำเป็นอายและเขินต่อหน้าชั้น แต่ถ้าคุยโทรสัพท์กัน
เขาจะด่าชั้นแบบเล่น ๆ เสมอเลย ... จนมาวันนึง รุ่นพี่ ป.6 จะต้องออกไปเข้า ม.1
ที่โรงเรียนอื่นไป เขาคนนั้นก้ได้โทรมาหาชั้น แล้วพูดกับชั้น ในเชิงของคำถาม ที่ไม่ต้องการคำตอบ
แค่เค้าอยากบอกชั้นแค่นั้นเอง และสิ่งที่เขาพูดออกมาคือ ..........
ถ้าชั้นไม่เป็นทอม เขาจะรักชั้นอยู่นะ เพราะว่าตัวเขาก้เป็นทอม คงจะรักชั้นไม่ได้หรอก
เขาพูดแบบนั้นแล้วก้ตัดสายจากชั้นไป และมันทำให้ชั้นอึ้งไปเลยทีเดียว
ในตอนนั้นหัวใจของชั้นเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ในท้องของชั้นมันเหมือนมีอะไรแปลก ๆ
หน้าของชั้นแดงไปหมด ชั้นเข้าใจว่านั่นคือสิ่งที่ชั้นเรียกว่ารัก แต่อีกใจนึงชั้นกลับมองว่ามันแปลก
และมันไม่ถูกต้องเอาซ๊ะเลยจิง ๆ เพราะถ้าชั้นเป็นทอมอยู่แล้ว ตัวเชาเองก้รู้ดี
แต่เขาก้ยังจะมาพยายามบอกว่าชอบชั้น ทั้งที่ตัวเขาเองก้เป็นเหมือนชั้น ...
และหลายวันต่อมาชั้นก้ตั้งสติได้ และโทรไปถามว่าเค้าจะไปเรียนต่อที่ไหน ... + แต่
พอเขารับโทรศัพท์ ชั้นรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เหมือนเป็นแค่คนรู้จักกัน ไม่ได้สนิทกันเหมือนเคย
ชั้นถามคำถามไหนไปเขาก้แค่ตอบ ไม่ชวนชั้นคุยเหมือนอย่างเคย และเขาก้บอกว่าแค่นี้นะ
ต้องไปเก็บของเพื่อที่จะไปเรียนที่ตัวเมืองแล้ว ชั้นเรียนโรงเรียนประจำ ห้ามเทอโทรมา
ถ้าชั้นมีอะไร ชั้นจะโทรหาเทอเอง ...+ เขาพูดแบบนั้นแล้วก้วางสายไป...
ในตอนนั้นชั้นรู้สึกเหมือน หัวใจของชั้นได้แตกสลาย มันเป็นหวิว ๆ แบบที่เหมือนมีอะไรมาทำให้หัวใจของชั้นแตก
ชั้นเจ็บจริง ๆ เมื่อได้ยินคำนั้นว่าเค้าจะไป


มีต่อนะฮ๊ะ ___