นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[Fic NCT] Partner #NOREN - จบแล้ว -
พาร์ทเนอร์นอกจากแปลว่า "คู่หู" ยังแปลได้ว่า "คู่ชีวิต" อีกนะ - ลีเจโน่
ผู้เข้าชมรวม
54,753
ผู้เข้าชมเดือนนี้
40
ผู้เข้าชมรวม
54.75K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 24 ส.ค. 62 / 10:44 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"พาร์ทเนอร์แปลได้ว่าคู่หู หรือจะแปลว่าคู่ชีวิต ก็ได้นะ"
....
"เพ้อเจ้อ...."
....
"ส่วนคู่ชีวิตนี่ก็แบบ เกิดมาเพื่อคู่กัน อะไรแบบนี้"
....
เปิดรอบRe-print แล้ววันนี้
ถึงวันที่ 5 กรกฎาคม
>>Click<<
open - 23/03/2017
end - 28/12/2017
#ฟิคpartner
(c) Chess themeer; ">
ผลงานอื่นๆ ของ BAKISA ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ BAKISA
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"เสน่ห์ของความลึกลับ"
(แจ้งลบ)จริงๆแล้วเม้นไปยาวมากแล้ว แต่จะเอามาใส่ไว้ในนี้ด้วยนะคะอยากให้คะแนนไรเตอร์ ฮือออออออ ขอเริ่มจากเนื้อเรื่องก่อนนะคะ อันที่จริงแล้วเราเดาได้ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้วว่าเหรินจวิ้นต้องเป็นแวมไพร์ ปกติเราเป็นคนที่ไชอบอ่านฟิคหรืออะไรที่เดาเรื่องได้อ่ะค่ะ เพราะมันจะไม่ตื่นเต้น แต่สำหรับเรื่องนี้มันมีความพิเศษอยู่ค่ะ จะบอกว่าความพิเศษที่ว่านี้เป็นเสน่ห์ของเรื่ ... อ่านเพิ่มเติม
จริงๆแล้วเม้นไปยาวมากแล้ว แต่จะเอามาใส่ไว้ในนี้ด้วยนะคะอยากให้คะแนนไรเตอร์ ฮือออออออ ขอเริ่มจากเนื้อเรื่องก่อนนะคะ อันที่จริงแล้วเราเดาได้ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้วว่าเหรินจวิ้นต้องเป็นแวมไพร์ ปกติเราเป็นคนที่ไชอบอ่านฟิคหรืออะไรที่เดาเรื่องได้อ่ะค่ะ เพราะมันจะไม่ตื่นเต้น แต่สำหรับเรื่องนี้มันมีความพิเศษอยู่ค่ะ จะบอกว่าความพิเศษที่ว่านี้เป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้ที่ทำให้เราตืดตามมาจนถึงตอนนี้เลยก็ว่าได้ค่ะ มันคือความพิเศษที่เรียกว่า ‘ความลึกลับ’ ค่ะ คือไม่รู้คนอื่นจะคิดเหมือนกันมั๊ยนะ แต่พล๊อตแบบนี้เราก็เห็นมาได้จากหลายๆเรื่อง แต่ความลึกลับที่ว่านี้ทำให้เรื่องนี้ต่างออกไปค่ะ เราชอบมากๆ ไม่รู้ว่าไรเตอร์ตั้งใจวางกลวิธีการแต่งแบบนี้เอาไว้หรือแต่งไปตามสัญชาติญาณก็ไม่รู้นะคะ แต่การที่ใช้วิธีการคลายปมช้าๆเหมือนกับว่าปล่อยให้เดาได้แต่ไม่ให้ความกระจ่างแบบนี้เราชอบมาก ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วมันรุ่มร้อน(?)ในใจมากๆค่ะ 555555555555555555555 อยากรู้อยากเห็นพอๆกับเจโน่ 5555555555555555555 คือจะว่าไงดี ไรเตอร์ทำเหมือนจะเฉลยๆอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ต้องมีอะไรสักอย่างมาทำให้ไขว้เขวว่าแบบ เฮ้ยใช่เหรอวะ อะไรงี้อ่ะ ไรเตอร์ก็ใส่คำใบ้มาตลอดเรื่องอะค่ะว่าจวิ้นเป็นอะไร แต่เราไม่กล้าด่วนสรุปเลยอ่ะจนกว่าจะได้ยินจากปากน้องเอง ซึ่งตอนที่28เฉลยแล้ว 555555555555555555555555555555 เรายอมรับเลยว่าไรเตอร์ดำเนินเรื่องให้เรารู้สึกเหมือนเจโน่ในเรื่องเลยค่ะ 555555555555555 ในส่วนของการดำเนินเรื่อง ดีตรงที่ไม่รวบรัดตัดตอนค่ะ ค่อยๆบรรยายปล่อยทิ้งช่วงสร้างอารมณ์ให้คนอ่นได้ดีเลยค่ะ แต่ว่าเราขออนุญาตวิจารณ์นิดหน่อยนะคะ คือส่วนตัวเราว่าเรื่องมันดำเนินช้ามากๆๆๆๆๆ แบบนี่ 28 ตอนแล้ว ยังไม่ถึงไหนเลย ฟิคเรื่องนี้ดูท่าจะอีกยาวซะด้วยสิคะ 55555555555555 แต่ว่าถ้าการที่ดำเนินเรื่องช้าแบบนี้มันคือการที่ทำให้เกิดความลึกลับที่เป็นเสน่ห์ของเรื่องไรเตอร์ก็อย่าทิ้งมันไปนะคะ (ย้อนแย้งเหลือเกินฉัน 555555) ต่อมาในส่วนของคาแรกเตอร์ คือแบบบบบบบบบบบบบบบบบ เราชอบคาแรกเตอร์เหรินจวิ้นมากกกกกก ก็อีกนั่นแหล่ะ เป็นคาแรกเตอร์แบบนุ่มนิ่มที่มักจะพบได้ทั่วๆไปสำหรับเหรินจวิ้น แต่เรื่องนี้ก็ทำให้มันพิเศษกว่าเรื่องอื่นอีกแล้ว ให้ตายเถอะจอร์ช นี่ต้องพูดชมว่าเรื่องนี้มีความพิเศษอีกเท่าไหร่ถึงจะพอคะ 55555555555555555 ชอบที่ไรเตอร์แต่งเหรินจวิ้นออกมาได้ลึกลับมาก มากแบบอ่านมา 28 ตอนยังไม่สนิทกับน้องเลยอ่ะ ฮืออออออออออออออออออ ชอบค่ะ เราเข้าใจเจโน่ที่ต้องค่อยๆย่องเข้าหากระชับความสัมพันธ์เลยอ่ะ ไรเตอร์ถ่ายทอดตรงนี้ออกมาดีมากเลยค่ะ แบบที่ว่าความสัมพันธ์ที่ค่อยๆก่อตัว ความไว้ใจที่ได้มายากมากๆของจวิ้น คืออ่านละเข้าใจความกลัวความป๊อดของโน่เลยอ่ะ ไรเตอร์เขียนให้จวิ้นเป็นคนที่มีเกราะสูงลิ่วมากๆ แต่มันไม่ใช่การหัวรั้นแบบน่ารำคาญอ่ะค่ะ มันคือคนที่ป้องกันตัวเองสูงมากๆ ไรเตอร์เขียนจวิ้นออกมาได้แบบชัดมากว่าถ้าเจโน่พลาดครั้งเดียวคือจบเลย ต่อให้ความไว้ใจเกือบร้อยก็เหลือศูนย์ได้แค่ครั้งเดียว ฮือออออออออออออออ โน่เลาเข้าใจนายเด้อ // ตบบ่า อีกอย่างที่ชอบือไรเตอร์ไปสุดทางดีค่ะ คือเหมือนไรเตอร์เลือกที่จะให้จวิ้นมีบทบาทไปทางความสวยงามน่าทะนุถนอมเหมือนดอกกุหลาบไรงี้ แล้วไรเตอร์ก็เขียนได้จริงๆ เป็นอีกเรื่องที่อยากชมมากๆเลยค่ะ เขียนน้องจวิ้นให้ดูสวยงามลึกลับน่าทะนุถนอมและเปราะบางมากๆ โอ๊ยยยยย อย่าให้เราต้องชมเยอะสิคะไรเตอร์ ฮือออออออออออออออออออออออ เหรินจวิ้นเรื่องนี้เป็นคาแรกเตอร์บอบบางเรื่องแรกที่ไม่สร้างความรำคาญให้กับเราค่ะ ไรเตอร์เขียนน้องได้ดูบอบบางมากก็จริงแต่น้องไม่อ่อนแอเลย คาแรกเตอร์จวิ้นคือใจแข็งมาก ซึ่งเราว่ามันดีมากๆเลยค่ะ กุหลาบงามต้องมาคู่กับหนามแหลมคมงี้ ชอบมากเลยค่ะ ฮือออออออออ ดีมากจริงๆ เนี่ย ชมอีกละ ส่วนอีกตัวละครที่เราค่อนข้างติดใจและเหมือนจะสนใจเป็นพิเศษคือเฉินเล่อค่ะ ไรเตอร์แต่งน้องออกมาได้เป็นคนที่มั่นคงในความคิดมากๆ ไม่สิจะเรียกว่าไร คือน้องอ่อนโยนอ่ะ แต่ไม่ได้หัวอ่อน นึกออกมั๊ยคะ แบบตอนแจฮยอนเงี้ยน้องชอบแจฮยอนมากเลยนะ ตอนที่เหมือนจะโดนหลอกใช้ไรงี้อ่ะ ตอนเราอ่านอั้นนั้นแบบ “อ่า จบละ...เสร็จแจฮยอนแน่ๆ” แต่ไรเตอร์ก็เซอร์ไพร์สเราด้วยการที่เฉินเล่อไม่ได้ทำตามแจฮยอนไปซะหมด ไม่รู้สิคะไรเตอร์ เราว่าไรเตอร์เขียนเฉินเล่อได้มีเสน่ห์แบบแปลกๆมากๆเลยนะ ชอบอีกแล้วอ่ะค่ะ TT ในเรื่องของภาษา เราว่าภาษาไรเตอร์ดีอยู่แล้วนะคะ ถึงจะไม่ได้ใช้คำหรูหราเว่อวังอะไร แต่มันเป็นแนวอ่านง่ายๆเหมาะกับกระแสของเรื่องที่สวิงน้อยเป็นกราฟเส้นตรงแบบนี้อ่ะค่ะ เรื่องนี้ไม่มีไรให้ติเลย อิอิ อ่านน้อยลง
ppbhy♡ | 30 ส.ค. 60
-
1
-
0
คำนิยมล่าสุด
"เสน่ห์ของความลึกลับ"
(แจ้งลบ)จริงๆแล้วเม้นไปยาวมากแล้ว แต่จะเอามาใส่ไว้ในนี้ด้วยนะคะอยากให้คะแนนไรเตอร์ ฮือออออออ ขอเริ่มจากเนื้อเรื่องก่อนนะคะ อันที่จริงแล้วเราเดาได้ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้วว่าเหรินจวิ้นต้องเป็นแวมไพร์ ปกติเราเป็นคนที่ไชอบอ่านฟิคหรืออะไรที่เดาเรื่องได้อ่ะค่ะ เพราะมันจะไม่ตื่นเต้น แต่สำหรับเรื่องนี้มันมีความพิเศษอยู่ค่ะ จะบอกว่าความพิเศษที่ว่านี้เป็นเสน่ห์ของเรื่ ... อ่านเพิ่มเติม
จริงๆแล้วเม้นไปยาวมากแล้ว แต่จะเอามาใส่ไว้ในนี้ด้วยนะคะอยากให้คะแนนไรเตอร์ ฮือออออออ ขอเริ่มจากเนื้อเรื่องก่อนนะคะ อันที่จริงแล้วเราเดาได้ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้วว่าเหรินจวิ้นต้องเป็นแวมไพร์ ปกติเราเป็นคนที่ไชอบอ่านฟิคหรืออะไรที่เดาเรื่องได้อ่ะค่ะ เพราะมันจะไม่ตื่นเต้น แต่สำหรับเรื่องนี้มันมีความพิเศษอยู่ค่ะ จะบอกว่าความพิเศษที่ว่านี้เป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้ที่ทำให้เราตืดตามมาจนถึงตอนนี้เลยก็ว่าได้ค่ะ มันคือความพิเศษที่เรียกว่า ‘ความลึกลับ’ ค่ะ คือไม่รู้คนอื่นจะคิดเหมือนกันมั๊ยนะ แต่พล๊อตแบบนี้เราก็เห็นมาได้จากหลายๆเรื่อง แต่ความลึกลับที่ว่านี้ทำให้เรื่องนี้ต่างออกไปค่ะ เราชอบมากๆ ไม่รู้ว่าไรเตอร์ตั้งใจวางกลวิธีการแต่งแบบนี้เอาไว้หรือแต่งไปตามสัญชาติญาณก็ไม่รู้นะคะ แต่การที่ใช้วิธีการคลายปมช้าๆเหมือนกับว่าปล่อยให้เดาได้แต่ไม่ให้ความกระจ่างแบบนี้เราชอบมาก ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วมันรุ่มร้อน(?)ในใจมากๆค่ะ 555555555555555555555 อยากรู้อยากเห็นพอๆกับเจโน่ 5555555555555555555 คือจะว่าไงดี ไรเตอร์ทำเหมือนจะเฉลยๆอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ต้องมีอะไรสักอย่างมาทำให้ไขว้เขวว่าแบบ เฮ้ยใช่เหรอวะ อะไรงี้อ่ะ ไรเตอร์ก็ใส่คำใบ้มาตลอดเรื่องอะค่ะว่าจวิ้นเป็นอะไร แต่เราไม่กล้าด่วนสรุปเลยอ่ะจนกว่าจะได้ยินจากปากน้องเอง ซึ่งตอนที่28เฉลยแล้ว 555555555555555555555555555555 เรายอมรับเลยว่าไรเตอร์ดำเนินเรื่องให้เรารู้สึกเหมือนเจโน่ในเรื่องเลยค่ะ 555555555555555 ในส่วนของการดำเนินเรื่อง ดีตรงที่ไม่รวบรัดตัดตอนค่ะ ค่อยๆบรรยายปล่อยทิ้งช่วงสร้างอารมณ์ให้คนอ่นได้ดีเลยค่ะ แต่ว่าเราขออนุญาตวิจารณ์นิดหน่อยนะคะ คือส่วนตัวเราว่าเรื่องมันดำเนินช้ามากๆๆๆๆๆ แบบนี่ 28 ตอนแล้ว ยังไม่ถึงไหนเลย ฟิคเรื่องนี้ดูท่าจะอีกยาวซะด้วยสิคะ 55555555555555 แต่ว่าถ้าการที่ดำเนินเรื่องช้าแบบนี้มันคือการที่ทำให้เกิดความลึกลับที่เป็นเสน่ห์ของเรื่องไรเตอร์ก็อย่าทิ้งมันไปนะคะ (ย้อนแย้งเหลือเกินฉัน 555555) ต่อมาในส่วนของคาแรกเตอร์ คือแบบบบบบบบบบบบบบบบบ เราชอบคาแรกเตอร์เหรินจวิ้นมากกกกกก ก็อีกนั่นแหล่ะ เป็นคาแรกเตอร์แบบนุ่มนิ่มที่มักจะพบได้ทั่วๆไปสำหรับเหรินจวิ้น แต่เรื่องนี้ก็ทำให้มันพิเศษกว่าเรื่องอื่นอีกแล้ว ให้ตายเถอะจอร์ช นี่ต้องพูดชมว่าเรื่องนี้มีความพิเศษอีกเท่าไหร่ถึงจะพอคะ 55555555555555555 ชอบที่ไรเตอร์แต่งเหรินจวิ้นออกมาได้ลึกลับมาก มากแบบอ่านมา 28 ตอนยังไม่สนิทกับน้องเลยอ่ะ ฮืออออออออออออออออออ ชอบค่ะ เราเข้าใจเจโน่ที่ต้องค่อยๆย่องเข้าหากระชับความสัมพันธ์เลยอ่ะ ไรเตอร์ถ่ายทอดตรงนี้ออกมาดีมากเลยค่ะ แบบที่ว่าความสัมพันธ์ที่ค่อยๆก่อตัว ความไว้ใจที่ได้มายากมากๆของจวิ้น คืออ่านละเข้าใจความกลัวความป๊อดของโน่เลยอ่ะ ไรเตอร์เขียนให้จวิ้นเป็นคนที่มีเกราะสูงลิ่วมากๆ แต่มันไม่ใช่การหัวรั้นแบบน่ารำคาญอ่ะค่ะ มันคือคนที่ป้องกันตัวเองสูงมากๆ ไรเตอร์เขียนจวิ้นออกมาได้แบบชัดมากว่าถ้าเจโน่พลาดครั้งเดียวคือจบเลย ต่อให้ความไว้ใจเกือบร้อยก็เหลือศูนย์ได้แค่ครั้งเดียว ฮือออออออออออออออ โน่เลาเข้าใจนายเด้อ // ตบบ่า อีกอย่างที่ชอบือไรเตอร์ไปสุดทางดีค่ะ คือเหมือนไรเตอร์เลือกที่จะให้จวิ้นมีบทบาทไปทางความสวยงามน่าทะนุถนอมเหมือนดอกกุหลาบไรงี้ แล้วไรเตอร์ก็เขียนได้จริงๆ เป็นอีกเรื่องที่อยากชมมากๆเลยค่ะ เขียนน้องจวิ้นให้ดูสวยงามลึกลับน่าทะนุถนอมและเปราะบางมากๆ โอ๊ยยยยย อย่าให้เราต้องชมเยอะสิคะไรเตอร์ ฮือออออออออออออออออออออออ เหรินจวิ้นเรื่องนี้เป็นคาแรกเตอร์บอบบางเรื่องแรกที่ไม่สร้างความรำคาญให้กับเราค่ะ ไรเตอร์เขียนน้องได้ดูบอบบางมากก็จริงแต่น้องไม่อ่อนแอเลย คาแรกเตอร์จวิ้นคือใจแข็งมาก ซึ่งเราว่ามันดีมากๆเลยค่ะ กุหลาบงามต้องมาคู่กับหนามแหลมคมงี้ ชอบมากเลยค่ะ ฮือออออออออ ดีมากจริงๆ เนี่ย ชมอีกละ ส่วนอีกตัวละครที่เราค่อนข้างติดใจและเหมือนจะสนใจเป็นพิเศษคือเฉินเล่อค่ะ ไรเตอร์แต่งน้องออกมาได้เป็นคนที่มั่นคงในความคิดมากๆ ไม่สิจะเรียกว่าไร คือน้องอ่อนโยนอ่ะ แต่ไม่ได้หัวอ่อน นึกออกมั๊ยคะ แบบตอนแจฮยอนเงี้ยน้องชอบแจฮยอนมากเลยนะ ตอนที่เหมือนจะโดนหลอกใช้ไรงี้อ่ะ ตอนเราอ่านอั้นนั้นแบบ “อ่า จบละ...เสร็จแจฮยอนแน่ๆ” แต่ไรเตอร์ก็เซอร์ไพร์สเราด้วยการที่เฉินเล่อไม่ได้ทำตามแจฮยอนไปซะหมด ไม่รู้สิคะไรเตอร์ เราว่าไรเตอร์เขียนเฉินเล่อได้มีเสน่ห์แบบแปลกๆมากๆเลยนะ ชอบอีกแล้วอ่ะค่ะ TT ในเรื่องของภาษา เราว่าภาษาไรเตอร์ดีอยู่แล้วนะคะ ถึงจะไม่ได้ใช้คำหรูหราเว่อวังอะไร แต่มันเป็นแนวอ่านง่ายๆเหมาะกับกระแสของเรื่องที่สวิงน้อยเป็นกราฟเส้นตรงแบบนี้อ่ะค่ะ เรื่องนี้ไม่มีไรให้ติเลย อิอิ อ่านน้อยลง
ppbhy♡ | 30 ส.ค. 60
-
1
-
0
ความคิดเห็น