[fic reborn] !!!reborn!!! รวมฟิคสั้นทุกคุ่ (Y)

ลำดับตอนที่ #7 : fic song ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ8027

ถ้าเปิดเพลง ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอของดา เอนโดฟินจะซึ้งมากค่ะ^^ เม้นด้วยค่า!!!
..........................................................................................................................................................................

...ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ...

เขาคือมือซ้ายของสึนะ(ถ้าคิดไม่ผิดน่ะ..) ไม่รู้ทำไมเขาถึงชอบอยู่กับสึนะ..อยากอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา...หัวเราะด้วยกัน
ยิ้มด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน กินของหวานด้วยกัน...เวลาสึนะยิ้มเขาก็ะยิ้มกว้างขึ้นกว่าเดิม...เขา...รัก...สึนะ....มั่ง....?

บอกฉันสักคำว่าเธอทำได้อย่างไร เพราะฉันรู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่กับเธอ
ที่จริงนับตั้งแต่ที่เรานั้นแรกเจอ ไม่คิดว่าจะรักเธอได้มากมาย...
�

เขาเคยไม่สบาย..เขาห่วงสึนะว่าจะเรียนได้หรือเปล่า...วันนั้นสึนะมาเยื่ยมเขาพร้อมดอกไม้ช่อโต เขารู้สึกดีใจมาก...และก็
รักสึนะมากด้วย...เขาคิดว่าตัวเองก็รักสึนะอยู่แล้ว.......นี่กลับรักเพิ่มขึ้นไปอีก.... รักไม่มีขีดจำกัด.....

เธอรู้วิธีดูแลคนที่ห่วงใย จนฉันแปลกใจความรู้สึกที่ฉันมี
เคยรักมากเท่าไหร่ก็ยังรักได้อีก ไม่รู้ว่าเป็นได้อย่างไร...
�

เขาชอบอยู่กับสึนะ...ชอบเวลาสึนะยิ้ม....หัวเราะ...ดีใจ...มีความสุข...
[2ปีก่อน]
วันนี้สึนะชวนเขามาเที่ยวที่สวนสนุกแห่งหนึ่ง..เขาดีใจมากตอนที่สึนะยื่นบัตรเข้าสวนสนุกมาให้เขา...เขายังจำแก้มแดง
ระเรื่อได้อยู่เลย~ 'ยามาโมโตะซัง!!!~'เขาหันไปตามเสียงเล็กๆบ่งบอกเอกลักษณ์ได้ดี...จะมีใครเสียงหวานได้เท่านี้ไหมเนี่ย~ 'ไง สึนะรอนานไหม?'เขาโบกมือให้แล้วถาม 'ไม่หรอกครับ..ผมรอได้เสมอสำหรับยามาโมโตะซัง'เขารู้สึกรักสึนะอีก
หลายเท่่าพอได้ยินประโยคที่ว่า 'งั้น เล่นอะไรดีล่ะสึนะ?'เขาถาม สึนะอำ้อึ้งก่อนจะชี้ไปทาง..รถไฟเหาะ....! 'ว้าว ไปกันเถอะ!'ผมยิ้มกว้างแล้วจับมือเล็กๆของสึนะแล้ววิ่งไปทางเครื่องเล่น..............พอเล่นเสร็จ เราก็มานั่งอยู่ที่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง
สึนะวิ่งหายไปไหรไม่รู้...ก่อนจะกลับมาพร้อมไอศกรีม2อัน...วานิลล่ากับสตรอเบอร์รี่... 'อันนี้ของยามาโมโตะซัง'สึนะยื่น
วานิลล่ามาให้เขา เขากัดคำโต 'อร่อยไหม...?'สึนะถามเขา เขาพยักหน้าตอบแล้วสึนะก็ยิ้มกว้างมาให้...ไม่รู้นานเท่าไรที่เขาจะรู้สึกตัวว่าตัวเองยิ้มตอบไปให้สึนะ...ความรักของเขาที่มีต่อสึนะเพิ่มมากขึ้นทีละนิดๆ...จนไม่สามารถบรรยายได้.....
�

ตั้งแต่พบกันวันนั้น ใจก็รู้ว่าเราจะมีกันวันนี้
เธอเติบเต็มสิ่งดีๆ ให้ทุกวันที่มีกลายเป็นวันที่มีความหมาย
ไม่ใช่แค่วันพรุ่งนี้ แต่จากนี้เเม้นานเท่านานสักเพียงไหน
จะมีเธอจะมีฉัน มีกันตลอดไป
ยิ่งพบเจอ ยิ่งได้รู้จัก
ยิ่งรักเธอหมดใจ...

END.
�

�

�