ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic reborn] !!!reborn!!! รวมฟิคสั้นทุกคุ่ (Y)

    ลำดับตอนที่ #28 : บอดี้การ์ดสุดที่รัก(ชื่อโคตรเห่ย==) x27 s27 b27 f27 v27(จบแล้ว)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 908
      2
      3 ธ.ค. 55

    บอดี้การ์ดสุดที่รัก(ชื่อโคตรเห่ย) x27 s27 b27 f27 v27
     
    [เช้าที่แสนสดใสและกำลังจะหม่นหมอง(?)]

    ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่รู้ความคิดของรีบอร์นเลยสักที...-_-...ผมไม่เคยรู้เลยว่ารีบอร์นคิดอะไรอยู่...เพราะความคิดของมันทั้ง

    แปลกทั้งพิศดารเกินมนุษย์น่ะสิ!...และเพราะความคิดบ้าๆนี่มันเลยทำให้ผมต้องมาซวยอยู่แบบนี้!!!! T^T ชาตินี่ผมคิดว่า

    คงจะไม่มีใครมีความคิดพิศดารแบบนี้เท่ารีบอร์นเลย...ไอ้เตี้ยจอนยาว!!!(โดนรีบอร์นยิงเป่าหัว/อาเมนให้กับสึนะ==) อ้อ คง

    กำลังสงสัยสินะว่าแค่เปิดเรื่องมาผมก็ด่าเจ้ารีบอร์นซะยาวเหยียด(แต่ชีวิตของซือคุงจะไม่ได้ยาวเหยียดแน่นอน-_-)ก็เพราะ

    ว่า...เอิ่ม...จะเริ่มต้นยังไงดี...เอางี้ล่ะกัน...คุณนักอ่านทุกคนรู้จัก....วารั่ว เอ้ย วาเรียใช่ไหมครับ-_-;;; นั่นแหละ เพราะพวก

    วาเรียเก่งฟ้าประธานขนาดนั้นก็ย่อมมีคนมาล้างแค้นหรือแค้นเองใช้ม้า~ เพราะฉะนั้น...ครั้งนี้ก็มีคนมาปองร้ายแต่มันติดที่

    ว่า...คนที่ปองร้ายครั้งนี้มัน...เมพขริงๆอ่ะ(แปลว่า เทพจริงๆ==) แบบ...มืออาชีพอ่ะน่ะ แล้วเจ้ารีบอร์นมันก็มาบอก(สั่ง)ให้ผม

    ไปเป็น...บอดี้การ์ดให้กับพวกนั้น!!! แล้วพอผมถามว่าทำไมมันก็ตอบมาว่า... 'เพราะแกคือบอสวองโกเล่ที่ต้องดูแลลูกน้อง'

    ...ตลอด!!! เอะอะก็บอกว่าดูแลลูกน้อง เอะอะก็บอกว่าบอสวองโกเล่! ผมว่าพวกวาเรียยังดูแลตัวเองได้ดีกว่าให้ผมไปดูแล

    น่ะ!!! และเพราะเหตุนี้ผมเลยต้อง...มานั่งตรงหน้าของวาเรียน่ะสิ! โอ๊ย ทูน่าอยากตาย~ ตรงหน้าของผมคือวาเรีย...เรานั่ง

    อยู่ที่โต๊ะ...คล้ายๆโต๊ะทานข้าวอ่ะ ยาวๆ ซึ่งคุณแซนซัสอยู่ัหัวโต๊ะ คุณสควอโล่นั่งขวา คุณเบลเฟกอลนั่งซ้าย ถัดจากคุณ

    สควอโล่คือคุณฟราน ตรงข้ามกับคุณฟรานคือคุณมาม่อนและ...ผมนั่งอยู่ท้ายโต๊ะซึ่งมันตรงข้ามกับคุณแซนซัสพอดี...

    ซวยขนานแท้ครับพี่น้อง=o=;;; "เอ่อ...สบายดีกันหรือเปล่าครับ^0^;;;" และ...นั่นคือเสียงผม-_-...ให้ตายเถอะ นี่ผมพูด

    อะไรออกไป๊~~~ ดูสิ ทุกคนจ้องผมเขม่นเลยอ้า~ "ฮ่ะๆ ถ้าไม่สบายจะมาอยู่ตรงนี้ได้ไงเนอะ เอิ้กๆ^[]^;;;" นี่ผม...กลาย

    เป็นคนกล้าแบบนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่... "เอ่อ...ผมมาเป็นบอดี้การ์ดให้พวกคุณครับ...T0T" โฮ ถ้าพวกวาเรียจ้องผมอีกนิดเดียว

    ฉี่ผมจะแตกเเล้วน้า~~~T0T "เจ้าหญิง..." คุณเบลเฟกอลเอ่ยเสียงแผ่ว... "คร้าบT^T" ผมขานตอบ...ฮึกๆ ผมยังไม่ได้

    เขียนพินัยกรรมเลยน่ะ...ผมจะตายแล้วหรอ~(ใยสึนะจึงเปลี่ยนไปขนาดนี้-o-;;;) "...ขำว่ะ ชิชิชิๆ" แล้วคุณเบลเฟกอลก็

    ระเบิดหัวเราะออกมาตามด้วยคนอื่นๆ...=[]=... "555+" คุณสควอโล่ขำจนหน้าหงาย... "หึ ไม่ไหว ขำจนปวดท้องเลย"

    คุณฟรานพูดพลางเอามือจับท้องแล้วก็ขำต่อ "ฉันน้ำตาเล็ดเลย หึหึหึ" คุณมาม่อนยกมือมาปาดน้ำตาที่ซึมออกมา...อืม ผม

    ชักจะงงแล้วว่าพวกคุณๆเหล่านี้เป็นอะไร-_-;;; "อะแฮ่มๆ" เสียงกระแอมดังขึ้นจากปากของคุณแซนซัส...แล้วทุกคนก็เงียบ

    ลงแต่...ผมเห็นน่ะว่าไหล่ทุกคน(คุณแซนซัสด้วย)ยังสั่นอยู่เลย== "เท้าติดคอเรอะ ไอ้บอสเวร~" คุณสควอโล่ยิ้มยียวน

    ก่อนที่ทุกคนจะระเบิดหัวเราะออกมาอีกครั้ง "เปล่า แต่กระดูกฉลามติดคอน่ะ-_-+++" คุณแซนซัสโต้กลับแล้วก็หัวเราะ 

    ส่วนคนที่ไม่ได้พูดอะไรก็หัวเราะยิ่งกว่าเดิม...แล้วทั้งคู่ก็โต้เถียงกันไปในขณะที่มีเสียงหัวเราะของเหล่าตัวประกอบเป็นฉาก

    หลัง...นี่ถ้าไม่รู้ผมก็ไม่มีวันเชื่อเลยว่าคนกลุ่มหน้าคือวาเรีย...เส้นตื้นจัง-o- "โอเคๆ วองโกเล่จะมาอยู่กี่วันหรอ?" คำถามจาก

    ฟรานเรียกทุกคนกลับสู่สภาพความเป็นจริงแต่..ก็ยังจะกลั้นหัวเราะ "อืม...จนกว่าคนปองร้ายจะ...ตายมั้งครับ?" ผมเอียงคอ

    ขณะพูด...แล้วทุกคนก็หน้าแดงจัด เอ๋ ทำไมน่ะ(เพราะหล่อนไงย่ะ) "อืม...งั้นผมพักห้องไหนอ่ะครับ?" ผมถามอีกครั้ง...ส่วน


    พวกวาเรียก็จ้องมองมาที่ผม...เสียวสันหลังวาบเลยอ่าT0T คุณมาม่อนจ้องหน้าผมก่อนจะเอ่ยปากถาม "มาพักที่ห้องของฉัน

    ก่อนไหมล่ะ?" ...โอ๊ะ บร๊ะเจ้าจอร์ด! "หมายความว่าไงครับ?" ผมถาม "เอ่อ...ที่นี้ไม่มีห้องพักแล้วอ่ะ" คุณสควอโล่ตอบแทน

    แล้วทำหน้าเอือมๆ โว้ แล้วไอ้ปราสาทหลังใหญ่ๆนี่ส่วนใหญ่เก็บอะไรหรอครับ-_-;;; "เนื้อของบอส..." คุณฟรานตอบหน้า

    นิ่ง...อืม ผมว่าสักวันคุณแซนซัสต้องเป็นโรคอ้วนแน่เลย~(แช่ง==) "ตกลงวองโกเล่จะมาพักห้องผมไหม?" คุณมาม่อน

    ทวงคำตอบ... "มาพักห้องผมดีกว่าวองโกเล่-_-+++" คุณฟรานขัด "ไปห้องของเจ้าชายดีกว่า~" คุณเบลขัดต่อ(?)

    "ไปห้องของฉันแหละเจ้าเปี๊ยก!!!!" ตะโกนหาพระธรรมหรอครับ คุณสควอโล่=_=^^^ "เงียบ! ไปห้องฉันเฟ้ยไอ้สวะ!!!"

    บอกคนอื่นเงียบแต่ตัวเอง...ดังเว่ิอร์ไปป๊ะ~(เสียงเหน่อๆ) "ตกลงวองโกเล่/เจ้าชาย/เจ้าเปี๊ยก/ไอ้สวะจะไปพักห้องไหน!!!" 

    ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วก็เขม่นจ้องตากัน...ขอให้ตาถลนออกจากเบ้าด้วยเถิ้ด สาธุ (_ _)

    จึก จึก

    "หืม?" ผมหันไปตามแรงสะกึดแล้วก็เจอ...แต่นแต่นแตะแด้น แต่นแต้นแตะแด้น(เพลงงานแต่งอ่ะ)...คุณลุซซูเรียนั่นเอง!!!

    (ทำเหมือนถูกหวย==) "มีอะไรหรอครับ?" ผมถามเสียงแผ่ว "ไปพักห้องเจ๊ม้า~?" คุณลุซซูเรียถามส่วนผมก็พยักหน้างึกงัก

    แล้วเดินตามเจ๊เค้าไปโดยปล่อยให้คุณๆพวกนั้นเถียงกันต่อไป...ได้นอนแล้วเว้นเฮ้ย!!!

    [เช้าวันต่อมา](คิดมุขไม่ออก-_-)

    อืม...อืม...-_-...ผมอยากจะพูดคำนี้ไปอีกล้านๆครั้งแต่เห็นแก่นักอ่านผู้น่ารักน่าชัง(?)เลยต้องตัดบทกันนิดซะนึง~ แล้วเหตุ

    ผลน่ะหรอ...ก็เมื่อคืนอ้ะ(เสียงแอ็บๆ)ผมไปนอนพักห้องคุณลุซซูเรียมาใช่ไหมแล้ว...คุณคิดว่าห้องของกระเท เอ้ย เพศที่3

    (sheลุซซูเรียบอกให้เรียกแบบนี้เพราะมันดูไฮโซมากกว่า--)จะมีอะไรบ้างล่ะ...นอกจากหนังสือซิกค์แพ็คปู้จาย นิตรสารเกย์

    ซีดีxxxเกย์!!! แล้วเจ๊แกก็เปิดดูหนังxxxเกย์ทั้งคืน!!! โอ้แม้เจา พระเจ้าจอร์ดมันซี้ด(!?!)มาก!!! ผมแทบจะตายเมื่อคืน=*=

    ตอนนี้ผมกำลังเดินมาที่ห้องอาหารเพื่อไปกินอาหารเช้า...เมื่อวานเจ้ารีบอร์นก็ไม่ให้กินพอมาที่อิตาลี(ปราสาทวาเรีย)มันก็

    ดึกพอดีแล้วก็อย่างที่เห็น...ผมอดกินข้าวกลางวันกับข้าวเย็นเมื่อวาน เพราะฉะนั้นวันนี้ผมจะฟาดเรียบ!!! ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!

    (อีนังสึนะมันไปแล้ว~) ผมเดินเข้าไปในห้องอาหารก็เจอกับสงครามปาอาหารขนาดย่อม!!! วาเรียทุกคนต่างพากันปาอาหาร

    เล่น== เล่นอะไรเป็นเด็ก!(อุ้ย เธอช่างกล้า-o-) ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ของตัวเอง... "เฮ้ ตื่นเช้่าดีนี่เจ้าหญิง" คุณเบลยิ้ม(โรค

    จิต!)ทักทายผมก่อนจะหลบอาหารที่คุณสควอโล่ปามาแล้วเขวี้งกลับไปโดนหัวคุณสควอโล่พอดี ว้าว 10บวกๆๆๆ \(0o0)/

    ผมยิ้มตอบก่อนแล้วหยิบช้อนส้อมขึ้นมาเพื่อจะกินพาสต้าน่าอร่ิอยแต่... 

    'หวีดดดดดดดดดดดด บึ้มมมมมมมมม หวออออออๆๆๆ มีผู้บุกรุกๆๆๆๆๆ ว๊ากกกกกกกก หลบด้วยย'

    เสียงหวอเตือนภัยที่อัดจากเสียงคุณสควอโล่ดังขึ้น ทุกคนต่างพากันชะงักซึ่งรวมผมด้วย...แสดงว่ามีผู้บุกรุก!!! กรี้ดดดด

    มีผู้บุกรุกกกกกกก~ "เหวย มีคนแฮ็กเครื่อง...อะไรของเราสักอย่างได้ด้วยแฮะ~" คุณเบลพูดเอื่อยๆ "ไอ้ฉลามสวะ แกไป

    รวมพลลูกน้องให้ไปที่สนามหลังปราสาทสิ!!!" คุณแซนซันสั่งคุณสควอโล่...คุณสควอโล่อ้าปากจะเถียงแต่ก็ต้องเงียบ

    เพราะสายตาเฉียบคมของคุณแซนซัส...ท่าทางจะเครียด...มีคนแฮ็กระบบเข้ามาได้นี่ก็เก่งมาก...อืม น่ากลัวง่าT^T

    "ไปที่หลังปราสาทกัน!!!" คุณแซนซัสหยิบเสื้อคลุมออกมาพาดไหล่แล้วเดินนำไปก่อน อู้ว อย่างเท่! "ว่าแต่...ทำไมต้อง

    หลังปราสาทล่ะครับ?" ผมถามคุณลุซซูเรียที่เดินขนาบผมไว้รั้งท้าย เราทุกคนเดินตามคุณแซนซัสไปอย่างเท่! "อ้อ ก็

    เพราะว่านี่ไงล่ะ^^" คุณลุซซี่(ขอเรียกย่อๆ-*-) ยื่่นกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่งมาให้ เนื้อความเขียนไว้ว่า...

     
    ถ้าพวกเราแฮ้กระบบปราสาทของแกได้เมื่อไหร่

    ไปเจอกันที่สนามหลังปราสาท!!! แล้วแกจะตายที่นั่น วะฮ่ะฮ่ะฮ่าๆๆๆ

                                                                  จาก
                                              
                                                  คนหล่อที่ฆ่าแกได้ อุวะฮ่ะฮ่า!

     
    อืม...ช่างเป็นมาเฟียมืออาชีพที่แสนจะหลงตัวเอง== "แล้วไม่คิดว่าพวกนั้นจะหลอกหรอครับ" ผมยังถามต่อ "โกหกซ้อน

    โกหกยังไงล่ะจ๊ะ~" คุณลุซซี่ฉีกยิ้มที่แสนจะหลอน หืม? "ก็ ถ้าเราไปที่ที่ไม่ใช่หลังปราสาทพวกนั้นก็จะบุกทางข้างหลัง

    แทนไงล่ะจ๊ะ^^" รอยยิ้มของชีช่างหลอนเหลือเกิน โอเค ไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็...ใครสน! (เดินเฉิดฉายไปข้างหน้า/ล้อเล่น!)

    "^^(ยิ้ม)" ผมหันไปมองคุณลุซซี่ที่ยิ้มมาให้ผม...อะไร "บอดี้การ์ด..." คำเดียวสึนะกระจ่างเลยครับ! มาถึงวันที่2ก็มีเรื่อง

    ซะแล้ว~ นี่ตกลงผมต้องปกป้องเหล่าวาเรียผู้มีใจอันโหตเหี้ยมอำมหิตที่แฝงไว้้ด้วยความเส้นตื้นสิน่ะ! โอย ทูน่าปวด

    หมอง~ อะแฮ่มๆ แล้วเราก็มาถึงหลังปราสาทจนได้ และ...เจ้าพวกศัตรูก็อยู่จริงๆด้วย! มาเป็นฝูงเลย(?) "เฮ้ยยยยย ไอ้

    บอสเวตตะไลลล~" เราหันไปตามต้นเสียงก็เจอกับคุณสควอโล่และกองทัพวาเรียที่มีกัน 'ตั้ง' คน^^ โอ้ ช่างยิ่งใหญ่

    เสียนี่กระไร(กัดฟันพูด) "มีแค่นี้!" คุณแซนซัสตะโกนถาม ซึ่งก็ได้คำตอบกลับมาว่า... "ลาพักร้อน!!!!!!!!" คำตอบอันสุด

    แสนจะคลาสสิค-_-...วาเรียนี่...รั่วกว่าที่คิดน่ะ-_- ผมเดินไปหยุดอยู่ข้างๆคุณแซนซัสเพราะหน้าที่บอดี้การ์ดค้ำคอT^T


    "ไอ้สวะ!?!" คุณแซนซัสเหลือบตามองผม ฮึก "บอดี้การ์ดครับ^^;;;" ผมยิ้มฝืดๆไปให้ทั้งที่ในในอยากจะร้องไห้...โฮๆๆ

    "ไง มาัเร็วดีนีวะฮ่ะฮ่าๆๆ" เจ้าคนที่เหมือนหัวหน้าเดินออกมาประจัญหน้ากับพวกเรา...แหวะ หน้าตายังกะปลาบู่ชนขอบ

    เขื่อน-o- "แกเป็นใคร ไอ้สวะ!!!" คุณแซนซัสตะโกนถาม แล้วมันก็ตอบมาว่า.. "เป็นคนหล่อ!!!" ...กวน...หงุดหงิดชะมัด!

    ข้าวเช้าก็ไม่ได้กินยังมาเจอพวกหลงตัวเองอีก-*- "อุ้ย เธอคนนั้นอ่ะ สวยจัง~" มันชี้มาทีผมแล้วยักคิ้วทีหนึ่ง เท่ตายล่ะ!

    และ...ผมเป็นผู้ชายยยยยยยยย~~~ "สวยขนาดนี่มาเป็นแฟนพี่ไหมล่า~" มันยังคงจีบผมแล้วกวักนิ้วมาทางผม...-_-^^^

    "เฮ้ย!" คุณแซนซัสทำท่าจะหยิบปืนแต่ผมจับแขนห้ามไว้ก่อน "อะ..เออ...ทำไรน่ะ-///-" จะหน้าแดงทำไมครับ? "หน้าที่ผม

    เองครับ" ผมตอบเสียงแผ่วก่อนจะเดินออกไปข้างหน้าคุณแซนซัส ไอ้ปลาบู่ก็ยักคิ้วให้ผมแล้วตั้งท่าเตรียมรบ ส่วนผมก็...

    ยืนเฉยๆ...หึ ไม่่ต้องกินกระสุนดับเครื่องชนผมก็ชนะัมันได้! "เฮ้ย เ้จ้าหญิงระวังง" คุณเบลเตือนผมให้ระวังไอ้ปลาบู่ที่วิ่ง

    เข้ามาพร้อมสันมือ...คงใช้หมัดในการต่อสู้สิน่ะ...ฮ้าว~-o- หิวจัง งึมๆ

    ฟุ่บ

    "อุ้ย ขอโทษที~" ผมกระซิบใส่หูมัน...ย้อนกลับไปเมื่อ5วิก่อน ตอนที่มันพุ่งเข้ามาพร้อมสันมือ ผมก็กระโดดกลับตัวโดยใช้

    หัวของมันเป็นที่รอง...หึหึหึ "เฮ้ยยยย" มันร้องเสียงหลงเมื่อผมใช้ขาปัดขามัน(จากทางข้างหลัง)จนมันเกือบล้มลงแต่ผมก็

    หันกลับไปแล้วใช้ขาตวัดให้มันนอนหงายก่อนจะเอาขาเหยียบซ้ำที่หน้าอกของมัน อุวะฮ่ะฮ่าๆ(ติดเชื้อบ้ามาแล้ว==) เล่น

    กับใครไม่เล่น มาเล่นกับทูน่า!!!(?) "อึก แกเป็นใครน่ะ! สมาชิกวาเรียคนใหม่หรอ!!!"  มันถามเสียงหลง หึหึหึ^^+++


     
    "เปล่า ก็แค่...วองโกเล่รุ่นที่สิบ ซาวาดะ สึนะโยชิ!" 

     
    พอได้ยินชื่อผมเท่านั้นแหละ ไอ้ปลาบู่มันก็หน้าซีดวิ่งหายไปทันที่(พร้อมพรรคพวกปลาบู่) ฮ่าๆ โอ๊ย ขำชะมัด><(สึนะ

    แปลกน่ะ เรื่องนี้==?) "ฮะ สมน้ำหน้า!" ผมแลบลิ้มใส่พวกมันแล้วหันหลังกลับก็เจอกับสายตาอึ้งๆของเหล่าวาเรีย..ว๊อท!?!

    "เอ่ิอ...ผมทำอะไรผิดหรอครับ?" ผมเอียงคอถามเล็กน้อย ทุกคนคลี่ยิ้มออกมาบางๆ อุ้ย หล่อเว่อร์อ่ะ(?)>///< "เอ่อ?"ทูน่า

    ยังไม่เก็ต "หึๆ" คุณฟรานหัวเราะในลำคอก่อนที่ทุกคนจะเดินเข้ามา...หอมแก้มผม!!! ช๊อกค้าง!=[]= "เก่งมาก~" คุณมา

    ม่อนกระซิบข้างหูก่อนจะเดินตามคนอื่นๆกลับปราสาท...เอ่อ...ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่เข้าใจอ่ะคร้าบบบบบบบบบบบบT^T


     
    END.

    แฮ่~ จบแล้ว~ จบแบบง่ายมากเพราะไรต์ไม่รู้จะแต่งต่อยังไง==

    ตอนหลังๆอาจจะไม่สนุกน่ะเพราะไรต์คิดมุขไม่ออกT^T แช่มชะแด่มแดมแด้ม~(?)

    ขอโทษด้วยล่ะกันที่อาจจะไม่สนุก ช่วนเม้นด้วยน่า~




    ว้ายๆ น่ารักอ่ะ^^
     


     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×