คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Roommate : 7
ช่วยเพื่อน
ณ โรงอาหาร (เช้า)
เจสสิก้า แทยอน ยุนอา นั่งรอซอฮอยนอยู่ในโรงอาหาร
5 นาทีต่อมา
“แฮ่ๆๆโทดทีมาช้าไปหน่อย”ซอฮอยนที่รีบวิ่งมาจนหอเอ่ยขอโทด3เพื่อนซี้
“ชิ ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยหละ”เจสสิก้าพูดอย่างงอนๆ
“ก็นายยงฮวาอะดิตื่นสายฉันเลยพลอยซวยมาสายไปด้วยเลย”
“แล้วทำไมแกไม่มาก่อนไปรอนายนั่นทำไม”แทยอนพูดอย่างจับผิด
“กะ ก็มันเป็นแผนไงเอาใจนายนั่นนิดๆหน่อยๆทำให้นายนั่นเห็นว่าฉันเป็นคนดีแล้วเดี๋ยวก็รักฉัน
ไปเองแหละหน่า เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันทำสำเร็จไปขั้นนึงแล้ว ก็เรื่องสมัครเข้าวงไง เออแล้วพวกแก
อะเป็นไงบ้าง”
“เรียบร้อย!!!”3เสียงประสานขึ้นพร้อมกัน
“เออแล้วพวกแกได้เล่นอะไรอะ ส่วนน่ารักๆอย่างฉันก็ต้องกีตาร์อยู่แล้ว”
“เซ็กซี่ๆอย่างฉันต้องร้องนำเท่านั้น”
“คิกขุๆอย่างฉันต้องกลองเท่านั้นเพราะฉันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้”แทยอนทำม่าภูมิใจ
“ส่วนสวยๆอย่างฉันก็ต้องเบสสิยะ”
“เอ่อ พวกแกแต่ฉันต้องซ้อมเดี่ยวกับนายยงฮวาแค่2คนอะดิ”
“ทำไมอ่ะ!!!”3เสียงประสานขึ้นอีกครั้ง
“ฉันก็ไม่รู้อ่ะแต่นายนั่นบอกว่าถ้าฉันไม่ซ้อมเดี่ยวกับเขาก็ไม่ตกลง”
“ฉันว่านายนั่นอาจจะมีแผนอะไรก็ได้ ไม่ได้ๆต้องรีบขัดขวาง”แทยอนพูดขึ้น
“อืมฉันก็ว่างั้นแหละ”ยุนอาที่เงียบมานานพูดขึ้น
“เออนี่เมื่อวานอะฉันบอกนายมินฮยอกว่าให้ชวนบรรดารูมเมทของพวกแกอะมากินข้าวด้วยกัน”
“จริงดิ เออนี่ฉันคิดออกและ แกก็ชวนนาย4คนนั้นมากินข้าวกับเรากลางวันนี้แล้วเดี๋ยวเราก็พยายาม
เกลี่ยกล่อมนายยงฮวาให้ยอมให้ฉันไปซ้อมดนตรีกับพวกแกแต่ถ้านายนั่นไม่ยอมก็ให้แกเจสสิก้า
กระทืบมันให้จมดินไปเลย”ซอฮยอนออกคววามเห็น
“แกนี่ก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย”แทยอนพูดชมซอฮยอนที่ภาคภูมิใจกับความคิกของตัวเองอยู่
“งั้นก็ตกลงตามนี้ลุย!”ยุนอาพูดขึ้น แทยอนรีบต่อสายหามินฮยอกทันทีแล้วเปิดโฟนให้3เพื่อนซี้ได้
ยินด้วย
(ฮัลโล มินฮยอกพูดครับ)
“ไม่ต้องมาแอ๊บทำเป็นสุถภาพฉันเองหยะแทยอนที่สุดแสนจะน่ารัก”
(อ่าวยัยลูกชิ้นปิ้งเธอเองหรอมีไรอ่ะ)
“ตัวเองดีตายแหละไอแป๊ะยิ้ม คือว่าพวกฉัน4คนจะชวนพวกนาย4คนมากินข้าวกลางวันนี้”
(ฮะ!พวกเธอเนี่ยนะจะชวนพวกฉันไปกินข้าว)เสียงนายยงฮวาแซกขึ้นมา
“อืมใช่!แล้วจะทำไมตกลงจะมาไหมห๊ะถ้าไม่มาฉันจะเอาโดราเอม่อนของนายไปเผาทิ้ง”
(อย่านะ!ไม่เอาไม่ยอมๆๆ ไปก็ได้อย่าทำไรโดราเอม่อนของฉันนะไม่งั้นฉันจะเอาเคโรโระของเธอ
ไปขายแล้วไปซื้อโดราเอม่อนให้หมดเลย)
“กรี๊ดอย่าน๊า ถ้านายทำฉันจะด่านาย7วัน7คืนไม่ซ้ำคำเลยอะ”
(นี่พวกเธอหยุดทะเลอะกันได้แล้วหูจะแตกโว๊ย!)ตามด้วยเสียงของนายจงฮยอน
“นี่อย่ามาโวยวายใส่เพื่อนฉันนะ ถ้านายไม่อยากตายก็จงมากินข้าวกับพวกฉันซะดีๆ”เจสสิก้าพูด
เสียงแข็ง
(โอเค ตกลง!)
(เฮ้ย!ทำไมยอมง่ายจังวะไม่เล่นตัวหน่อยหรอ)เสียงของยงฮวาที่กำลังด่าจงฮยอนลอยเข้ามา
(คนที่โดนกระทืบคือฉันไม่ใช่แกฉะนั้นหุบปาก)
(อาๆสรุปว่าพวกเราตกลง)ตามด้วยเสียงของนายจองชิน
พอวางสาย4สาวก็หัวเรอะอย่างบ้าคลั่งที่เนสำเร็จจนตกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งโรงอาหาร
( --)( --)(--)(--)(--)(--)(-- )(-- )
ณ โรงอาหาร(กลางวัน)
“นี่!พวกเธอเป็นคนชวนไม่ใช่หรอทำไมถึงมาสายซะเอง!”นายยงฮวาโวยวายเมื่อ4สาวนั่งโต๊ะตรง
ข้ามกับรูมเมทของตัวเอง
“หุบปากซะ”ซอฮยอนพูกดอย่างเรียบๆ แล้วทั้ง8คนก็ไปซื้ออาหารมากิน
“นี่นายยงฮวาฉันถามหน่อยว่าทำไมถึงต้องให้ซอฮยอนซ้อมเดี่ยวกับนายแค่2คนด้วย”ยุนอาที่เริ่ม
เปิดประเด็น
“เรื่องของฉัน”ยงฮวาพูดอย่างราบเรียบแต่มันทำให้ยุนอาแทบสำลัก
“แต่ฉันก็อยากรู้เหมือนกันนะ”ซอฮยอนเริ่มอ้อน
“ก็เธอยังไม่เคยเล่นเดี๋ยวจะไปทำของๆห้องซ้อมพังหมด”
“แต่พวกฉันก็ไม่เคยเล่น”ตามด้วยเจสสิก้า
“นี่นายฉันขอไปซ้อมรวมกับเพื่อนๆน๊า”ซอฮยอนอ้อนแล้วทำตาปริบๆ
“เฮ้อ...อาๆก็ได้ก็ได้แต่อย่าวุ่นวายละกัน”
“โอเค”
“นี่พวกเธอเรียกพวกฉันมาเพราะเรื่องแค่นี้หรอ”มินฮยอกหันไปถามแทยอน
“กะ..ก็ป่าวอยากกินข้าวด้วยไง”แทยอนแก้ตัวอน่างหวุดหวิดเพราะเดี๋ยวแผนแตก
“ใช่ๆ”ยุนอาสมทบทันที
“ก็กินข้าวด้วยกันทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรอ”ยงฮวาเงยหน่าขึ้นมาพูด
“ก็ใช่แต่อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างไง”ซอฮยอนพูดแล้วยิ้มแป้น
“อ๋อหรออ”จงฮยอนที่ลากเสียงยาวเหมือนไม่เชื่อก็เลยถูกเจสสิก้าตบไปที่หัวจนเกือบหน้าทิ่มข้าว
พร้อมทิ้งท้ายว่า
“ถ้าไม่อยากตายก็หุบปากแล้วก็กินต่อไปซะ”
“ฮ่าๆๆแกทำท่าเหมือนกลัวเมียเลยหวะ”ยงฮวาหันไปแซวจงฮยอน
“แล้วนายไปยุ่งเรื่องไรของคนอื่นกินข้าวเข้าไปสิ”ซอฮยอนหันไปด่าทันที
“เออนี่ต่อไปนี้พวกนายต้องมากินข้าวด้วยกันกับพวกเราทุกวันนะ”แทยอนพูดขึ้นมา O_Oหน้า
ของทั้ง7คน
“เฮ้ย ไม่ได้ๆเดี๋ยวบรรดาสาวๆของฉันก็เข้าใจผิดหมดนะเซ่!”จงฮยอนที่ตั้งสติได้คนแรกเอ่ยขึ้น
“ตกลงว่าไง”เจสสิก้าถามอย่างเย็นชา
“เออๆก็ได้ๆ”
“นั่นดิเดี๋ยวถ้ายัยซอลลี่รู้เข้านะอาลวาดบ้าแตกแน่”
“นายก็ไปเคียกับน้องสาวบุณธรรมนายให้รู้เรื่องสิ”ยุนอาพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน
“เออก็ได้จะพยายาม”
“แล้วนายหละยงฮวาตกลงไหม คิดถึงโดราเอมม่อนของนายไว้นะ”
“อืมก็ได้แต่อย่าทำไรโดราเอม่อนของฉันนะ”
“อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับความประพฤติของนาย”
“ส่วนฉันตกลง”มินฮยอกพูดแล้วยิ้มแป้น
“ฉันไม่ได้ถาม”O_O
“ล้อเล่นหน่า”
ความคิดเห็น