นิยายรัก by Cher : จำได้ว่ารักเธอ [บทนำ] - นิยาย นิยายรัก by Cher : จำได้ว่ารักเธอ [บทนำ] : Dek-D.com - Writer
×

    นิยายรัก by Cher : จำได้ว่ารักเธอ [บทนำ]

    นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของหนุ่มสุดหล่อขี้อาย และเด็กสาวที่พึ่งย้ายเข้ามาเรียนในโรงเรียนเดียวกันกับเขา จากชายหนุ่มที่เบื่อการมาโรงเรียนเต็มทนกลับกลายเป็นอยากมาโรงเรียนทุกวันเพื่อจะได้เห็นหน้าเธอคนนี้!

    ผู้เข้าชมรวม

    233

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    233

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.ย. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    - บทนำ -
      ผมชื่อ 'คอปเตอร์' ครับ ตอนนี้ผมอยู่ชั้นม.6 ในโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง มีนักเรียนจากหลายประเทศมาเรียนที่นี่ ผมมีเพื่อนสนิทไม่เยอะหรอกครับ มีเพื่อนผู้หญิงมาทำความสนิทสนมอยู่หลายคน แต่ก็งั้นๆ แหละครับ เพราะผมเป็นคนพูดไม่เก่งแถมยังขี้อายอีกด้วย ผมถนัดด้านดนตรีครับ ชอบมันมากๆ เลย เล่นเครื่องดนตรีได้หลายอย่าง ให้ผมอยู่ในห้องซ้อมดนตรีทั้งวันเลยก็ยังได้ ไม่มีเบื่อหรอก ดีกว่าต้องไปเรียนวิชาอะไรก็ไม่รู้ซ้ำไปซ้ำมาที่โรงเรียนเป็นไหนๆ ดังนั้นผมจึงขาดเรียนบ่อยครับ
     
     
    แต่ตอนนี้มันมีเหตุบางอย่างที่ทำให้ผม..
    อยากไปโรงเรียนทุกวัน
     
               เมื่อประมาณ 2 เดือนก่อน ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึง รุ่นเดียวกับผมครับ เธอย้ายมาจากต่างประเทศ เป็นคนไทยนี่แหละ เราเจอกันได้ยังไงน่ะหรอ.. ในช่วงคาบเรียนที่ผมเบื่อๆ ผมแอบข้นไปบนดาดฟ้า กะว่าจะไปนั่งแกะเนื้อเพลงเล่น ฆ่าเวลาให้มันผ่านๆ ไป แต่เมื่อผมขึ้นไปถึงบนดาดฟ้าก็พบว่ามีคนนั่งจองพื้นที่ตรงนี้ไปอยู่ก่อนแล้ว ผมจึงหันหลังเดินกลับไป เพื่อจะไปหาที่อยู่ใหม่
     
    "อุตส่าห์ขึ้นมาแล้วจะลงไปอีกทำไมละ" เสียงผู้หญิงดังขึ้น ทำให้ผมชะงักเล็กน้อย เมื่อหันหลังไปก็พบว่าเธอมองผมอยู่ก่อนแล้ว เธอสวยมากๆ ทั้งรูปร่างหน้าตา ผิวพรรณ ทุกอย่างลงตัวไปหมด เธอดึงดูดให้ผมมองเธออยู่อย่างนั้นจนผมทำอะไรไม่ถูกเลย
    ".."
    "โดดเรียนหรอ" เธอถาม ทำให้ผมรู้สึกตัวสะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อย
    "อื้ม เธอก็เหมือนกันหรอ" ผมถามกลับไป
    "อื้ม^^" เธอส่งยิ้มหวานมาให้ผม..
    ..น่ารักจัง 
     
    ผมเดินหลบหน้าเธอไปที่ขอบราวกั้นของดาดฟ้าแล้วชะโงกหน้าไปข้างหน้าแล้วสูดอากาศอย่างเต็มที่เพื่อทำให้รู้สึกผ่อนคลาย
    "ฉันชื่อข้าวหอมนะ" ตอนนี้เธอยืนอยู่ข้างๆ ผม เธอถามผมทั้งๆ ที่ไม่ได้มองหน้าผมเลย แต่มองไปข้างหน้าแล้วทำถ้าสูดอากาศเหมือนผมเมื่อกี๊
    "ฉัน..ชื่อคอปเตอร์" เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่กลับหยิบโทรศัพท์ที่เสียบหูฟังไว้เรียบร้อยแล้วขึ้นมา จากนั้นก็เสียบสายหูฟังเข้าไปในหูทั้งสองข้าง ผมไม่รู้ว่าแอบยืนจ้องเธอไปตอนไหน มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เธอรู้สึกตัวแล้วหันมามองผมกลับ
    "เอ่อ" ผมพูดแก้เก้อ
    "ฟังด้วยกันมั้ย" เธอยิ้มหวานพร้อมถอดหูฟังข้างนึงมายัดใส่ในหูของผม ตอนนี้หน้าของเราใหล้กันมาก ทำให้ผมเห็นหน้าของเธอชัดเข้าไปอีก เธอสวยมาก สวยมากจริงๆ ตอนนี้ใจของผมเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมได้แต่หวังไม่ให้เธอได้ยินเสียงมัน
    "ขอบใจนะ" ผมส่งยิ้มหลับให้เธอ ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วตัวเองหน้าร้อนมากขนาดไหน..
     
    และตั้งแต่วันนั้นก็ทำให้ผมอยากไปโรงเรียนทุกวัน แค่ไหนเห็นหน้าเธอสักครั้งก็ยังดี ข้าวหอม ~

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น