จันทร์อธิษฐาน

จองชื่อนิยายค่ะ

 

          จันทร์เจ้าขาเวอร์ชั่นเพียงจันทร์กำเสื้อเชิ้ตในมือแน่น กรุ่นโกรธจนดวงตาผ่าวร้อน เดินออกจากห้องน้ำตรงไปหาคนตัวโตที่นอนเล่นกับลูกทั้งสองคนบนเตียง พยายามควบคุมลมหายใจให้ปกติ ก่อนจะถามออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

“อัช...แกจะวางฉันไว้ในฐานะไหน เพื่อน เมีย หรือว่าแม่ของลูก” ที่ถามแบบนี้เพราะยังไม่รู้ฐานะและบทบาทของตัวเอง ใช่อยู่...ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนี้คือเมียและแม่ของลูกเขา แต่จิตวิญญาณที่ผูกติดกับกายหยาบนี้คือเพื่อนของเขา เพื่อนที่เขาไม่เคยมองเป็นอื่น

คนถูกถามเลิกคิ้วขึ้นสูง “ทำไมแกถามแบบนั้น"

“ก็ถ้าแกวางฉันไว้ในฐานะเมีย ฉันก็จะถามว่ารอยลิปสติกบนเสื้อนี้มาจากไหน” เธอโยนเสื้อสีขาวที่มีรอยลิปสติกสีแดงลงไปบนเตียง รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์หึงหวงเพราะเขามองเธอเป็นแค่เพื่อน แต่ก็อดใจถามไม่ได้ ใจเธอตอนนี้ร้อนรนยิ่งกว่าเปลวเพลิง

ชายหนุ่มลุกยืนและสาวเท้าเข้ามาหาเธอช้าๆ ไม่ใส่ใจอาการกรุ่นโกรธของเธอ ดวงตาของเขาทอเป็นประกายเมื่อเห็นอารมณ์หึงหวงในดวงตาคู่งามของเธอ ริมฝีปากหยักยิ้มเจ้าเล่ห์ กระซิบที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“แล้วแกอยากทำหน้าที่ของเมียไหมล่ะ?”