หมูกระทะ3 pan shop3

เนื้อเรื่อง

หมูกระทะ  pan  shop  003

ชายคนหนึ่งหลงทาง  เข้าไปในเมืองลับแล  ที่นี่  มีความเจริญทั้งด้านวัตถุและจิตใจ   เขาอยู่ที่นี่จนมีเมียและลูกสาวเล็กๆวัย 2 ปี

“ทำอะไรอยู่น่ะลูก”  พ่อนั่งมองลูกทำงานส่งครู 
“เอากะลามะพร้าวมา.........”ลูกสาววัย 2 ขวบอยู่อนุบาลหนึ่งทับเจ็ด  พูดช้าช้า “เอากะลามาทำระเบิดปรมณู ส่งคุณครูพรุ่งนี้ค่ะ...”  คุณพ่อนั่งหาวน้ำตาไหล

“คุณพ่อขาแม่ไปไหนคะหิวข้าวแล้ว” เด็กน้อยทำหน้าเหี่ยว
“แม่ไปข้างนอก เดี๋ยวก็มาแล้ว”คุณพ่อโกหก  ขี้เกียจทำกับข้าวให้ลูกรัก

“แม่  พ่อโกหก..........แม่   พ่อพูดปด” ลูกสาว โวยวายลั่นบ้าน  คุณแม่ที่หลบอยู่หลังม่านเดินออกมา
“คุณ โกหก  กฎของที่นี่  ใครโกหกจะถูกไล่ออกจากเมือง” เธอทำหน้าขึงขัง  ลูกสาวโผกอดแม่ทำหน้ารังเกียจ คนโกหก

ชายผู้น่าสงสาร  ถูกขับไล่ออกจากเมือง  ภรรยาได้ให้ขมิ้นกระสอบเป็นของขวัญ   เมื่อออกนอกเขตเมืองลับแล  เขาเปิดกระสอบออกดู  ขมิ้นก็ยังเป็นขมิ้นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเป็นทองดังที่เขาคาดไว้  ในถุงมีจดหมายเขียนไว้ด้วยลายมือ น่ารัก
“ทานขมิ้นเยอะๆนะคะ   สุขภาพจะดี”

“เฮ..........เฮ”  วันที่ 25 ตุลาคม  2519  เวลา  19.30 น.  ละครซีรีย์   ชุมทาง ลิขิตชีวิต   ก็มาถึงตอนสุดท้าย  นี่เป็น ซีซั่น ที่ 4    ทุกคนในห้องส่งปรบมือดีใจ

ประชาชนคนดู  ต่างเฮสนั่น  ละครยอดฮิตที่ทุกคนติดตามมากว่า 4 ปี จบลงอย่างคาดไม่ถึง
“เท่ห์ดีหวะ”ฮิปปี้เมายาสั่ง   คนหนึ่ง เอ่ย ขณะนั่งดูผู้คน  ขว้างปาทีวี  บางคนโดดจระเข้ฟาดหาง  จนทีวีระเบิด  ผู้คนในกรุงเทพ  ก่อจลาจล  เผาทีวีทิ้ง  จนวุ่นวายไปทั้งเมือง

ภายในห้องส่งของทีวี ช่อง 6  พันเอก ชวลิต  ผู้จัดละคร  หรือโต้โผใหญ่  นั่งดูละคร  ชุมทางลิขิต  ชีวิต  เขากลืน น้ำลายลงคออย่างยากเย็น  มองหน้าลูกสาววัย 16  คนเขียนบทซีรีย์นี้อย่างเกรงใจ
“มาลัย  พ่อไล่ คุณสุวรรณ  ผู้กำกับออกแล้วนะ”  เขายกหนังสือพิมพ์  ดาวสยาม ส่งให้ลูก

“ผู้กำกับหนุ่ม  มั่วดาวโป๊”  ชวลิตทำหน้าเครียดอ่าน หัวข่าวตัวใหญ่ เบาๆกลัวหนูมาลัยได้ยิน
“พ่อนี่มันปี  1976  แล้วนะ”  มาลัยขยับแว่นใส  โบกหางเปียไปมา  เธอสนใจข่าว  โอลิเวีย  ฮัสซี่  ตกหลุมรัก ลูกชายดีน  มาร์ติน  มากกว่า

“แต่ผู้กำกับ  ของเราจะต้องมีภาพพจน์ ใสสะอาดไม่อย่างนั้นคนดูเขาจะเชื่อถือเราได้หรือ” ชวลิตพยายามพูดอย่างมีเหตุผล

มาลัย  สาวแว่นใสร่างเล็กวัย 16  เธอ คลุกคลี ในวงการมาตั้งแต่เด็ก  ในฐานะลูกสาวคนเดียวของพันเอก  ชวลิต  โต้โผใหญ่  ผู้จัดละครช่อง 6   เธอมีความสามารถ  เขียนบทละครได้ตั้งแต่  อายุ 8 ขวบ   ชุมทาง ลิขิตชีวิต  ก็เป็นผลงานของเธอซึ่งเขียน  ตั้งแต่อายุ 12         มารดา เสียชีวิต ตั้งแต่เธอแรกเกิด   พันเอกชวลิตจึงเปรียบเหมือนพ่อ  และแม่ของเธอ      ส่วนชวลิต  เมื่อ ขาดภรรยา ชีวิตก็เหมือนนกน้อยที่ถูกปล่อยออกจากกรง

“หนูว่า คุณสุวรรณ ผู้กำกับ เขาไปยุ่ง กับ อีหนูของพ่อละมั๊ง”  มาลัยขยับผมเปียดุ๊กดิ๊กไปมารู้สึก หงุดหงิดที่ขาดผู้กำกับคู่ใจ   
เธอคว้าเกมส์กดขึ้นมา ยิงลิงในจอทิ้งไป 12 ตัว  หยิบเทปวงชาตรี ใส่เครื่องวอล์คแมน  ขยับลูกคอร้องตามเบาๆ

เธอหยิบ หนังสือ  สตาร์พิค  อ่านคอร์ลัม  วันหวาน   เมื่อ เต้อ  เรวุต  วงโพสสิเบิล นัดพบพายเรือกินข้าวเย็นกับ  อรวัน  วง  กินแอปเปิลที่เขาดิน

สายตาของมาลัย  มองตามร่างชายผิวขาวร่างผอม  โบกมือลาอย่างเศร้าสร้อยก่อนจะหายลับไปในความมืด
“คุณ  สุวรรณ”

“ซีซั่นหน้า  พ่ออ่านบทหนูรึยัง  หนูจะทำเป็นเรื่องสั้นๆ  จบในตอน  หนูอยากจะเขียนหลายๆแนวดู  ทั้ง ขบขัน  ตลก  ลี้ลับ  สยองขวัญ  แบบแดน สนธยา”
“ชวลิต  ยกมือลูบศีรษะลูกสาว  พลางทักทายทีมงานที่เข้ามาแสดงความยินดี กันถ้วนหน้า  สายตาเหลือบเห็นชายผู้หนึ่ง  เดินโซเซ  หน้าแดงก่ำ  ถลาเข้ามาหา

“อ้าว ป๋าดุลย์  นี่ไงลูก  อดุลย์ผู้กำกับ  คนใหม่  ของเรา”
“สวัสดีครับ” อดุลย์ ผู้กำกับหนุ่ม วัย 26 จอม อหังการ  หันหลังไหว้อย่างอวดดี

เขากระพุ่มมือไว้ข้างหลังไหว้อย่างจองหอง  ท่านี้เป็นที่บังคับ  ของหนุ่มนักแสดงผู้กำกับจอมทระนง  ผู้ได้รับตุ๊กตาทอง  จากบทพ่อ จอมทระนง  และบทลูกจอมหยิ่ง  ในหนังเรื่อง  “พ่อจ๋าลูกทระนง”  โดยในเรื่อง  เขารับบทพ่อที่ไม่อยากฆ่าลูก  และบทลูกโจรกลับใจ   เขาเป็นผู้กำกับที่ทุกคนตั้งความหวัง จะให้เป็นคลื่นลูกที่ 2  ของวงการหนังไทย

“ไอ้ตัวแสบ” มาลัยนึกถึงหนัง      พ่อจ๋าลูกทระนง     พ่อที่เป็นตำรวจวิ่งฝ่าสายฝน  มุดผ่านลวดหนาม    เหยียบตะปูเรือใบ   แล้วล้มลงบนเศษแก้ว  เขาฝ่าฟันไปข้างหน้าเพื่อจะมายิงลูกที่เป็นโจร  “พ่อยิงผมเถอะ”  ตำรวจปิดล้อมทั้งคู่  ลูกโจรเอาตัวกำบังกระสุนให้พ่อ   ขมขื่นบัดซบไม่สนุก

ผมอ่านบทที่ให้มาแล้ว   มันก็สนุกดีนะ  แต่คุณให้อะไรตอบแทนสังคมบ้าง    โครงเรื่อง  พระเอก    นางเอก  ตัวโกงไม่มี  แถมตลาดสมัยนี้  เค้าต้องมี  กีตาร์  กับ   โฟล์คซอง  และคนดูเขาจะมีอะไรให้ดูบ้าง

มาลัยนั่งนิ่ง  ขยับผมเปียไปมา  เอารองเท้าเขี่ยท้องแมว  ริชาร์ดที่เดินผ่านมาเบาๆ

ชวลิต  มองหน้าลูกสาว  เหงื่อเม็ดโตๆ  ผุดเต็มหน้า

“ยิ่งตอนนี้คุณก็รู้ว่า  พวกคอมมิวนิสต์  มันเข้ามารุกราน  พวกคนขายชาติ  ก็มีมาก   เราต้องรับผิดชอบงานต้องรับผิดชอบ   รับใช้สังคม” อดุลย์หันหลังพูด  มือกุมหลังเขม็งเกลียว

“มันพูดไปเรื่อย” มาลัยรู้สึกขัดๆ  คว้าดาบปลอมข้างๆกะฟันแสกหน้า  ไอ้ตัวแสบ

พันเอกชวลิต  ทรุดตัวลงนั่ง ข้างๆอดุลย์  ผู้กำกับทระนง  หอมแก้มเบาๆ  พลางเป่าหูอย่างเอาใจ   อดุลย์รู้สึกผ่อนคลายลง  เขาอยากจะปลอบใจชวลิต

“ชื่อเรื่องนี่  ผมขอเคารพ  ไม่เปลี่ยนแปลงแก้ไข   แต่เนื้อเรื่อง  ผมจะแก้ไขเล็กน้อย” อดุลย์พูดเอียงคอเป็นรูปตัวเอส  สายตาจับจ้องอากาศ

เขายกบทของมาลัยทุ่มลงบนโต๊ะ  เสียงดังปัง  มาลัยสาวแว่น ทำหน้าเป็นปลาปักเป้า

พันเอกชวลิต  วิ่งมานั่งข้างๆ ลูกสาว หอมแก้มเบาๆ  เป่าหูเธอให้เย็นลง “ใจเย็นๆไว้ลูก”

อดุลย์หลับตาพูด  ด้วยความเมา

“เรื่อง  หุ่นยนตร์    เรื่องหมอดู  แล้วตาแก่มีเมียสาว   มันรับใช้อะไรสังคมเราบ้าง   ไม่มีการชกต่อย  ไม่มีลวดหนามเกี่ยวเนื้อ  ไม่มีเลือด  ไม่มีคนจน  มีแต่หุ่นยนตร์      ขอโทษจะให้เอาผมไปทาสีเงินทั้งตัว  แล้วออกมาบอกว่านี่ไงหุ่นยนตร์  ผมว่ามันดูโง่ๆนะ     แล้วเป็นเด็กเป็นเล็ก  รู้จักเขียนเรื่อง  เล่นชู้สู่ชายแล้ว  มันไม่งามนะอีหนู”
อดุลย์นั่งหลับตาเทศนา คนฟัง

ชวลิต  นั่งฟังตาใส  เขาน่าจะคุยเรื่องเพศ ศึกษา  กับลูกสาวบ้างในฐานะแม่คนหนึ่ง
“ลูก...........” ชวลิต นึกในใจ  ไม่ถามดีกว่า

มาลัยขมึงตา  อารมณ์ เดือดปุดๆ  จะทนไม่ไหวแล้ว

อดุลย์หยิบบทที่เขาเขียนส่งให้มาลัย
“เรามาทำละครที่ทำให้ทุกคนรักชาติกัน  ที่พูดถึงความเสียสละของคนในชาติ        ละครที่มีแต่ฉากฟันดาบ  ผู้หญิงใส่ตะเบงมาน  ฟันดาบโช้งเช้ง    ศัตรูปีนกำแพงที่เอียงโงนเงนไปมา  มีตัวประกอบฟันดาบอยู่หน้ากล้อง  ปิดท้ายตอนจบ  พระเอกต้องคลานไปจับมือนางเอกก่อนตาย”

ทำไมต้องตายแล้วแพ้  ทุกครั้งหวา  อดุลย์นึกมึนๆ

“ตอนที่ 1  Two  brothers  เป็นการเริ่มต้น ของ ยุวกษัตริย์สองพี่น้อง พระนเรศวร กับพระเอกาทศรถในวัยเยาว์

ตอนที่ 2  The  hero  กล่าวถึงเหตุการณ์ ยุทธหัตถี  ที่ดอนเจดีย์

ตอนที่ 3  The  death  เมื่อพระนเรศวร  สวรรคตที่เมืองหาง

ตอนที่ 4  Love  forever  เรือพระที่นั่งของพระเอกาทศรถมาล่ม  ซึ่งพระองค์ตกหลุมรักหญิงสาวชาวบ้าน  และมีโอรสด้วยกันที่บางปะอิน

ตอนที่ 5  The  searcher  เป็นเรื่องของการส่งคน ออกตามหารอยพระพุทธบาท  ในสมัยพระเจ้าทรงธรรม

ตอนที่  6  Discovery  จะเป็นเรื่อง.......” ก่อนอดุลย์  ผู้กำกับจอมหยิ่งจะพูดจบ  ปากของเขาหายไป   กลายเป็นผิวหนังเรียบๆ  เขาตกใจ  พลางเอามือลูบบริเวณที่เคยเป็นปาก

มาลัยนั่งเพ่งไปที่ใบหน้าของไอ้ตัวแสบ  นัยน์ตาวาวโรจน์
ชวลิต  ซึ่งหวั่นวิตกมาตลอด  กล่าวกับมาลัยอย่างใจเย็น
“อย่าทำอะไรเขาเลยนะคนดีของพ่อ”

มาลัย  ซึ่งขณะนี้อารมณ์  ภายในระเบิด  เกินกว่าจะหยุดได้แล้ว   เธอยืนขึ้นลมวนหมุนรอบตัว  ผมเปียชี้  สู่เบื้องบน
เธอชี้หน้าอดุลย์  ที่หันหลังให้อย่างโกรธแค้น

“แกทำอย่างนี้ไปทำไม  แก้บทฉันเป็น  ซีรีย์อยุธยาที่รัก เลยนะแก”

อดุลย์  ซึ่งไม่มีปาก  หยิบปากกา  เขียนลายมือหวัดๆ  อย่างทระนง

“ฉลอง  210  ปี  ไทยได้อิสรภาพ จากพม่า”  สายตาจิก มาลัย  คล้ายจะถามว่า  “มีอะไรไหม”

ผมของมาลัย  ปลิว ไสว  ดวงตาแดงก่ำ  เหมือนเปลวเพลิง   พันเอก ชวลิต  มองไฟที่ลุกพรึบขึ้นเอง  จากผนัง  และพื้น  รอบๆตัวของมาลัย  มีลูกไฟหมุนวนไปมาอย่างรวดเร็ว

พันเอก  ชวลิต  ก้าวย่องเงียบ  ไปที่ประตู  พยายามจะจับลูกบิดประตู  แต่มันร้อนจนทำให้  มือของเขาพอง

“อ๊าก........” ไฟลุกลามไปทั่วห้อง

ชวลิต และ อดุลย์  คลานช้าๆ บนพื้นอย่างทรมาน  กระดึบๆเข้าหากัน  ทั้งสองจ้องตากันด้วยความรัก  สุดซึ้ง เอื้อมมือสุดปลายนิ้ว  กอดกุมกัน  ดูน่าประทับใจ   ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลง  มาลัยโผล่ออกมาจากกองเพลิง  เธอยิ้ม ก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ
“ฮิ  ฮิ  แบบนี้ ต้องมีภาคต่อแน่ๆ”
มาลัยทำแก้มป่อง