หมูกระทะ2 pan shop2

เนื้อเรื่อง

หมูกระทะ  pan  shop 2

ภายในห้องประชุมใหม่ล้อมรอบด้วยผนังกระจกใส
“จะทำหนัง  ซัมเมอร์ ชนกับ หนังฝรั่ง  จะบ้า หรือเปล่าพี่”  อดุลย์ ผู้กำกับหนุ่มทุบกำปั้น ลงบนโต๊ะอย่างมีอารมณ์

“ธรรมดาก็มีหนังฝรั่งอย่าง  สไปเดอร์แมน 3  เราจะหลบไปฉาย  ช่วง ฤดูฝนนั่นละเหมาะ” มาลัยออกแนว แหวว

“แต่พี่ต้องการให้เราคนไทย  ภาคภูมิใจที่เราจะโค่นหนัง  ซัมเมอร์ ของฝรั่งได้บ้าง  เราจะสร้างหนังไทยที่ดีกว่า  ฉายชนพวกฝรั่งให้ขายขี้หน้าไปเลย” ชวลิต  ผู้อำนวยการ  สร้างวัย  46 กล่าวอย่างฮึกเหิม

เรื่องมันเกิดเมื่อหนัง  ผัดกระเพราไก่ 2  ทำเงินกว่า  150 ล้าน กำไรบานเบิก  และรายได้ยังวิ่งไปเรื่อยๆ  สู่  200ล้าน  สบายๆ

โปรเจคหนัง  ผัดกระเพราไก่  เกิดมาจากในการประชุมวางแผนยุทธการ  คราวที่แล้ว  ผีกระเทย ปานศรี ออกมาอาละวาดในห้องประชุม

ชวลิต  ซึ่งเผ่นหนีออกไปจากห้องคนแรก  ถูกทีมงานที่อายุน้อยกว่า  ยื้อแย่งทุบถอง  จนเขานอนจุกอยู่กับพื้นหนีไม่ทัน  ถูกเจ้าผีกระเทยลวนลามแทบเสียชีวิต

“ฉันจะไม่ยอมล้าหลังอีกต่อไป  ฉันจะก้าวไปข้างหน้า” ชวลิต รู้สึกระบมไปทั่ว สรรพางกาย  โดยเฉพาะก้น

ตั้งแต่นั้นมา เขาก็กลายเป็นอีกคน  กระฉับกระเฉง ฉับไว  กระเพราไก่  เป็นโปรเจคที่เขาภูมิใจเป็นที่สุด
“แต่มันก็ทำเงินไปแค่  2.5  ล้านบาท  ในการเปิดตัว  4 วันแรก”  มาลัยบรรยาย
“แต่มันขายทั่วโลกได้เงินกลับมา  80 ล้าน เหนาะๆ” ชวลิตกล่าวเนิบๆ
ตัวอย่าง ของ กระเพราไก่ 3  ถูกฉายอย่างอัตโนมัติ บนจอ L. C .D.
“ขอบใจมาก  ลีแตฮี”  ชวลิตกล่าวขอบคุณ  ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ที่ควบคุม ห้องประชุมใหม่

“มันฉลาดดีนะพี่  รู้ใจไปซะทุกอย่าง” อดุลย์ เพ่งมองกล้องซึ่งเหมือน ดวงตาของลีแตฮี
“เราจะสร้างซุปเปอร์ ฮีโร่ ของเราเอง” ชวลิตกล่าว
“ผมยังว่ามันไม่เวิร์คเลยนะ  เรื่องก่อนหน้านี้  มนุษย์เหล็กไหล”อดุลย์ยกตัวอย่าง  หนังซึ่งล้มเหลวไปหมาดๆ
“ฮีโร่  คลาสสิคของเรามีอยู่ไม่มาก  อัศวินสายฟ้า ของ พ. บางพลี เป็นการ์ตูน  ยอดฮิต สมัยก่อน  แต่ดูเหมือนจะเหมือน  ซุปเปอร์แมน”

“ลีแตฮี  ขอดูรูป  อัศวินสายฟ้าหน่อย” มาลัยพูดกับคอมพิวเตอร์
“แน่ะ มีรูปด้วย” เธอแกล้งพูดเล่นๆ แต่รูปมาจริง
“กัปตัน เชลส์” อดุลย์ เอ่ยถึงฮีโร่ในหัวใจ
“อย่างนั้นต้องนับเสือ เอสโซ่ เข้าไปด้วยละสิ”ชวลิตประทับใจ เจ้าเสือ   นักเติมน้ำมันในสมัยเขาเด็กๆมาก“แถมตุ๊กตาล้มลุกด้วย” ชวลิตทำตาฝันๆ

“กัปตัน   มนุษย์เที่ยงคืน  ผู้พิชิต จักรวาล  ของอาจารย์เสน่ห์ ไงละพี่” มาลัย ซึ่งเดี๋ยวนี้เธอไว้ผมทรง มิคกี้เมาส์  เสริมอย่างฉลาดๆ
ลีแตฮี  ฉายรูปของ  ซุปเปอร์ ฮีโร่  ที่ทุกคนกล่าวถึงอย่างรวดเร็ว

“ดูเหมือนทุกๆคน จะต้องมีรูปร่างสมบูรณ์ เพอร์เฟค”  ชวลิต เห็นอุปสรรคที่มาขวางหน้า
“เราก็จ้างนักกีฬาอย่าง.............”มาลัยนึกไม่ค่อยออก “นักกีฬาไทยหุ่นดีๆ.........เออ........”

“พาราดอน” ลีแตฮี แทรกเสียงใส
“อู้ฮู......พี่ไอ้คอม  ตัวนี้มันฉลาดจริงๆ.....” มาลัยงงแบบใสๆ
“วันหลังฉันจะจ้าง  คุณ ลีแตฮี มาทำงานแทนคุณ” ชวลิตยังไม่หายแค้นที่เคยถูก มาลัยเหยียบม้ามแลบมาแล้ว
“ใครๆ ก็อยากดู พาราดอนบินได้” อดุลย์นึก  แต่ไม่นานภาพ พาราดอนกำลังบินก็ปรากฏบนจอ
“ขอบใจ  ลีแตฮี” เขานึกชื่นชม เจ้าคอมพิวเตอร์ รุ่นนี้จริงๆ จนอยากจะขอแต่งงานเป็นภรรยา

อดุลย์มองภาพบนจอ  จินตนาการแตกสลาย  คางเขายาวไปนิด  ผิวคล้ำไปหน่อย แถมขนที่ขาดูปุกปุยเหมือนขาลิง

อดุลย์เหลือบมองมาลัย  ซึ่งกำลังน้ำลายไหล
“นี่ตื่นได้แล้ว  นั่งๆอยู่ยายนี่มันหลับเฉย”
“แอร์มันเย็นสบาย เลยเคลิ้มค่ะ”  มาลัยดูดน้ำลายกลับเข้าที่
“ปรับอุณหภูมิสูงขึ้น 2 องศา” ลีแตฮี ส่งเสียงใส

ชวลิตเหม่อมองไปข้างนอก  ริชาร์ด พนักงานชาวฝรั่งเศส  ยืนหลับอยู่หน้าประตูทางเข้าห้องประชุม  เขาเคาะกระจกเบาๆ  ปลุกริชาร์ด  พลางกวักนิ้วเรียกให้เข้ามา

ห้องประชุมถูกออกแบบมาให้กันเสียง  กันการถ่ายรูป  การจะเข้าห้องอันแสนไฮเทคนี้ ต้องใช้รหัสผ่าน
ริชาร์ด  ป้อนรหัสเข้าห้อง
“ไค ไค  ไค ไ ค..”  เขาพูดรหัสไม่ชัดประตูห้องไม่เปิด
“ไค  ไค  ไค  คาย”  รหัสไม่ผ่าน  ริชาร์ดกลุ้มใจ  ทำไมไม่คิดรหัสอะไรให้มันง่ายกว่านี้

ทุกคนในห้อง  รวมทั้ง ลีแตฮี  จับจ้องริชาร์ดเป็นจุดเดียวกัน  ลุ้นตัวโก่ง

“คายไค  คายไค”  ริชาร์ดพูดช้าๆ  แต่ทุกอย่างกลับเหลวเหมือนเดิม
ริชาร์ดฟุบหน้ากับฝ่ามือ  วิงวอนพระเจ้า
“ คาย............คาย.....คาย..........คาย”
“เปิดให้มันดีไหมคะ”  ลีแตฮี  หมุนกล้องจับใบหน้าชวลิต
“ไม่ต้องเปิด  จนกว่ามันจะพูด  ใคร ขาย ไข่ ไก่ ได้” ชวลิต รู้สึกกระหายน้ำ เขาปาดริมฝีปาก
“เอางี้บอกมันให้ไปเอาน้ำแร่  มาให้ 4ที่”  ชวลิต ด่วนสรุป
“ค่ะ” ลีแตฮี หันกล้องจับที่ ริชาร์ด พูดภาษาฝรั่งเศสกับเขา ตามที่ชวลิตสั่ง

“โอ้โฮ  พูดภาษา อังกฤษก็ได้”  มาลัยกระดิกผม มิกกี้เมาส์
“ฝรั่งเศส”  ชวลิตกับ อดุลย์ พูดพร้อมกัน

อดุลย์ หันมาเข้าเรื่องกับ ชวลิต  เขาอยากทราบความเห็นของ ผ.อ. ที่เขานับถือ
“ผมว่า พาราดอน  น่าจะมีหนวดนะจะดูดีขึ้น”
ชวลิต พยักหน้า มองภาพ พาราดอน ใส่เคราแพะ   ขอบใจ  แตฮี  ใช่แล้ว เคราแพะ ดูดีกว่า หนวดไม่ต้อง

“แล้ว นางเอกละคะ” มาลัยหาวหวอดๆ
“ต้องเป็นคนที่ดูเป็นสปอร์ตตี้หน่อย” สมัยนี้ คนนิยมสุขภาพดี  มาลัยคิดในใจ  นึกถึงครูพละสาวที่เธอแอบรัก
ภาพใครคนหนึ่ง ปรากฎขึ้นบนจอ
“เป็นไปไม่ได้”  ภาพครูพละสาวทอม  สุดรักของมาลัยปรากฏขึ้นบนจอ LCD “มันรู้ความคิดเรา” มาลัยก้มตัวหมอบลงกับโต๊ะ

“ใครน่ะ  ลีแตฮี” อดุลย์ สงสัย
“น่ารักดีนะ” ชวลิตออกความเห็น

มาลัยแกล้งทำเป็นหลับ  มันจะเกินไปแล้วไอ้ คอมพิวเตอร์บ้า  เธอส่ายหัว มิกกี้เมาส์ดุกดิ๊ก
“ผมว่าเราน่าจะใช้ดาราต่างประเทศจะได้ขายเมืองนอกได้” อดุลย์วางกับดัก
“เออ จริงด้วย ไทยเป็นพระเอก  นางเอก โอ้หนังนานาชาติ”
“สกาเลต  โจ  แฮนสัน” อดุลย์ ยิงเข้าเป้า

ภาพของสาวน้อย  หุ่นนักกีฬา  ปรากฏสดใสบนจอ
“o k สกาเลต ก็ดี”  ชวลิต นึกถึง จูลี่แอนมัวร์  หรือ น้อง ริว  เยาวพร  นักเทควนโด  พลางรู้สึก  ตัวเองแก่ลงไปมากแล้ว

“คาย ไค  ไค  ..คาย” ริชาร์ด ถือถาดใส่น้ำยืนป้อนรหัสหน้าประตู  ชวลิต  ทำหน้ารำคาญ  ก่อนจะสั่ง  ลีแตฮี ให้เปิดประตู
“ใคร ขาย  ไข่  ไก่” ริชาร์ด พูดสำเร็จ  เป็นครั้งแรกในชีวิต

“แล้วแนวเรื่องล่ะ” ชวลิต ดื่มน้ำ
“ก็แนว ธรรมะ ชนะ อธรรม”  มาลัยแกล้งตื่น
“ตอนแรกก็คือ กำเนิด อัศวินสายฟ้า  ศัตรูของเขาก็มี  ไอ้ค้างคาวผี  กับมนุษย์อาชา  โดยมีเจ้านายใหญ่เป็นนักมวย  แชมเปี้ยนโลกชาว อเมริกา   เรื่อง ออกแนวพีเรียด  เพื่อเพิ่มความคลาสสิค  เราจะเพิ่มอารมณ์ ขันในหนัง อีกสัก 50 %  เอฟเฟค จะต้องดูแปลกใหม่  ที่สำคัญ  ตัวแสดงแทนหรือทีมสตั๊นท์ จะต้อง  สุดสุด....” มาลัยกล่าวสรุป อย่างกับหลับตาเห็น

อดุลย์ดีใจ  ที่ผลงานของ พ. บางพลีจะได้ขึ้นจอหนังเสียที  เวลากว่า 40 ปี นานแสนนาน  แต่ ทุกคน ไม่มีใครลืม    อัศวินสายฟ้า   เขาจะทำให้มันสำเร็จ ต้องมีภาคต่อ  แล้ว กัปตัน*มนุษย์เที่ยงคืน  ผู้พิชิตจักรวาลจะตามมา   แค่คิดก็แทบ  ไม่อยากจะรอให้เสียเวลาเลย.....

มาลัยนั่งฝันหวานถึงหนุ่มๆ  ในชุดรัดติ้ว  ของกัปตันสายฟ้า  ภาพคิดของเธอ ปรากฏ บนจอขนาดใหญ่

มันจะมากไปแล้วนะ  ลีแตฮี  เธอ รู้สึกฉุนในความสามารถของเจ้า  คอมพิวเตอร์ แสนกวน

“นี่ลีแตฮี  ฉันอยากรู้จริงๆ.....”มาลัยเอ่ยถามเธอรู้ว่าคราวนี้มันจะต้องซึมแน่ๆ
“อะไรคะ” ลีแตฮี เสียงใส
“ฉันอยากรู้ว่า  ไก่กับไข่ อะไรมันจะเกิดก่อนกัน” มาลัยกำชัยชนะเธอขยับหัวมิกกี้เมาสส์อย่างร่าเริง

ฉับพลันนั้น ระบบทุกอย่างในห้องถูกปิดลง  ระบบแอร์  แสงไฟในห้องดับวูบจอภาพมืดสนิท  ในห้องมีแต่ความเงียบ....

“เธอทำอะไรลงไป” ชวลิตผวาเข้าใกล้ประตูทางออกที่ถูกล๊อคสนิท
“เกิดอะไรขึ้นครับ” อดุลย์ รู้สึกอึดอัด  อากาศร้อนอบอ้าว
“ลีแตฮี เธอใช้พลังทั้งหมดไปกับการคิดแก้ปัญหาที่ไม่มีคำตอบนะสิ  ตอนนี้เธอไม่  สนใจอะไรทั้งหมด  นอกจาก การแก้ปัญหาที่มาลัยถามไปนะสิ  ซึ่งนั่น  ก็คงจะทำให้พวกเราขาดอากาศหายใจ”

ทุกคนในห้องวิ่งกันอย่างชุลมุน  ชวลิต ซึ่งอายุมากแล้ว  ล้มลงถูกมาลัยเหยียบลำคอ  ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด อีกครั้งส่วน อดุลย์ ฉวยโอกาส  ลวนลาม ชวลิต โดยคิดว่าเขาเป็นมาลัย

“ริชาร์ดช่วยด้วย...” ชวลิต ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด แต่เสียงของเขาไม่สามารถเล็ดรอดออกจากห้องนรกนี้ได้

21 ตุลาคม  2550