SF TonoRitzGrace Drama HURT
ทั้งๆที่รู้...ว่าคนๆนั้นไม่ได้มีแค่เราเพียงคนเดียว แต่ก็ยังทำเป็นไม่รู้อะไร... เพราะกลัว...กลัวว่าหากเธอรู้ว่าฉันรู้เธอจะเลือกเขา เลยได้แต่ทำเป็นไม่รู้อะไร...เรื่อยไป
ผู้เข้าชมรวม
722
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
NOTE :: จริงๆอันนี้เป็นตอนก่อนจุดเริ่มต้นของจุดจบนะคะ
ไรเตอร์ลงอันนี้ทีหลัง เนื่องจากไรเตอร์ลืมจริงๆ
TT^TTดองไว้เยอะไปหน่อยแหะๆ แต่ยังไงก็ถ้าอ่านตอนจุดเริ่มต้นแล้ว อันนี้ก็จะเหมือนย้อนอดีตปรามานนั้นอ่าค่ะ
อันนี้ก็มีแรงบันดาลใจจากเพลงอีกแล้วนะคะ
โดยตอนนี้มาจากเพลง เธอหลอกฉัน ฉันหลอกเธอ จากของรุจนั่นเอง
ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจ ทุกๆเม้น ที่ทำให้ใหม่ได้เดินก้าวต่อไป
ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
เม้น ให้กำลังใจใหม่กันด้วยนะคะ
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Theme song :: เธอหลอกฉัน ฉันหลอกเธอ รุจ เดอะสตาร์4
ทั้งๆที่รู้...ว่าคนๆนั้นไม่ได้มีแค่เราเพียงคนเดียว
แต่ก็ยังทำเป็นไม่รู้อะไร...
เพราะกลัว...กลัวว่าหากเธอรู้ว่าฉันรู้เธอจะเลือกเขา
เลยได้แต่ทำเป็นไม่รู้อะไร...เรื่อยไป
ท้องฟ้ายามเย็นที่ถูกฉาบไล้ไปด้วยแสงสีส้มของพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า ในสายตาของคนกำลังมองอยู่ตอนนี้มันช่างดูอ้างว้าง โดเดี่ยว แต่ก็อบอุ่นอยู่ในที เหมือนกับหัวใจของเขาในตอนนี้
‘ ริท...พี่รักนายนะ ’ คำพูดที่เขาได้ฟังอยู่ทุกค่ำคืนจากบุคคลอันเป็นที่รัก แต่ประโยคเหล่านั้น...เขารู้ดี...ว่าคนๆนั้นก็พูดให้ใครอีกคนฟังเช่นกัน
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้...
อยากจะร้องตะโกนออกมาดังๆว่าเขารู้หมดทุกสิ่ง....
แต่ก็กลัวว่าคนๆนั้นทิ้งเขาไป
อยากจะขอ...ให้คนๆนั้นเลือกใครคนใดคนนึง...
แต่ก็กลัวว่าคนที่คนๆนั้นเลือกจะไม่ใช่เขา
เพียงแค่คิดว่าคนๆนั้นจะทิ้งเขาไปความรู้สึกปวดหนึบในอกด้านซ้ายก็แล่นวาบเข้ามาจนยกมือขึ้นไปกุมไว้เพื่อยุติอาการนั้นลง
“ ริท...ร้องไห้อีกแล้ว...เมื่อไหร่จะเลิกอดทนกับความเจ็บปวดบ้าๆนี้ซักที พี่โตโน่มันทำให้นายเจ็บมานานเท่าไหร่แล้ว เค้าแอบมีใครอีกคน...ทั้งๆที่นายก็รู้...แต่ทำไมถึงยังทนอยู่ได้ ” เซนที่เดินออกมาเจอคนตัวเล็กกำลังนั่งเหม่อมองท้องฟ้าอยู่ตรงระเบียงห้อง จึงเดินเข้ามาทัก ก็เห็นริทนั่งกุมหน้าอกพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากตาของคนน่ารักคนนี้ มีอยู่เรื่องเดียวที่จะทำให้คนตัวเล็กตรงหน้าเขาเสียน้ำตาได้
นั่นคือเรื่องของโตโน่
หลายครั้งที่เพื่อนตัวเล็กของเขาต้องมานั่งร้องไห้ปรับทุกข์กับเขา
เพราะมีเพียงเขาคนเดียวที่รับรู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น
โตโน่คบกับริท โตโน่ดูแลริทอย่างดี คอยเป็นห่วงเป็นใย จนทุกๆคนในเดอะสตาร์ยังแอบอิจฉาในความรักที่พี่โน่มีให้กับริท
แต่ใครจะรู้เล่า....
ว่าความรักที่ใครๆคิดว่ามีความสุขจนน่าอิจฉานั้น
มันมาพร้อมกับความเจ็บปวดแสนสาหัส
จนตัวเขาเองยังเคยสงสัยอยู่บ่อยๆว่าริททนความเจ็บปวดนั้นได้อย่างไร
เพราะรักเหรอ?
ถ้าเป็นเพราะรักจริงๆ ริทก็คงจะรักโตโน่มากมายจริงๆ
ร่างบางที่ได้ฟังคำถามของเพื่อนแล้วก็ยกยิ้มอบอุ่น
ทำไมถึงทนได้น่ะหรอ?
เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงยังทน แค่เพราะเขารักพี่โน่มากอย่างนั้นเหรอ?
ไม่รู้ซิ....
เขารู้แค่ว่า....ยอมเจ็บปวดอยู่แบบนี้...ก็ยังดีกว่าต้องเสียพี่โน่ไป...เพราะเขาคงทนไม่ได้หากต้องเสียคนที่เขารักไป
“ ที่ทนได้...เพราะเจ็บแบบนี้...ก็ยังดีกว่าเจ็บที่ต้องเสียเขาไปล่ะมั้ง...” คำตอบเดิม กับ คำถามเดิมๆ เซนได้แต่ถอนหายใจกับคำตอบนี้ สำหรับเขาเจ็บแบบไหนมันก็ไม่ดีทั้งแหละ สู้ไม่เจ็บไปเลยดีกว่า
“ บางทีน่ะ...มันก็เลือกไม่ได้หรอกนะเซน ไม่มีใครซักคนที่อยากจะเจ็บเพราะรัก แต่ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว ก็ต้องทน...ถ้านายอยากจะรักต่อไป “ อธิบายเพราะเห็นหน้าเพื่อนที่ขมวดคิ้วมุ่นกับคำตอบของเขา
“ rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr ”
เสียงโทรศัพท์ของร่างบางดังลั่นขึ้นกลางบทสนทนาทำให้เซนเดินเลี่ยงออกมาเพื่อนให้คนตัวเล็กคุยได้สะดวก เพาะถ้าเขาอยู่ด้วยคงอดที่จะถามไม่ได้ว่าคนๆนั้นเคยรู้บ้างไหมว่าทำให้คนรักของตัวเองเจ็บปวดแค่ไหน
หลังจากเพื่อนรุ่นน้องเดินออกไปแล้วริทก็หันมากดรับโทรศัพท์
“ ฮะ “
“ คิดถึง “ ถ้อยคำหวานหูที่ดังอากจากคู่สนทนาทำให้ริมฝีปากยกยิ้มหวานขึ้นมาบางๆ แค่คำๆเดีวที่ได้ยินจากปากของคนที่รักความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็หายไปทันใด
“ ผมก็คิดถึงพี่...ทำงานที่นั่นเหนื่อยมั๊ยฮะ? “ เสียงหวานเจื้อยแจ้วตอบกลับไปทำให้ร่างสูงปลายสายยกยิ้มเอ็นดูขึ้นมาทั้งๆที่มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์กำลังจับมือของใครอีกคนอยู่เช่นกัน
“ เหนื่อยสิ ถึงอยากได้กำลังใจไง “ พูดเสียงออดอ้อนใส่คนปลายสาย
“ตั้งใจทำงานนะฮะ พักผ่อนเยอะๆด้วยนะ “ เสียงใสกำชับสั่ง
“ คร้าบ~ คร้าบ~ “ ร่างสูงตอบรับเสียงทะเล้น
“พี่รักนายนะ ริท ” ประโยคบอกรักของร่างสูงเรียกทั้งความสุขและความเศร้าของคนฟังในเวลาเดียวกัน
“ ฮะ ผมก็รักพี่ ริท รัก พี่โตโน่นะฮะ “ เสียงที่เน้นของร่างบางทำให้คนฟังเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
“ เป็นอะไรรึป่าวริท มีอะไรไม่สบายใจใช่ไหม? ” เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
คำถามนี้เรียกรอยยิ้มหวานจากร่างบางได้เป็นอย่างดี
ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เขามีเรื่องไม่สบายใจ
พี่โน่จะเป็นคนแรกเสมอที่เห็นอาการผิดปกติของเขา
ถึงโน่จะเป็นคนที่ทำให้ริท เจ็บปวดที่สุด
แต่โตโน่คนนี้ก็เป็นที่ทำให้ริทมีความสุขที่สุดเช่นกัน....
ขอบคุณ VANILLA ด้วยนะคะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ nrmmai ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ nrmmai
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น