REMIN เรมินทร์ / คนธรรพ์อาถรรพ์
เรมินทร์...เด็กหนุ่มจากเเดนล้านนา ผู้กุมความลับเเห่งวิถีคนธรรพ์เเบบสุดติ่งโดยไม่รู้ตัว!!! พลังคนธรรพ์จะทำให้เขาไขคดีเกี่ยวกับ'คนที่รู้จักนายมากที่สุด'ได้รึเปล่านะ?...
ผู้เข้าชมรวม
170
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรมินทร์ / ธรรพ์อาถรรพ์
...บทนำ...
กระผม...นาย’เรมินทร์ ‘ คนเชียงใหม่ล้านนา กระผมในตอนนี้กำลังติดสเตตัสที่ว่า
‘หลงในเมืองใหญ่แล้วออเจ้า’ อยู่ขอรับ
กระผมหลงอยู่กรุงเทพเป็นนานสองนาน ไม่รู้จะพึ่งผู้ใดเพราะแต่ละคนดูรีบร้อนกันเหลือเกิน
เฮ้อ...
ที่จริงแล้วกระผมกำลังตามหาเจ้าของจดหมายลึกลับอยู่ขอรับ
เขาจ่าหน้าซองถึงกระผมและคุณย่า นายคนนั้นหรือเธอคนนั้นเขียนนามของตนว่า’คนที่รู้จักนายมากที่สุด’
ซึ่งกระผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นใคร แต่ที่แน่ๆ
คุณคนนั้นต้องรู้จักกระผมอย่างถ่องแท้แน่นอน ก็ต้องใช่น่ะสิ...ในเมื่อเขียนเนื้อหาภายในจดหมายเกี่ยวกับกระผมแน่นเอี๊ยด
จนกระผมตกใจเลยทีเดียว...
เพราะดูเหมือนเขา...รู้จักดียิ่งกว่าตัวกระผมเสียอีก...
ยิ่งทำให้กระผมกระหายที่จะสงสัยในตัวผู้เขียน ว่าคือผู้ใด
เนื้อหาภายในของจดหมายว่ากล่าวถึงตัวผมและครอบครัว
และให้กระผมเดินทางมายังกรุงเทพเพื่อมาพบเขาและทำภารกิจพิเศษ
และแน่นอน...มันคือสาเหตุที่ทำให้กระผมติดแหง็กอยู่ที่นี่-_-
เขาไม่บอกว่าที่อยู่ของเขาอยู่ที่ใด
เขาบอกให้กระผมไปที่’CX’
ซึ่งกระผมหายังไงก็ไม่เจอ จนกระทั่งกูเกิลแมพของกระผมเจ๊งรับประทานเรียบร้อย
เอาเถอะ...เรมินทร์คุณย่าสั่งเสียมาซะด้วยสื ถามคนแถวๆนี้ก็ได้...
“เอ่อ...สวัสดีขอรับ ท่านช่วยบอกทางกระผมไปที่CXหน่อยจะได้ไหม”
กระผมตัดสินใจถามทางชายหนุ่มมหาลัย(ที่โครตจะหล่อ)คนหนึ่ง
อายุอานามน่าจะยี่สิบอัพขึ้น ท่าทางที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์ด้วยท่าทางหงุดหงิด
แต่ดูพึ่งพาได้ หันมามองกระผมสักครู่ จากนั้นค่อยเสยผมสีน้ำตาลอ่อนเกยหน้าผาก
ด้วยสายตาที่โล่งใจ(หรือกระผมคิดไปเอง?)
“เฮ้อ...เจอตัวแล้ว”
“จ..เจอ เจออะไรหรือขอรับ?”
“เจอนายไง ฉัน’ธันวา’ ส่วนนายก็คงเป็นเรมินทร์”
“คุณรู้ชื่อกระผมได้อย่างไร?”
ไม่พูดพล่ำทำเพลงเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋า
แล้วโทรไปหาใครซักคนหนึ่งพึมพำอะไรซักอย่าง
จากนั้นลากแขนผมให้เดินตามเขาไปกระผมว่ามันแหม่งๆนะ=_=
“เดี๋ยว! นี่นายลากกระผมไปทำไม? แล้วทำไมนาย...”
พึบ!
“ถ้าพูดมาก...ฉันจะจับนายไปทำอย่างอื่น”
“ทำ..ทำอะร๊ายยย ปล่อยกระผมเดี๋ยวนี้! อย่าทำให้คนเข้าใจผิดเซ่!”
นี่มันอะไรเนี่ย! กอดกันแบบนี้สังคมก็เข้าใจผิดเซ่ เขาจะนึกว่ากระผมกับนาย’ธันวา’เป็นเกย์นะเฮ้ย!
“หึ...ที่แท้ก็เขิน
ไอ้คุณชายในวัง”
“ไม่ได้เขินโว้ยยยย!!! กระผมอายเขาเข้าใจไหมนายธันวา!”
ตึก ตึก..
“...คุณตฤณ”
นายธันวายังไม่ทันได้หยุดแกล้งกระผม
ก็มีเสียงฝีเท้าที่น่าจะเป็นรองเท้าหนังราคาแพง ดังมาจากด้านหน้า
ทั้งที่คนอื่นๆที่ดูสวนไปสวนมาก็ใส่รองเท้าหนังเหมือนกัน แต่เสียงมันดูเหมือนให้กระผมและนายธันวารู้เพียงแค่สองคน...
“หยุดเล่นได้แล้วล่ะ...’แท็กซี่อาถรรพ์’อย่างฉันไม่มีเวลามากนะ”
“เฮอะ...ก็ได้”
“นี่มันอะไร...นายธันวา
แล้วเขาคือใคร????”
ถึงแม้กระผมจะถามอะไร
นายธันวาก็ไม่ได้ตอบแต่อย่างใด แต่กระชากแขนผมให้เดินตามอย่างรวดเร็ว ตัวกระผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไร
คำถามก็ยังตีกันในหัวอยู่อย่างนั้น...ตกลงคนพวกนี้คือใครกัน???
กระผมและนายธันวาเดินตามผู้ชายวัยกลางคน
ที่ตัวค่อนข้างสูง ใส่ชุดสูทสีดำสลับสีเหลือง ใส่หมวกเหมือนตำรวจสีดำ
เมื่อตะกี้ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขาคือ ‘แท็กซี่อาถรรพ์’
คืออะไร? กระผมก็ไม่เข้าใจ ส่วนนายธันวาก็เรียกเขาว่า ‘คุณตฤณ ‘ นี่คงเป็นชื่อของเขาใช่ไหม?
เราเดินมาสักครู่หนึ่ง ก็มาถึงรถของคุณตฤณ
รถเก๊งคันสีดำสลัก ตัวอักษรสีขาวข้างรถว่า’ CX ‘ นายธันวาเปิดประตูด้านหลังออกแล้วโยนตัวกระผมเข้าไปในนั้น
พร้อมกับปิดประตูดัง ปั้ง! แล้วเปิดประตูด้านหน้าข้างคนขับแล้วเข้าไปนั่งข้างๆ
คุณตฤณ
“มันเจ็บนะ นายธันวา!”
“เจ็บ?
เจ็บจนเข้าโรงพยาบาลเลยเหรอ?”พูดจาขวานผ่าซากชะมัด!
“ไอ้...!”
“ออกรถเลยครับ คุณตฤณ”
“โอเค
ซิ่งสุดแรงเลยนะพ่อหนุ่ม”
นายธันวา! ฮึ้ย! แล้วพวกเขาจะพากระผมไปไหน! นี่กระผมไม่รู้อะไรเลยหรือไง ใครก็ได้บอกกระผมที ฮือ T_T
STOPPPPPP!!!!!!!
หยุดอ่านด้านล่างก่อน พี่น้อง!!!
.
.
.
Hello นักอ่านที่นั้ลล้ากกกก(ก.ไก่ล้านตัว)ทุกๆคน
กระผม...คนเขียน ขอชี้แจงแถลงไขว่าตอนข้างบนนี้คือตอน”บทนำ”(อาจดูยาวไปหน่อยในหน้าหลัก)
ส่วนตอนถัดไปในเนื้อเรื่องหลักก็จะต่อจากนี้ และเรื่องนิยายของกระผม(เฌอสิค)
จะแต่งช้านิดหน่อยเพราะคิดพล็อตไม่ออก แต่จะพยายามคิดนะขอรับ
สุดท้ายนี้ก็ไม่มีไรจะบอก นอกจากติดตามเรมินทร์จังและธันวาคุง พร้อมผองเพื่อนด้วยน้า กดโหวตให้เป็นกำลังใจหน่อย คอมเม้นติชมได้ตามศรัทธาและกำลัง(ตู้บริจาคพร้อม)ช่วยรักเรมินทร์ กันเยอะๆด้วยน้า โฮะๆๆๆ
(ปล.เรื่องนี้จะวายรึไม่?...ขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่องและผู้เขียน(หรือศรัทธาผู้อ่าน)นั่นเอง)
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้าพระยาชีสซี่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้าพระยาชีสซี่
ความคิดเห็น