My girl is me ??? เชื่อผมเถอะครับ ผมเป็นผู้ชาย!!! - นิยาย My girl is me ??? เชื่อผมเถอะครับ ผมเป็นผู้ชาย!!! : Dek-D.com - Writer
×

    My girl is me ??? เชื่อผมเถอะครับ ผมเป็นผู้ชาย!!!

    คุณชายหน้าหวานเป็นเพื่อนสนิทกับทอมบอย เธอชอบเขาไม่ได้ เขาชอบเธอไม่ได้ แต่มันก็ห้ามไม่ได้เมื่อทั้งคู่รักกันแล้ว บวกเพื่อนพาป่วนอีกสองคนที่แสบไม่ธรรมดาเช่นกัน [นิยายรักมั่ววุ่นวายแอบ Yaoi และ Yuri]

    ผู้เข้าชมรวม

    3,067

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    17

    ผู้เข้าชมรวม


    3.06K

    ความคิดเห็น


    25

    คนติดตาม


    9
    จำนวนตอน :  14 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ส.ค. 52 / 10:37 น.
    e-receipt e-receipt
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    _แมวจอมซน _
    5
    5
    6 6
    8 8

    ทุกคน!!! เชื่อผมหน่อยสิว่าผมเป็นผู้ชาย ผมทำอะไรอย่างนั้นไม่ได้หรอก

     

    ถ้าคุณเป็นผู้ชาย ผมคงเป็นซุปเปอร์แมนไปแล้ว ได้โปรดรับรักผมเถอะ

     

    นายเป็นเกย์รึไง ถึงมาบอกรักผู้ชาย ผมชอบผู้หญิงนะ

     

    เป็นเกย์ก็ยอมครับ คุณแป้ง

     

    บทสนทนาที่กระผม ได้ยินมาตั้งแต่เริ่มเข้ามัธยมต้น ผมล่ะเซ็งกับไอ้พวกนี้จริงๆ แม้จะเอาบัตรประชาชนให้ดู พวกมันก็ไม่เชื่อว่าผมเป็นผู้ชาย จน เครียด ดื่มวีต้าแล้วไปตายซะ

     

    *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-*

     

    น่ารำคาญจะไปไหนก็ไปไป๊

     

    เฟิร์สอย่าเดินหนีพี่สิ พี่รักเฟิร์สมากนะ

     

    ถ้ายังไม่หยุดพูดเฟิร์สจะยัดกำปั้นใส่พี่นะ

     

    พี่ขอจากกำปั้นเป็นริมฝีปากได้ไหมจ๊ะ

     

    กินบาจาไปเถอะ!!!

     

    สิ้นเสียงบาทาเบอร์ 38 ก็กระแทกเข้าหน้ารุ่นพี่สุดหล่อด้วยฝีมือของไอ้เฟิร์ส ทอมบอยสุดเท่ห์ขวัญใจหนุ่มๆและสาวๆเช่นกัน เพียงแต่ว่ามันยังไม่คิดจะรักใครเป็นจริงเป็นจังสักคนเท่านั้นเอง

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Kokoni shika sakanai Hana - Kobukuro

    Ost. - Ruri No Shima

    ここにしか咲かない花

    何もない場所だけど ここにしか咲かない花がある
    心にくくりつけた荷物を 静かに下ろせる場所
    空の色映し出した 瑠璃色の海
    遥かから聴こえる あなたの笑い声はよく聴けば波の音でした

     

    寂しさ隠せずにいるなら 一人になればいい
    ささやくほどの声で呼んでいるのは いつも同じ名前

     

    あの優しかった場所は 今でも
    変わらずに 僕を待ってくれていますか?
    最後まで笑顔で 何度も振り返り
    遠ざかる姿に 唇噛みしめた
    今はこみあげる 寂ばくの想いに
    うるんだ世界を ぬぐってくれる
    指先を 待っている

     

    影が教えてくれるのは そこにある悲しみだけじゃない
    うつむく顔を上げて 振り返れば
    そこにある光に 気づくだろう

     

    同じ数の出会いと別れ でも割り切れなくて
    余るほどの想い出を いつまでも
    胸に 咲かせながら

     

    雨上がりの道は ぬかるむけれど
    今ここに生きている 証を刻むよ
    どうかこの涙を しおれかけの花に
    喜びの彼方で もう一度咲けるように
    願いは海風に 吹かれて大空へ
    やがて小さな 虹を渡るよ
    いつの日か その足で

     

    ここにしか咲かない花 ここにしか吹かない風
    ここでしか聴けない歌 ここでしか見えない物
    ここにしか咲かない花 ここにしか吹かない風

     

    あの優しかった場所は 今でも
    変わらずに 僕を待ってくれていますか?
    不意にこみあげる 寂ばくの想いに
    うるんだ世界を ぬぐってくれる

     

    雨上がりの道は ぬかるむけれど
    今ここに生きている 証を刻むよ
    いつかこの涙が 寂ばくの想いも
    忘れ去られそうな 時代の傷跡も
    燦然と輝く あけもどろの中に
    風が運んで 星に変わる
    そんな日を 待っている 

    [b]Romaji version[/b]
    Nani mo nai basho dakeredo koko ni shika sakanai hana ga aru
    Kokoro ni kukuritsuketa nimotsu wo shizuka ni oroseru basho
    Sora no iro utsuhidaxa ruriiro no umi haruka kara kikoeru
    Anata no waraigoe wa yoku kikeba nami no oto dexa
    Samishisa kakusezu ni iru nara hitori ni nareba ii
    Sasayaku hodo no koe de yonde iru no wa itsumo onaji namae
    Ano yasashikatta basho wa ima demo
    Kawarazu ni boku wo matte kurete imasu ka?
    Saigo made egao de nando mo furikaeri
    Toozakaru sugata ni kuchibiru kamishimeta
    Ima wa komiageru sekibaku no omoi ni
    Urunda sekai wo nugutte kureru
    Yubisaki wo matte iru
    Kage ga oshiete kureru no wa soko ni aru kanashimi dake ja nai
    Utsumuku kao wo agete furikaereba
    Soko ni aru hikari ni kidzuku darou
    Onaji kazu no deai to wakare demo warikirenakute
    Amaru hodo no omoide wo itsumade mo
    Mune ni sakasenagara
    Ameagari no michi wa nukarumu keredo
    Ima koko ni ikite iru akashi wo kizamu yo
    Douka kono namida wo shiorekake no hana ni
    Yorokobi no kanata de mou ichido sakeru you ni
    Negai wa umi kaze ni mukarete oozora e
    Yagate chiisana miji wo wataru yo
    Itsu no hi ka sono ashi de
    Koko ni shika sakanai hana, koko ni shika fukanai kaze
    Koko de shika kikenai uta, koko de shika mienai mono
    Koko ni shika sakanai hana, koko ni shika fukanai kaze
    Ano yasashikatta basho wa ima demo
    Kawarazu ni boku wo matte kurete imasu ka?
    Fui ni komiageru sekibaku no omoi ni
    Urunda sekai wo nugutte kureru
    Ameagari no michi wa nukarumu keredo
    Ima koko ni ikite iru akashi wo kizamu yo
    Itsuka kono namida ga sekibaku no omoi mo
    Wazuresareru sou na jidai no kizuato mo
    Sanzen to kagayaku akemodoro no naka ni
    Kaze ga hakonde hoshi ni kawaru
    Sonna hi wo matte iru

     


    ดอกไม้ที่บานแค่ที่นี่

    เป็นสถานที่ที่ไม่มีอะไรเลยแต่ก็มีดอกไม่ที่บานแค่ที่นี่อยู่นะ
    เป็นสถานที่ที่วางภาระเรื่องหนักใจได้อย่างสงบ
    ทะเลที่สะท้อนสีฟ้ามาจากท้องฟ้า
    ได้ยินเสียงหัวเราะของเธอแว่วมาจากที่ไกลออกไป ได้ยินชัดกว่าเสียงคลื่นนะ

     

    ถ้าอยู่อย่างเหงาๆ แล้วสามารถอยู่คนเดียวได้ก็ดี
    เสียงกระซิบที่เรียกอยู่นั้น ยังเป็นชื่อเดิมเสมอ

     

    จนถึงตอนนี้สถานที่ที่เคยอ่อนโยนนั้น
    ยังไม่ได้เปลี่ยนไป ยังรอฉันอยู่ใช่ไหม
    จนท้ายที่สุดแล้วใบหน้าที่ยิ้มแย้มนั้น ไม่ว่าหันไปมองกี่ครั้ง
    จากระยะไกล ริมฝีปากกลับเม้มเอาไว้
    ตอนนี้เต็มตื้นไปด้วยความรู้สึกเหงา เช็ดหยาดน้ำตาที่บดบังโลกใบนี้ออกด้วยปลายนิ้ว

     

    ภาพเงาได้สอนให้รู้ว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่เพียงความเศร้านะ
    เมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองกลับไปก็จะรู้ว่ายังมีแสงสว่างอยู่

     

    การพบกันและการจากลาเป็นสิ่งที่แยกออกจากกันไม่ได้
    ความทรงจำที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ไม่ว่าเมื่อไรก็จะเบ่งบานอยู่ในใจนี้

     

    เส้นทางหลังฝนตกถึงจะมีโคลนแต่
    ร่องรอยที่ปรากฏทำให้รู้ว่ามีชีวิตอยู่ที่นี่
    น้ำตาทำให้ดอกไม้แห้งเหี่ยวโรยรา
    แต่ความสุขของเธอจะทำให้มันเบ่งบานได้อีกครั้ง
    วอนสายลมจากทะเลช่วยพัดพาไปยังท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
    ไม่นานเราจะก้าวข้ามผ่านสายรุ้งงามด้วยเท้าคู่นั้น

     

    ดอกไม้บานแค่ที่นี่ สายลมพัดแค่ที่นี่
    เพลงได้ยินแค่ที่นี่ ของที่สามารถเห็นได้ที่นี่
    ดอกไม้บานแค่ที่นี่ สายลมพัดแค่ที่นี่

     

    จนถึงตอนนี้สถานที่ที่เคยอ่อนโยนนั้น
    ยังไม่ได้เปลี่ยนไป ยังรอฉันอยู่ใช่ไหม
    ความเหงาที่จู่โจมเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งตัว
    เช็ดหยาดน้ำตาที่บดบังโลกใบนี้ออก

     

    เส้นทางหลังฝนตกถึงจะมีโคลนแต่
    ร่องรอยที่ปรากฏทำให้รู้ว่ามีชีวิตอยู่ที่นี่
    สักวันน้ำตานี้ ทั้งความเหงา และแผลเป็นของกาลเวลา
    ก็จะลืมกลายเป็นอดีตไป
    แสงพร่างพราวที่ส่องอยู่ในโคลนตม
    สายลมพัดพาไป กลายเป็นดาวสุกสกาว

     

    ยังรอคอยวันแบบนั้นอยู่เสมอนะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น