Suspiciously [VKOOK]

 

ผม ‘อยาก’เป็นเด็กธรรมดาครับ

  “กาลครั้งหนึ่งในโลกอันแสนสงบสุขของมวลมนุษย์ เป็นที่เลื่องลือกล่าวขานกันว่านางฟ้าฟันน้ำนมจะเป็นผู้มอบพรวิเศษแก่เด็กทุกคนๆละข้อ ในวันที่พวกเด็กๆสูญเสียฟันน้ำนมไป เพียงวางฟันซี่นั้นไว้ใต้หมอนและขอพรแก่นางฟ้าฟันน้ำนม คำขอเหล่านั้นก็จะเป็นจริง..”

“แม่ครับๆ แล้วถ้าผมอธิษฐานบ้าง คำขอของผมจะเป็นจริงบ้างรึเปล่าครับ?”

“ลองขอพรในวันที่ฟันซี่นี้ของหนูหักสิจ๊ะ วันนั้นแม่เชื่อว่านางฟ้าฟันน้ำนมต้องให้พรแก่ลูกแน่ๆจ้ะ วันนี้พอก่อนนะจองกุก แม่ต้องไปทำงานต่อแล้ว ฝันดีนะลูกรักของแม่”

“ฝันดีครับแม่” หลังจากรับกอดอุ่นๆจากแม่แล้ว เด็กชายก็ได้แต่เหม่อมองเพดานท่ามกลางความมืดยามราตรี มีเพียงแสงดาวนั้นที่ส่องลอดผ่านเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่างบานเล็ก จองกุกหันตะแคงข้างและจดจ้องไปบนดวงจันทร์ที่ลอยเด่นท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรี เสียงเบาๆเอ่ยกับตัวเองท่ามกลางความเงียบ ก่อนจะหลับไปในเวลาอันรวดเร็ว

“คุณนางฟ้าฟันน้ำนมครับ ผม.. ผมไม่อยากกลัวเพื่อนแล้วครับ ขอให้ผมหายดีได้ไหมครับ”

“แม่ก็ภาวนาอย่างนั้นทุกวันนะจ๊ะ จองกุก..”

เสียงสนทนาจบลงท่ามกลางเสียงปิดประตูห้องอย่างเบามือ ก่อนเวลารุ่งเช้าจะมาเยือน นางฟ้าฟันน้ำนมมีจริงหรือไม่ใครจะรู้ แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้น พรหมลิขิตต่างหากจะกำหนดโชคชะตาของเด็กชาย ไม่มีเรื่องบังเอิญ ไม่ใช่เหตุสุดวิสัย แต่ฟ้าได้กำหนดมันไว้หมดแล้ว

B
E
R
L
I
N
?