ลิขิตรักสวรรค์ลวง

 

บทนำ

 

 

 

 

 

 

 

        แสงไฟที่สว่างไสวภายในห้องที่ตกแต่งผนังห้องด้วยสีฟ้าอ่อนมีรูปภาพของเจ้าของห้องแขวนไว้รอบห้องจนทำให้ดูก็รู้ว่าห้องนี้เป็นห้องของใครภายในห้องมีตู้เสื้อผ้าที่ทำจากไม้สีน้ำตาลอ่อนขนาดไม่ใหญ่มากนักและมีเตียงเล็กสำหรับนอนได้แค่คนเดียวบนเตียงมีเด็กผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้มนอนอยู่ข้างกายของเธอมีผู้เป็นแม่นั่งอยู่

     "แม่คะโตขึ้นมาหนูอยากเป็นเจ้าหญิงค่ะ" เด็กหญิงตัวน้อยเสียงใสบอกผู้เป็นแม่

     "โถ่ลูกลูกทำไมจู่ๆถึงอยากเป็นเจ้าหญิงละจ้ะ" หญิงผู้เป็นแม่ยืนมือบางลูกหัวเด็กน้อยที่มีในตาสีนิลที่ทอประกายงดงามหาที่เปรียบไม่ได้

     "แต่หนูเคยเห็นในโทรทัศน์นี่คะ"

     "ลูกจ้าถ้าเราอยากเป็นเจ้าหญิงน่ะไม่ต้องไปมองในโทรทัศน์หรอกนะจ้ะรู้มั๊ยว่าลูกน่ะเป็นเจ้าหญิงน้อยของแม่เสมอไม่ว่าจะเมื่อไรก็ตาม" เด็กน้อยยิ้มอย่างดีใจที่แม่รักเธอกว่าทุกสิ่งและเป็นทุกอย่างสำหรับเธอเป็นทั้งพ่อและแม่อยู่ในร่างเดียวเพราะแม่ของเธอเคยบอกว่าพ่อของเธอน่ะเสียไปตั้งแต่เธออายุได้แค่2เดือนกว่า

      "หลับเสียเถอะคนดีพรุ่งนี้ลูกจะได้ตื่นไปโรงเรียนแต่เช้านะจ้ะ"

      "แม่คะเล่านิทานให้หนูฟังหน่อยสิคะ" เด็กผู้หญิงตัวน้อยร้องออดอ้อน

      "ไม่ได้แล้วล่ะจ้ะตอนนี้มันดึกมากแล้วเอาเป็นว่าพรุ่งนี้แม่จะเล่าให้ฟังละกันนะ"เด็กน้อยทำหน้าบึ่งเมื่อไม่ได้สิ่งที่เธอต้องการ

      "อย่าทำหน้าแบบนั้นสิจ้ะ ไม่สวยเอาซะเลย แม่สัญญาว่าพรุ่งนี้จะเล่านิทานให้ฟังนะจ้ะ ฝันดีนะลูกรัก" เธอจูบหน้าฝากของเด็กน้อยแล้วเดินไปปิดไฟที่ข้างประตูสีฟ้า

          กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงนาฬิกาปลุกข้างเตียงทำให้ชีค¹ตัวน้อยตื่นขึ้นจากเตียงขนาดใหญ่ เมื่อคืนชีคตัวน้อยฝันว่าได้พบเด็กผู้หญิงที่น่ารักมีดวงตาสีนิลอันงดงามเขาไม่เคยใครที่มีดวงตาสวยขนาดนี้มาก่อน ในความฝันเขาได้เล่นกับเธออย่างสนุกสนาน เมื่อใกล้รุ่งสางก่อนจะจากกันชีคตัวน้อยได้สัญญากับเด็กผู้หญิงคนนั้นว่า 'เมื่อฉันโตขึ้นชั้นจะออกตามหาเธอไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ใดในโลกฉันจะหาเธอให้พบ'

       "นี่มีใครอยู่บ้างเราหิวแล้วนะ" เสียงเด็กชายตัวน้อยพูดขึ้น ทันใดก็มีหญิงวัยกลางคนใส่ชุดแม่บ้านเดินเขามาพร้อมถาดอาหารร้อนๆ

       "มาแล้วค่ะๆ" หญิงสาวที่เข้ามาใหม่ตอบรับเสียงเรียก

       "วันนี้มีอะไรทานบ้างมายา" เสียงใสเอ่ยถาม

       "วันนี้มีซุปเห็ด ไข่ดาว นมอุ่นๆ ขนมปังปิง และแยมบลูเบอร์รี่ที่ท่านชอบเจ้าค่ะ"

       "ไม่เอาเราไม่ชอบซุปเห็ดไปเปลี่ยนเป็นซุปข้าวโพดมาเดี๋ยวนี้" ชีคตัวน้อยมีท่าทีไม่พอใจในของอาหารเช้านี้ มายาถอนหายใจแล้วเดินออกไปพร้อมกับถาดอาหารชุดเก่า สักพักมายาก็เดินกลับเขามาอีกครั้งพร้อมกับซุปข้าวโพดกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่วห้อง ชีคตัวน้อยยิ้มจนแก้วปริเมื่อมายานำถาดอาหารมาวางไว้ตรงหน้า ชีคตัวน้อยเริ่มทานอาหารแต่ละอย่างๆเอร็ดอร่อย

       "ชีคน้อยครับ" แล้วจู่ๆความสุขของชีคตัวน้อยก็หมดลง เพราะเสียงของผู้มาเยื่อนคนใหม่

       "มีอะไรรึเปล่าฮัมดัม"

       "วันนี้ท่านต้องไปเรียนวิชาป้องกันตัวกับราจีฟตอน9โมงนะขอรับ"

       เรารู้แล้วน่าไม่ต้องบอกหรอก"

          หลังจากที่ชีคตัวน้อยทานอาหารเช้าเสร็จก็รีบทำธุระส่วนตัวของเขาให้เรียบร้อย ไม่นานชีคตัวน้อยก็อยู่ในชุดที่เตรียมพร้อมสำหรับการฝึกวิชาป้องกันตัว เขาเดินออกมาจากหน้าบ้านก็พบฮัมดัมยืนรออยู่กับม้าสายพันธุ์เอาหรับ²

        ม้ารอท่านอยู่แล้วขอรับ ชีคน้อยมีท่าทางตื่นเต้นกับการขี่ม้าและเรียนวิชาป้องกันตัว เขาขึ้นม้าตัวโปรดพร้อมกับกระตุกม้าให้ไปข้างหน้า ม้าพุ่งทะยานไปกับแรงกระตุกของเขาอย่างรวดเร็ว เพียงไม่กี่นาทีชีคตัวน้อยก็มาถึงสถานที่ฝึกวิชาป้องกันตัว

           คารวะชีคน้อย ราจีฟโน้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อทำความเคารพ

           ไม่ต้องมีพิธีรีตองก็ได้ราจีฟยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ

           ไม่ได้หรอกขอรับกระผมเป็นแค่คนต้อยต่ำที่มาขออาศัยบ้านท่านอยู่

           ก็ได้ช่างเถอะเราขี้เกียดเถียงเจ้าแล้ว ชีคตัวน้อยเบื่อหน่ายเพราะในแต่ละวันต้องจมอยู่กับความจำเจของชีวิตที่คนสนิทกันเหมือนพี่น้องต้องมาก้มหัวให้เสมอ

           เอ้อ จริงสิราจีฟเมื่อคืนเราฝันแปลกๆด้วยแหละ

           ท่านฝันอะไรหรือครับ

           เราฝันว่าเราได้พบเด็กผู้หญิงที่ทั้งสวย ทั้งน่ารัก และมีผมสีดำเงางาม ดวงตาของเธอนั้นเป็นสีนิลที่ทอประกายอันงดงาม เธอน่ารักมากๆ ดวงตาของชีคตัวน้อยเม่อลอยไปถึงความฝันเมื่อคืน

            นับว่าเป็นฝันที่ดีนะขอรับ ราจีฟยิ้มให้กับชีคตัวน้อย

            เราก็คิดเช่นนั้น ชีคตัวน้อยยิ้มตอบอย่างมีความสุข อีกไม่นานเมื่อเขาโตพอเขาจะออกตามหาเธอ นางในฝันของเขา

   

   

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 ชีค¹คือ ผู้ที่ปกครองๆเมืองนั้น  เช่นอย่างในประเทศอาหรับมีทั้งหมด 17 รัฐ ในแต่ละรัฐก้อจะมีท่านชีคคอยดูแล

      ม้าพันธุอาหรับ²(The Arab, Arabian Horse)  หรือมีฉายาว่า ผู้ดื่มด่ำสายลม (Drinkers of the wind)  เป็นม้าที่มีแหล่งกำเนิดมาจากทางทวีปเอเชีย โดยมีสายพันธุ์แรกเริ่มเชื่อกันว่าน่าจะมาจากม้าพันธุ์ BARB หรือ ANDALUSIAN ของสเปนที่ถูกจับใส่เรืออ้อมแหลมกู๊ดโฮปตั้งแต่โบราณ หลังจากมาขึ้นบกที่อินเดียและจีนก็เข้าผสมกับม้าพื้นเมืองและม้าในแถบทะเลทรายอาราเบีย ส่วนความเชื่ออีกสายหนึ่งเชื่อว่า เป็นม้าที่มีแหล่งกำเนิดในทะเลทรายอาหรับล้วนๆ (มีการขุดพบโครงกระดูกม้า) โดยได้ถูกเพาะเลี้ยงโดยชนเผ่าเบดูอิน (Bedouin) และชนเผ่านี้เขามีความเชื่อว่า ม้าของเขาเป็นของขวัญจากพระผู้เป็นเจ้าประทานลงมาให้      ดังนั้นการเลี้ยงดูม้าจะประคบประหงมมาก ห้ามมิให้ผสมข้ามสายพันธุ์อย่างเด็ดขาดนิยมใช้ม้าตัวโตของทางยุโรปและหุ้มเกราะเวลาออกรบแต่ครั้นออกรบจริงกับพ่ายแพ้แก่ฝ่ายข้าศึกที่ขี่ม้าตัวเล็ก แต่ปราดเปรียวคล่องแคล่ว