คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ภาคหนึ่ง เทือกเขาวงกตแห่งความคนึงฝัน (2)
บทที่ 2
“ถ้าุไม่เพียแ่ิ” เธอพูเหมือนะระเ้าเย้าหยอ
เมื่อยถ้วยน้ำมะูมึ้นิบ ำพูอย่าระเมียรััวานึ้นเหมือนพระสุรเสียอพระผู้มีพระภาเ้าที่ไม่มีวันสูสลายไปาอูเวลาที่อาศัยละออฝุ่นธาุาารพุ่ัวอวาวเป็นล่ออาศัยแนบสนิทมาว่าหนึ่แสนล้านล้านละออ แ่แล้วเสียย่า็ละลายหายเป็นมวลอาาศปลิวไปามระแสลม เมื่อริอันเร่าร้อนอนิภาพุ่เ้ามาแทรทับหน้าอและรูมูนเามอเห็นภูเา ทอัวนิ่อยู่เบื้อหน้าเหมือนาสัว์ึำบรรพ์หลับมาแล้วหนึ่ร้อยหสิบล้านปี เหมือนเรือนร่าอิสรีมีีวิ ลิ่นลมหายใอเธอเหมือนลิ่นั่ว้าวเม่า้าวฮาใน่วเือนสาม
ูมอบบุลิผู้หิสมัยเ่าแรเริ่มแบบนิภา น้ำเสียพูอเธอฟัเพราะพริ้รื่นหู ิริยาอ่อนหวานน่ารัและรู้ัาลเทศะแบบย่าระเมียรให้ปู่ทอสีใ้เหล็แหลมารลไว้ในัมภีร์ใบลานทุ้อ ผิวแ้มเธอออสีมพูหยาระเรื่อสใสเหมือนแ้มแม่สาวน้อยหลวพระบานหนึ่ที่มีีวิอยู่ใน่วพุทธศัรา ๑๘๙๖-๑๙๘๘ โยไม่มีโอาสไ้ิมเส้นบะหมี่รสเป็ุ๋นาเรื่อัรผลิในประเทศเยอรมันนี
ะเียวัน เารู้ว่าเธอยัผูพันับวิถีีวิแบบเ่าแรเริ่ม ้วยเหุผลาวามปรารถนาะให้บุลิภาพอันอ่อนหวานอเธอำรอยู่่อไป เาึเปิเว็บไ์้นหาที่ั้สำนัานายแห่อื่นอบริษัท นพบว่ามีสำนัานนาลาอบริษัทั้อยู่ที่เมือหนึ่ที่มีอายุเ่าแ่มาว่าหนึ่พันปีทาภาะวันออ ประานมีเื้อาิไทำเป็นส่วนให่ นอนั้นมีลุ่มลาวและเมรแทรบ้านอยู่เป็นส่วนน้อย เาพบอีว่าทุ่ห้านอเมือมีแม่น้ำสีโลนไหลผ่าน ภูเาทอยาวนานแม่น้ำเหมือนพานาำลันอนหลับ ทุ่ห้าที่มีหมอาวลอยเลียริ้วยอสีมพูใสยามเ้าเหมือนเมือในเทพนิยายำปาสี่้นอบรรพนลาวสมัยล้าน้าหลวพระบา
ูมื่นเ้น ะ้อูทัศนียภาพอเมือเ่าแ่ในอมพิวเอร์ “ทีนี้แหละ ใ่เลย” เาพึมพำ
วาูมเปล่ประาย ยอใยวามสุหลั่ล้นออมาลอยล่อพริ้ววับไหวไปในอาาศอย่าประหลาเหมือนเม็ไฟร่วาี้ระบอลำไ้ยามไปปีน้นู ย่มิ่ใบให้แมินูนหล่นลเ็มผืนเสื่อแล้วเ็บลถัน้ำนำมาั่วินับ้าวนึ่รุ่นไอร้อน เานึเห็นภาพนิภาเินเลาะหาทรายแม่น้ำยามเ้า พร้อมลอเสียทำนอับลำรัวสั่นระริสูลิ่ว รานั้นเส้นผมำลับยาวสลวยอเธอแผ่พริ้วปลิวพรายไปามแรลมที่หอบเอาวามเย็นมาอาบพรมลบนผิวหน้าอ่อนใสเหมือนผู้สาวนาสวรร์าเมือแมนแนาวึส์ในปลายพุทธศวรรษ ๑๑ เหาะลมาย่อเยี่ยมแผ่นพื้นธรีน
วันหยุพุ่พรายมาถึอย่า่ายาย เหมือนเสียห่านร้อระมันึ้นในป่าใบอม้วนเป็นรูปรวย้าสวนล้วยระบัพลิ้วใบให้เม็หยฝน้าั้แ่อนลาืน หล่นลระทบแผ่นหลัอหิราสวมอบวนสีเทายืนัใบอล้วยเพื่อทำเป็นมัไว้หาบไปายลาเ้ามัละห้าบาทพร้อมใบพลูเี้ยวหมาและปลอมะพร้าวแ่สำหรับั้นน้ำะทินมนึ่ในหวสาน
ูมเปิเว็บไ์ให้นิภาไ้เพ่พินิูเมือสวยาม เธอเห็นแล้วบอว่าอบมา “ันอบภูผาและลำแม่น้ำ”
อีสามสัปาห์่อมา ูมส่หนัสือถึประธานบริษัท เพื่ออย้าย (าเมือท่าาร้าระหว่ารัสำัหลายแห่ั้แ่สมัยพุทธศวรรษ ๑๙ อุม้วยึแถวหลัามุแผ่นไม้ผนัอิแยัสภาพเิม มีแม่้าหาบหม้อนมเินไปามถนนินและวิพราเินหลบแสแาถนนพร้อมพิไมู้่ใแฝัวไปในม่านวันเหนือสายถนนหลุมรุระเิ่น้ำเน่าเหม็นาสิ่ปิูล) ไปยัเมือทิวทัศน์ามสบเหมือนาเริ่ม้นในเทพนิยายลาวล้าน้าสมัยสร้าบ้านแปเมือเป็นราอาาัรลาว (หลวพระบา) บ้านเรือนหลัาไม้แทรระเบื้อแผ่ัวระายลาทุ่ห้าระหว่าภูเาับแม่น้ำ แสแสีเทาอุ่นและลิ่นหอมแผ่่านลอสามร้อยหสิบห้าวัน
ทุนนิยมโละวันมีพลัหมุนเหวี่ยระแทหนัหน่ว ูมระหนัมานานแล้ว พลััล่าวยัมีเส้นวโรสลับับ้อนมาว่าเรือ่ายอินเอร์เน็ทั้หมบนพื้นเปลือาวเราะห์โล มันผลิเื้อปะทุวามโลภมาและมัไ้อย่าไม่สิ้นสุเหมือนารแัวอเื้อไวรัสและอะมีบาสีน้ำเิน นผู้นพาันบ้าลั่วิ่ทะยานออไปไล่ะรุบเินและผลำไราารเรา่อรอื้อายแบบทิ้เศษเื่อนำ่อนลในหัวใและสมออแผ่นินทุารานิ้ว เารู้ สำนึารมีีวิอยู่โยใ้เปลือนอวัถุเป็นัวี้วัุ่าเ่นนี้ ส่ผลให้ิในอ่อนแอ เหมือนไวรัสร้าย่อนัวอยู่ในระเป๋าหนัสืออเ็ มุอยู่ในะร้าหมาอผู้หิวัยเ็สิบปี อรััฝัเี้ยวลในแ่นู้นให่้าสายทาเวียนพุ่ผ่าพป่าไปสุปลายเส้นอบฟ้า เปลี่ยนแปลบุลิภาพและวามิผู้นที่มีีวิพอเพียอยู่ในสุนทรียภาพารทำนา้าว โยฝาวามหวัไว้ับน้ำบนผืนินและฝาท้อับพืพรรและสัว์ป่ามาหลายศวรรษ มาเป็นพ่อ้านลาำหนราามูล่า ื้อาย โยูรีเอาผลำไราเรือาิพี่น้อในุมนไ้อย่าไม่น่าเื่อ
แม้แ่ลูหลานออีพ่อ้าระยะทาไลสมัยเวียนเทียมวัว่าหลายสิบระูลผู้มีบุลิภาพยึมั่นารแลเปลี่ยนสิน้าแบบพึ่พาอาศัยและแบ่ปันมานาน ๔๕๐ ปี ยัเปลี่ยนใบหน้าใสื่อ มาสวมใส่หน้าานัธุริเินราสมัยใหม่ ถอผ้าทอมือออทิ้มาสวมุสูทหรูหราและื้อรถยน์ราาแพมาับโบระาันเร่ามัหวะเรื่อเสียระหึ่ม ้ออยัหวะสภาพเศรษิทรุัวัุนสิน้าไว้โ่ราาายใน่วสิน้าาลาและลัลอบนสิน้าหนีภาษี้ามพรมแนประเทศ เ็ำไร ื้อายหุ้นในลาหลัทรัพย์แม่นยำ ร่ำรวยึ้นมาอย่าไม่น่าเื่อ
ูมย้ายมาเมือใหม่ ใล้นิมอุสาหรรมเนื้อที่สามพันห้าร้อยไร่ มีเทือภูล้อมรอบ แม่น้ำไหลผ่านทิศะวันออ ป่าทุ่ห้าแผ่พลิ้วระหว่าภูเาและลาเอียลสู่ฝั่บึน้ำืโบราและฝั่แม่น้ำ พฤษาพป่าิภูเา้านทิศะวันออ มีศาสนสถานามิพราหม์ฮินูลัทธิไศวนิายสิบหลั ทาเินเื่อม่อแ่ละหลัปู้วยแผ่นศิลาทราย ระเบียพุ่เลื้อยลหลั่นายอสันภูลสู่เบื้อล่า าำแพอิล้อมเหมือนปราาร่อนวามามลึล้ำอบรรพีวินเอาไว้ ทว่าเหมือนไม่ใ่น้ำมือมนุษย์สร้า แ่เป็นเนรมิรรมั้นเยี่ยมอพระผู้มีพระภาเ้าผูุ้ิาสรวสวรร์
สิ่ที่สร้าวามอัศรรย์ใใหู้มื่นะลึไม่ใ่วามามอพฤษาป่าไม้อันสออนหนาาอย่าเียว แ่รวมถึศาสนาสถานหรือ มฤเทวาลัย มันแผ่ลิ่นหอมมารัรึรึใอันหวนไห้และถวิลหาแ่น้ำพุละออสะพรั่ับารพุ่ร่าลแหวว่ายไปหาทะเลน้ำนมในัรวาลุอื่นอเาทันทีที่ปราแ่สายา เหมือนถูเป่าระหม่อมพรวเียว้วยมนราอพราหม์ในริส์ศวรรษที่สิบเอ็
ความคิดเห็น