ต้นพิษ

นางคือคุณหนูจวนเจ้ากรมอาญา นางเสียมารดาไปตั้งแต่อายุห้าขวบปีก่อนมารดาจะจากไป ได้สั่งเสียแก่นางว่า อย่าไว้ใจบุรุษ แม้แต่บิดาของนางเอง ....

นางคือหลันอี้เฟย คุณหนูใหญ่จวนเจ้ากรมอาญา ตุลาการขั้นหก ของแคว้นเยี่ยน หึเป็นนางโง่งมตกหลุมพลางผู้อื่น จนต้องมานอน ห้องโกโรโกโสแห่งนี้ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะยกช้อนข้าวยังไม่ได้ นอนจมกองอาจม อยู่บนเตียงไร้คนเหลียวแล สาวใช้คนสนิทนั้นหรือ ตอนนี้คงกลายเป็นศพอยู่ที่ไหนสักแห่ง ของบ่อทิ้งศพไร้ญาติ

นางกัดฟันต่อสู้กับสังขารเพื่อให้ตัวเองมีลมหายใจ รอฟังข่าวของสี่คนชั่วนั่นย่อยยับ แต่นางยื้อต่อไปไม่ไหวแล้ว รอข้าก่อนนะ ข้าสาบานว่าหากมีชาติหน้า ข้าจะให้พวกเจ้าตายอย่างทรมานเช่นตัวข้าในชาตินี้ ก่อนตายนางจึงคิดถึงคำสั่งเสีย ของมารดาก่อนจากนางไป

อย่าไว้ใจบุรุษ แม่แต่บิดาของนางเอง "ท่านแม่ลูกอกตัญญูคนนี้ต้องขออภัยท่านแล้ว ที่ไม่เชื่อคำสั่งสอนของท่าน หลงไปกับคำหวานของบุรุษผู้หนึ่ง หลงเชื่อภาพบิดาแสนดีที่สร้างมาให้นางเห็นเสมอ หลงเชื่อญาติสาวของสามีตัวเอง ว่านางรักลูกสาวของท่าน ปราถนาดีต่อลูกสาวและหลานสาวท่าน   เหมือนดั่งลูก..ที่รักนางดั่งน้องสาวที่คลานตามกันมา ที่แท้.....ทุกสิ่งเพื่อพวกมันเองทั้งสิ้น วางใจเถอะ ข้าจะรอพวกเจ้าอยู่ใน...นรก