เรื่องเน่าจะมาเล่าสู่กันฟังโปรดอ่านแล้วแสดงความคิดเห็นเถอะนะ

เนื้อเรื่อง

เรื่องเน่าๆที่จะมาเล่าสู่กันฟัง …................ เรื่องสั้นฝันสลาย....................เรื่องที่มั่นใจว่าทุกคนอ่านแล้วต้องเซ็ง

                    ตอนแรกฉันได้เจอเค้าฉันก็ไม่ได้นึกคิดอะไรด้วย แต่มาถึง ม.4 ฉันนึกในใจเลยว่า…คนนี้แหละที่ฉันรัก....    ม.4 นี่แหละที่ฉันเริ่มรู้ตัวว่าตกหลุมรักเค้าเสียแล้ว  เค้าเคยแกล้งฉันจนฉันร้องไห้   แต่ถึงเค้าแกล้งฉันจนฉันร้องไห้ฉันก็ไม่ได้ถือโทษอะไรตรงนี้แหละที่ฉันแปลกใจว่าทำไมตัวเองถึงไม่โกรธ  ฉันเลยคิดไว้เลยว่าฉันตกหลุมรักเค้าเสียแล้วตอนนั้นฉันเริ่มใจสั่นไหว จนทำอะไรไม่ถูก พอเจอหน้ากลับไม่กล้าพูดเพราะพูดไม่ออกเลย  และความลับนั้นก็ เก็บไว้คนเดียวมาจนถึง ม.5 พอมาถึงม.5 มันกลับกลายเป็นเรื่องที่ตลกที่มีคนคิดว่าฉันหลงรักเพื่อนสนิทของเค้า  ส่วนเค้าน่ะหรอ ก็ดันปักใจเชื่อว่าฉันหลงรักเพื่อนของเค้าจริงๆ มันก็เป็นเพราะฉันเองแหละ  ที่ดันไปโกหกเพื่อนว่าฉันรัก ในม.5 นี้ก็มีแต่เรื่องวุ่นวาย ไม่เอาแล้วไปม.6กันดีกว่าม.6อาจยาวไปหน่อยนะ  เปิดเทอมวันแรกเจอหน้าเค้าคนแรกเลยใจก็เริ่มสั่น    นี่แหละมั้งคืออาการของคนแอบรัก  ฉันไม่รู้นะว่าเมื่อไรฉันจะได้เอ่ยปากคุยกับเค้าเสียที  ความรู้สึกที่อยากใกล้ชิด อยากพูดคุยมันก็เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกทีพอดีเพื่อนฉันก็เป็นเพื่อนสนิทของเค้า (ลืมบอกว่าจิงแล้วเค้า2คนเคยชอบคอกันมาก่อน เค้าเลยเข้าใจกันดี)   ครีมเลยถามเค้าว่า(ขอเรียกว่าครีมแล้วกัน)“แกคิดยังไงกับเมย์หรอ ” เค้าเลยบอกว่าเฉยๆ  และเค้ายังเสริมอีกว่า ฉันไม่เหมาะเพราะเรียบร้อยเกินไปฉันก็เลยพยายามปรับตัวให้ไม่เรียบร้อยมาก   แต่พอฉันคิดไปคิดมาฉันคิดว่าถึงแม้จะปรับตัวเท่าไรเค้าคงไม่มารักฉันหรอก(นี่ ฉันก็คิดได้เหมือนกัน^ ^)  เฮ้อ  @_@.”  ชีวิตหนอชีวิต  ความรักก็เหมือนผีเสื้อเนอะ เวลาจะจับกลับบินหนี  เวลาอยู่เฉยๆกลับบินมาเกาะ  โอ๊ย เข้าเรื่องต่อ .........................................................

เดี๋ยวฉันก็คงทำใจได้แล้วแหละ(มั้ง)  เพราะว่าฉันก็จะจบแล้วฉันคงไม่ได้เจออีกแล้วอะมั้ง เพราะเค้าไปต่อที่พิษณุโลก  แต่ก็ยังดีที่เพื่อนมีเบอร์ ชีวิตฉันก็มีแค่นี้แหละ  นั่งเพ้อถึงทุกวัน

จบแล้วจร้า