ตะวันซ่อนรัก

 

ตอนที่1

กาลครั้งหนึ่งควารัก

           “จันทร์เจ้า คนดีของแม่นอนน่ะลูกเดี๋ยวแม่จะเล่านิทานให้ฟังดีมั้ย”   ดีค่ะ หนูน้อยตอบทันทีด้วยเธอรู้ดีว่านิทานของแม่เป็นนิทานที่สนุกที่สุด  “ อื้มว่า แต่นิทานเรื่องอะไรหรือค่ะแม่ “ หนูน้อยจันทร์เจ้าถามด้วยความใคร่รู้ “กาลครั้งหนึ่งความรักจ๊ะ” ผู้เป็นแม่ตอบ “  แต่ แม่เคยเล่าให้จันทร์เจ้าฟังเเล้วนิค่ะ “   ใช่จ๊ะ  แต่กาลครั้งหนึ่งความรักมีหลายตอนน่ะค่ะลูก  และตอนที่แม่จะเล่าให้จันทร์เจ้าฟังในคืนนี้ เป็นเรื่องราวความรักของของสองดวงดาวที่ยิ่งใหญ่อย่างพระอาทิตย์และพระจันทร์จ๊ะ   ความรักของพระอาทิตย์และจันทร์เจ้าหรือค่ะคุณแม่  จ๊ะลูกรัก พร้อมฟังรึยังเอ่ย พร้อมค่ะ และคุณปรายฟ้าก็เริ่มเล่านิทานก่อนนอนให้บุตรสาวตัวน้อยได้ฟังถึงเรื่องราวความรักที่ยิ่งใหญ่ของสองดวงดาว   “มีตำนานเล่าขานกันว่าเมื่อเนิ่นนานมาแล้ว ก่อนที่โลกของเราจะมีกลางวันและ กลางคืน นั้น

พระอาทิตย์อยู่เคียงคู่กับพระจันทร์ ทั้งสองพระองค์ต่างฉายรัศมีสีเปลวไฟ โชติช่วงชัชวาล  ส่องแสงสว่าง  เปล่งประกายไปทั่วทุกหนทุกแห่งบนผืนพิภพ  ทั่วทุกอณูของจักรวาลนี้ ต่างสว่างไสวไปด้วยรังสีของพระอาทิตย์และพระจันทร์  พระอาทิตย์และพระจันทร์ไม่เคยแยกจากกันเลยแม้แต่เสี้ยววินาที   มีพระอาทิตย์ ณ ที่แห่งใด ย่อมมีพระจันทร์ ณ ที่แห่งหนนั้น   ทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์ต่างก็รักกันมาก ยากจะหาสิ่งใดมาเปรียบเปรย   ความรักของพระอาทิตย์และพระจันทร์เป็นที่ประจักษ์ทั่วทั้งจักรวาล  และในวันหนึ่งพระอาทิตย์ได้ตรัสถามพระจันทร์นางผู้เป็นที่รักว่า เหตุใด โลกจึงมีแต่ความสว่างไสว  พระจันทร์จึงตรัสตอบไปว่า เพราะมีพระอาทิตย์อยู่กับพระจันทร์ไม่ว่าที่แห่งใดก็จักสว่างไสว  เมื่อพระอาทิตย์ได้ฟังคำตอบจากพระจันทร์ก็ไม่ว่ากระไร...ทรงถามต่อไปว่า แล้วถ้าวันหนึ่งเราทั้งสองต้องจากกันไปเล่า  พระจันทร์ทรงตกพระทัยแล้วถามกลับไปว่า เหตุใดพระองค์จึงทรงดำรัสเช่นนี้ เราสองจะไม่มีวันจากกันชั่วกัลปาวสาน   พระอาทิตย์ทรงยิ้มอย่างอบอุ่นแล้วไม่ตรัสว่ากระไร...ทรงปลอบพระทัยพระจันทร์แล้วตรัสเบาๆว่าเป็นเพียงแค่การสมมุติเท่านั้นขอพระจันทร์อย่าได้ทรางกังวลไปเลย

แล้วต่อมาไม่นาน ก็มีเรื่องไม่คาดฝันเมื่อจู่ๆ พระจันทร์ก็เปลี่ยนสีไป ทรงอ่อนแสงลง  พระวรกายทรุดโทรม ซีดเซียว จากที่วรกายสีเปลวเพลิงกลับซีดโทรมลง เป็นสีแสด และค่อยๆอ่อนสีลงเรื่อยๆ     พระอาทิตย์ทรงตกพระทัยเป็นอย่างมาก และทรงครุ่นคิดถึงวิธีที่จะรักษาพระชายาของพระองค์ พระองค์ทรงทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาชายาอันเป็นที่รักยิ่งของตน   โอ้อนิจจา แม้แต่หมอที่เก่งที่สุดในจักรวาล ยาที่ดีที่สุดในกาแล็คซี และสมุนไพรต่างๆนาๆ ก็ไม่อาจทำให้พระวรกายของพระจันทร์ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย กลับมีพระวรกายทรุดโทรม ซีดเซียวลงอย่าน่าใจหายกลายเป็นสีแสดจางๆลงเรื่อยๆ   พระอาทิตย์ทรงกลัดกลุ้มพระทัยมาก ยิ่งนานวันเข้าอาการของพระชายาก็มีแต่จะหนักขึ้น..ทรงเปลี่ยนสีไปมาก   พระองค์แทบไม่เป็นอันทำอะไร ทรงห่วงพระชายาและดูแลพระองค์ตลอดเวลา จนไม่มีเวลาออกไปส่องประกายให้กับผืนภิภพอย่างเช่นทุกวัน  จึงเป็นเหตุให้ทั่วทุกหนทุกแห่งมืดสนิท ไม่มีแม้ลำแสงสักแม้เพียงน้อยนิด    เป็นเหตุให้พระผู้เป็นเจ้าทรงพิโรธพระอาทิตย์กับพระจันทร์เป็นอย่างมาก และ ทรงมีดำรัสให้พระอาทิตย์เข้าเฝ้าพระองค์เป็นการด่วน   เมื่อพระอาทิตย์เข้าเฝ้า พระผู้เจ้าแล้วทรงตรัสถามพระอาทิตย์ว่าเหตุใด เจ้าจึงละทิ้งหน้าที่ของตนเอง    พระอาทิตย์จึงเล่าให้พระเจ้าฟังว่าเหตุที่พระองค์ต้องละทิ้งหน้าที่นั้นเป็นเพราะอาการประชวรของพระจันทร์ผู้เป็นพระชายา   พระเจ้าครุ่นคิดแม้จะทราบดีว่าพระอาทิตย์ทรงรักพระจันทร์ผู้เป็นชายายิ่งกว่าสิ่งใด แต่ความรักและหน้าที่มีความสำคัญเท่าเทียมกันพระอาทิตย์ละเลยหน้าที่แห่งตนทำให้โลกและจักวาลมืดมิด สร้างความเดือดร้อนให้แก่เทพและมวลมนุษย์ พระองค์แม้เห็นใจและต้องการช่วยเหลือพระอาทิตย์และพระจันทร์แต่ก็ต้องมีบทลงโทษเช่นเดียวกัน เมื่อคิดได้เช่นนั้น พระผู้เป็นเจ้าก็ได้บอกว่ามีวิธีรักษาพระจันทร์จากโรคที่กำลังประชวร แต่มีข้อแเม้บางประการพระอาทิตย์จะยอมรับหรือไม่  พระอาทิตย์ตอบตกลงทันทีเพราะ ไม่ว่าเช่นไร พระองค์ก็ทรงต้องการให้พระจันทร์หายจากโรคร้าย พระจันทร์เปรียบเสมือนพระทัยของพระองค์ ไม่ว่าจะให้พระองค์ปฏิบัติเช่นไรก็ยอมทั้งสิ้น

พระเจ้าจึงตรัสออกไปว่า ข้อแม้ที่ว่านี่ก็คือ พระอาทิตย์จะไม่สามารถพบกับพระจันทร์ได้อีกต่อไป  ตราบชั่วฟ้าดินสลาย และพระอาทิตย์ต้องทำหน้าที่ส่องแสงให้กับผืนภิภพตลอดกาล พระอาทิตย์ทรางเจ็บปวดพระทัยแทบแตกสลายเมื่อทรางทราบข้อตกลงของพระผู้เป็นเจ้า  แต่ก็ทรงตอบตกลงด้วยพระทัยอันร้าวร้าน  พระองค์ไม่สามารถกลับไปร่ำลา และอธิบายให้กับพระชายาได้ฟังถึงเหตุผลของการจากมา  ทรงได้แต่กล้ำกลืน และออกไปทำหน้าที่ตามที่ได้สัญญาไว้กับพระผู้เป็นเจ้านั้นคือให้แสงสว่างในเวลากลางวัน   ฝ่ายพระจันทร์เมื่อทรงหายจากอาการประชวร พระวรกายของพระองค์ก็ไม่กลับมามีสีเปลวเพลิงดุจดังเดิม กลับกลายเป็นสีเหลืองนวลอร่ามไปทั่วพระสรรพางค์กาย      พระองค์ทรงทุกข์ระทม และเศร้าใจว่าเหตุอันใดพระอาทิตย์จึงไปจากพระองค์พระองค์ทรงทำผิดอันใด หรือพระอาทิตย์หมดรักพระองค์แล้ว และไม่ว่าพระจันทร์จะถามใครๆ ก็ไม่มีใครสามารถบอกได้ทุกคนจะชี้ไปยังที่เดียวกันคือ ด้านทิศตรงข้ามกับที่ของพระจันทร์  พระจันทร์ไม่รอช้า พระองค์รีบเสด็จออกติดตามพระอาทิตย์..ทรงเห็นแต่แสงรางๆทุกคราที่ตามใกล้จะถึงนั้นคือพระจันทร์ได้เกิดเป็นพระจันทร์ในยามคำคืน พระจันทร์แทบหัวใจสลาย พระองค์ทรงพระกรรแสงออกมาในทุกค่ำคืนที่มืดมืด นำตาของพระจันทร์เกิดเป็นหมู่ดาวนับร้อยนับพันดวง ส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า  ไม่ว่าพระองค์จะติดตามพระอาทิตย์สักแค่ไหน ก็ไม่มีวันที่จะได้พบเจอ หรือเคียงคู่กันดุจเดิม  ทรงเห็นเพียงเงารางๆ ของพระอาทิตย์ผู้เป็นที่รักเป็นความหวังหล่อเลี้ยงหัวใจของพระจันทร์ทุกคำคืนที่ปลายขอบฟ้า  แต่พระองค์ก็ไม่เคยย่อท้อที่จะติดตามพระสวามีเลยเพียงสักวันเดียว  ทรงเฝ้าเพียรพยามติดตามพระอาทิตย์เพื่อถามว่าเหตุใดจึงหนีจากนางไป  หรือทรงไม่รักนางแล้วเพราะนางเปลี่ยนสีไปไม่สวยงามดุจดังเดิม   แต่นางก็ไม่เคยพบคำตอบเลยสักครั้ง   และในที่สุดพระเจ้าจึงเห็นแก่ความรักที่ทั้งสองพระองค์มีให้กัน  ด้วยทรงตั้งจิตอธิฐานเอาไว้ว่าหากความรักที่ทั้งสองนั้นมีให้กันบริสุทธิจริงใจ ไม่เสื่อมคลายจักให้กลางวันเปลี่ยนเป็นกลางคืน หรือที่มนุษย์เรียกว่าปรากฎการณ์สุริยุปราคา เพื่อให้ทั้งสองพระองค์จะได้พบเจอกันชั่วเวลาเพียงสั้นๆ  ในระยะเวลาหลายร้อยปี   แต่ชั่วเพียงเวลาสั้นๆที่สองพระองค์ได้พบเจอกัน พระอาทิตย์และพระจันทร์ต่างก็รับรู้ด้วยใจ  ว่าไม่มีวันใดที่รักของทั้งสองพระองค์จะเสื่อมคลายลง แม้เพียงสักเสี้ยววินาที  และพระจันทร์ก้ได้ทรงทราบเหตุผลของการจากมาของพระสวามี ความรักที่พระอาทิตย์มีต่อพระองค์ช่างยิ่งใหญ่เหนือสิ่งใด พระองค์จึงตั้งสัทอธิษฐานว่าแม้นพระจันทร์จะไม่สามารถอยู่ร่วมครองรักกับพระอาทิตย์ผู้เป็นสวามีได้อีกแต่จะติดตามพระอาทิตย์ตลอดไปแม้จะเห็นเพียงเงาที่เลือนลางของพระอาทิตย์ที่สุดขอบฟ้าก็ตาม  และนิทานเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่าความรักและหน้าที่มีความสำคัญ เท่าเทียมกันไม่มีสิ่งใดมากหรือน้อยไปกว่ากัน  และความรักที่ยิ่งใหญ่คือการเสียสละ  น่ะจ๊ะ คนดี  คุณปรายฟ้าก้มหน้ามองเห็นหยาดนำของลูกน้อย เธอรู้ว่าจันทร์เจ้านั้นมีจุดอ่อนคือเรื่องของความอ่อนไหว แต่ก็อดที่จะถามถึงสาเหตุของการร้องไห้ของลูกน้อยไม่ได้  จันทร์เจ้าจ๋า ร้องให้ทำไมลูก จันทร์เจ้าสงสารพระอาทิตย์กับพระจันทร์ค่ะคุณแม่ พระผู้เป็นเจ้าทรงใจร้ายจังเลย ทำไมต้องให้พระอาทิตย์แยกจากพระจันทร์ค่ะ คุณแม่  โธ่ลูกจ๋าพระผู้เป็นเจ้าทรงมีเหตุผลของพระองค์จ๊ะจันทร์เจ้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ต้องแยกจากกันเพื่อทำภาระหน้าที่ ที่ยิ่งใหญ่คือคอยให้แสงสว่างในเวลากลางวันและกลางคืนกับโลกของเรา นั้นคือเหตุผลที่ซ่อนอยู่ของพระผู้เป็นเจ้า  แต่คุณแม่ขาทำไมความรักของพระอาทิตย์กบพระจันทร์จึงไม่เหมือนความรักของเจ้าหญิงเจ้าชายที่คุณแม่เคยเล่าให้ฟังค่ะ  คุณปรายฟ้ายิ้มเอ็นดูในควาชักซักช่างถามและขี้สงสัยของลูกน้อย เพราะความรักมีหลายแบบ เหมือนดอกไม้ที่มีหลายสีไงค่ะ เข้าใจมั้ยเอ่ย  ไม่เข้าใจค่ะ   คุณปรายฟ้ายิ้มในความไร้เดียงสาของลูกน้อยในโลกของเด็กทุกสิ่งล้วนสวยงามเสมอ  ทั้งที่ในชีวิตจริงชีวิตมีเรื่องราวที่หลากหลายทั้งสุขและทุกข์ ทั้งสมหวัง และผิดหวัง แต่นั้นคือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องเรียนรู้และตั้งรับกับทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิตให้ได้  นั่นคือสิ่งที่จันทร์เจ้าจะค่อยๆได้เรียนรู้   จันทร์เจ้าจ๋าเมื่อลูกโตขึ้นลูกจะเข้าใจ แต่จงจำไว้เสมอว่าความรักคือสิ่งสวยงามเสมอน่ะค่ะเหมือนที่พ่อกับแม่รักลูก ไงจ๊ะสาวน้อย และเหมือนกับที่แม่รักพ่อและพ่อรักแม่ใช่มั้ยค่ะ ใช่จ๊ะ ความรักของพ่อกับแม่เหมือนพระอาทิตย์กับพระจันทร์รึเปล่าค่ะ ช่างสงสัยจังเลยลูกสาวใครเนี๊ยะ ลูกสาวของพ่อกับแม่ไงค่ะ หนูน้อยตอบทันที จ๊ะความรักของแม่เคยเป็เหมือนเจ้าหญิงและเจ้าชายในอดีต และตอนนี้ความรักของพ่อกับแม่ก็เป็นพระจันทร์และพระอาทิตย์   เห็นมั้ยหนูน้อยในหนึ่งชีวิตของคนเราเจอความรักหลายรูปแบบแค่ไหน แต่แม่ว่าคืนนี้นอนได้แล้วน่ะคนดี ค่ะแม่ และเพียงไม่นานหนูน้อยจันทร์เจ้าก็เดินทางเข้าสู่ห้วงนิทรา  คุณปรายฟ้าจูบราตรีสวัสดิ์บุตรสาวอีกครั้ง ก่อนจะปิดไฟในห้องหนูน้อยและเดินไปยังห้องทำงานซึ่งอดีตเคยเป็นที่ทำงานของสามีผู้เป็นที่รักยิ่ง สามีของเธอเสียไปตั้งแต่ จันทร์เจ้ายังอยู่ในท้องด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เป็นการจากไปโดยไม่ได้รำลาดังเช่นพระอาทิตย์และพระจันทร์เพียงแค่ต่างวาระและต่างเหตุผลกันเท่านั้น  คุณปรายฟ้ารับภาระหนักมากมายหลังจากคุณเกรียงไกรผู้เป็นสามีเสียชีวิตอย่างกระทันหัน  จากผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านแม่เรือนอ่อนโยน  ต้องเข้ามารับบทบาทของแม่ของลูกโดยปราศจากสามี ต้องต่อสู้กับญาติพี่น้องฝ่ายสามีที่จะมาแย่งชิงผลประโยชน์ที่สามีของเธอสร้างด้วยนำพักนำแรง  สิบปีมาแล้วที่คุณปรายฟ้ายืนหยัดอย่างเข้มแข็งและสง่างามดูแลลูกและไร่ปรายฟ้า จากพื้นที่ไม่กี่ร้อยไร่ จนตอนนี้เติบโตขึ้นเป็นพันไร่ คุณปรายฟ้ามองไปยังรูปถ่ายของสามี ด้วยสายตาของความรักและคิดถึง ฟ้าคิดถึงพี่ไกรจังเลยค่ะ  หากพี่ยังอยู่เราคงมีความสุขมาก ตอนนี้จันทร์เจ้าอายุสิบขวบแล้วน่ะค่ะแกน่ารักมากค่ะ    ลูกของเราฟ้าจะดูแลแกให้ดีที่สุดให้แกเติบโตเป็นผู้หญิงที่งดงามอย่างที่พี่หวังไว้  และคุณปรายฟ้าก็นั้งสะสางงานต่อจนถึงเที่ยงคืนจึงเข้านอน คุณปรายฟ้าทำงานอย่างหนักเพื่อคนที่เธอรักมาตลอดสิบและคงจะเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจันทร์เจ้าจะสามารถดูแลไร่แห่งนี้ได้และมีคนมาดูแลจันทร์เจ้าแทนเธอ คนที่จะรักจันทร์เจ้าไม่น้อยกว่าเธอและสามีผู้ล่วงลับ 

จันทร์เจ้า  จันทร์เจ้า อยู่ไหนลูก  ป้านวลลูกจันทร์ไปไหนจ๊ะ  ฉันหาทั่วบ้านแล้วไม่เจอเลย  คุณหนูไปเรือนดอกไม้ค่ะเห็นบอกว่าจะไปวาดภาพน่ะค่ะ  เนี๊ยะป้ากำลังจะเอานำกับขนมไปให้ค่ะ  ไปนานแล้วหรือจ๊ะสักพักแล้วค่ะคุณ  งั้นขอนำกับขนมให้ฉันอีกชุดน่ะจ๊ะป้า ฉันจะไปนั่งเล่นกับลูกที่เรือนดอกไม้  ค่ะคุณปราย แล้วไม่สบายเมื่อวันก่อนค่อยยังชั่วรึยังจ๊ะป้านวล ดีขึ้นแล้วค่ะ คุณปราย อืมดีแล้วถึงยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยน่ะช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยกลางคืนก็นอนห่มผ้าหนาๆน่ะฝากบอกเด็กคนอื่นด้วยน่ะจ๊ะ  ค่ะ คุณปราย งั้นฉันไปหาลูกกก่อนน่ะ ป้านวลมองตามนายผู้หญิงด้วยความซาบซึ้งใจ  คุณปรายหรือแม่เลี้ยงปรายฟ้าที่คนข้างนอกต่างมองว่าเด็ดขาดในเชิงธุรกิจนั้น แท้จริงแล้วหัวใจของเธอช่างอ่อนโยนยิ่งนักสิ่งนี้คนในบ้านและคนงานในไร่ต่างรู้ดีที่สุดเธอดูแลความเป็นไปของคนงานทุกคนด้วยความใส่ใจ ไม่เคยดูดายพนักงานใส่ใจเฉกเช่นครอบครัวเดียวกันเสมอมา ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คนงานทุกคนรักเธอรักไร่แห่งนี้ และไม่เคยทอดทิ้งกันไปไหนแม้ในช่วงแรกที่คุณปรายฟ้าเข้ามาดูแลกิจการแทนสามีนั้นนับได้ว่าเป็นช่วงวิกฤตของไร่เลยทีเดียวด้วยเธอไม่เข้าใจกลไกการบริหารจัดการแต่ด้วยความรักความพยายามและความดีงามที่เธอและพ่อเลี้ยงเกรียงไกรและคุณปรายฟ้ามีให้คนงานและเครือข่ายธุรกิจจึงทำให้หลายฝ่ายยินดีช่วยและสอนงานเธอ บวกกับความตั้งใจจริงของคุณปรายฟ้าทำให้เธอผ่านวิกฤตินั้นมาได้อย่างสง่างาม  

จ๊ะเอ๋ จันทร์เจ้ามานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ค่ะลูก  วาดภาพค่ะคุณแม่ จันทร์เจ้ากำลังวาดภาพลายดอกไม้ สวยจังเลยค่ะลูก  เรือนดอกไม้แห่งนี้เป็นกลายเป็นแกลอลี่ของลูกสาวของเธอมาหลายปีแล้ว มีผลงานตั้งแต่เริ่มวาดที่ถูกเก็บลงแฟ้ม และผลงานบนเฟรมผ้าใบที่ตอนนี้ลูกสาวของเธอสนใจการวาดภาพกับสีนำ้และสีนำมัน แต่ภาพส่วนใหญ่จะภาพวาดดอกไม้ใบหญ้า จันทร์เจ้าไม่ถนัดในการวาดภาพบุคคลเลย  เพราะเท่าที่คุณปรายฟ้าสังเกตเห็นลูกสาวของเธอไม่เคยวาดรูปคนเลย  งานวาดภาพเป็นงานอดิเรกที่จันทร์เจ้าหลงใหลผลงานของจันทร์เจ้าพัฒนาขึ้นเรื่อยๆตามกาลเวลา สีและลายเส้นมีความมั่นคงขึ้น

ตามอายุและประสบการณ์ของผู้วาด  แม่ค่ะจันทร์เจ้ากำลังคิดว่าจะทำการ์ดและนำงานสิลปะไปขายเพื่อนำเงินไปช่วยเหลือเด็กทีด้อยโอกาสในพื้นที่ห่างไกลน่ะค่ะ  แม่ว่าดีมั้ย  ดีจ้า ดีที่สุดเลยลูก แล้วแม่พอช่วยอะไรได้มั้ยจ๊ะ  ช่วยเป็นกำลังใจก็พอค่ะ  ปากหวานน่ะเรา  งั้นแม่ขอทราบเหตุผลได้มั้ย   อืม เหตุผลก็คือแม่ไงค่ะ  แม่หรือ  ใช่ค่ะ คุณปรายฟ้าก็ยังคงสงสัยในคำตอบของบุตรสาว  ยังไงจ๊ะจันทร์เจ้า  ก็แม่เป็นคนสอนจันทร์เจ้าเองนี้ค่ะว่าอย่านิ่งดูดายที่จะช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อเรามีโอกาสที่จะทำ และตอนนี้ก็คือโอกาส  แม่รู้มั้ยค่ะ ว่า อาจารย์ในชมรมศิลปะบอกว่าฝีมือลูกสาวแม่เนี้ยะสามารถวางขายได้เลยน่ะค่ะ  ว้าวจริงหรือจ๊ะคนเก่ง  งั้นแม่ให้รางวัลด้วยการขอหอมแก้มใสๆๆของเราหนึ่งทีดีมั้ย  ดีค่ะอันที่จริง ไม่ต้องขอหรอกค่ะเพราะสองแก้มและอ้อมกอดนี้มีให้แม่แค่คนเดียวแถมให้ให้ฟรีไม่คิดตังส์   แน่น่ะคนสวย   แน่นอนที่สุดค่ะ  และสองแม่ลูกก็กอดกันอย่างมีความสุข หัวใจผู้เป็นแม่นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความภูมิใจในตัวลูก    อืมแม่ค่ะทำไมวันนี้แม่กลับเร็วจังเลยมีอะไรรึเปล่าค่ะ  อุ๊ยแม่เกือบลืมไปเลยค่ะ  จันทร์เจ้าจำพี่อาทิตย์กับพี่ราหูได้มั้ยลูกจำได้ค่ะ พี่ดำกับพี่ขาว ไม่ดีน่ะจันทร์เจ้าใครสอนให้พูดแบบนี้ ไม่มีใครสอนค่ะจันทร์เจ้าพูดเองเรื่องจริงทั้งนั้นเป็นแฝดขาวดำที่มีเพียงคู่เดียวในโลกนี้แน่ๆค่ะคุณแม่ แถมนิสัยก็ต่างกันมากด้วย เหมือนสีผิวไม่มีผิดเลย  อืมไม่เอาลูกไม่น่ารักเลย  แล้วคุณแม่พูดถึงลูกป้าลดาทำไมค่ะ ก็พี่ๆเขาจะมาเที่ยวที่บ้านเราช่วงปิดเทอมนี้ ค่ะแม่เลยจะให้ลูกช่วยดูแลพี่ๆเค้าด้วย  เพราะแม่คงต้องทำงาน  อาจดูแลได้ไม่เต็มที่อันที่จริง จันทร์เจ้าว่าเค้าก็ดูแลตัวเองได้น่ะค่ะ อายุก็มากกว่าจันทร์เจ้า ตั้งหลายปี ใช่จ๊ะแต่เราเป็นเจ้าบ้านควรดูแลแขกที่มาเยือนด้วยไมตรีน่ะลูก และพี่เค้าจะมาวันไหน แล้วมากันกี่คนค่ะ เห็นว่าสี่ห้าคนจร้า มีเพื่อนพี่เค้ามาด้วย แล้วมาอยู่กี่วันค่ะประมาน 2อาทิตย์จ๊ะ  ลูกพอจะช่วยแม่ได้มั้ย เมื่อแม่ขอร้องย่อมได้เสมอค่ะ