ภารตเทวะ เทพเจ้าแห่งชมพูทวีป

ลำดับตอนที่ #2 : พระพรหม มหาเทพผู้สร้าง

พระพรหม 
มหาเทพผู้สร้าง

      พระพรหมตามคติทางศาสนาฮินดูเชื่อว่าทรงเป็นเทพเจ้าสูงสุดมาแต่สมัยพระเวทตอนต้น จนกระทั่งต่อมากำเนิดเทพเจ้าสูงสุดขึ้นมาอีก 5 พระองค์ คือ พระศิวะ และ พระนารยณ์ จึงทำให้ชายฮินดูนับถือเทพเจ้าสูงสุด 3 พระองค์เช่นนี้

       ตามตำนานเก่าแก่เชื่อว่าเกิดจากไข่ แต่ชาวฮินดูมักเชื่อว่า พระองค์เกิดจากพระนารายณ์ โดยเกิดจากสะดือของพระนารายณ์ ซึ่งจะเห็นภาพนารายณ์บรรทมสินธุ์ว่า มีดอกบัวเกิดจากสะดือของพระนารายณ์ แล้วในดอกบัวดอกนั้นมีพระพรหมประทับอยู่  
 

 

   พระพรหมมีลักษณะพระวรกายสีดอกจำปา มีสี่พระพักตร์ สี่พระกร ในแต่ละกรทรงถือของวิเศษ 4 อย่างได้แก่ 1. คัมภีร์พระเวท 2. ลูกประคำ 3. คนโทซึ่งบรรจุน้ำจากแม่น้ำคงคา 4. ช้อนสำหรับใส่ไขเนยในกองไฟ ซึ่งของทั้ง 4 อย่างถือได้ว่าเป็นของที่นักบวชใช้กัน ทรงหงส์เป็นพาหนะ 

 

 

      พระพรหมทรงมีพระชายา นามว่า พระสุรัสวดี ส่วนพระบุตรนั้น ท่านมีมากมายดีไม่ดีรวมถึงสรรพสิ่งบนโลก เพราะพระองค์เป็นผู้สร้างไม่ว่า ป่าไม้ ดินน้ำ ลมฟ้า เทพ มาร มนุษย์ และ สัตว์ แต่พระบุตรที่มีชื่อเสียงของพระองค์ที่เรารู้จักกันดีคือ พระนารัทมุนี ซึ่งเป็นพระสาวกแห่งพระนารายณ์ซึ่งเวลาจะไปไหนมักจะท่องนามว่าพระนารายณ์เสมอๆ... พระบุตรอีกองค์ที่ดังไม่แพ้กันคือ ท้าวทักษะปชาบดี ได้ชื่อว่ามีพระธิดาเยอะมากมาย จนต้องนำพระธิดาไปยกให้เป็นพระชายาของเหล่าเทพเจ้าต่างๆ เช่น พระศิวะ พระกามเทพ พระจันทร์ พระยมราชเป็นต้น พระบุตรอีกองค์ที่มีหน้าที่มอบความรักให้แก่ทุกๆสรรพสิ่ง คือ พระกามเทพ (บางตำราก็ว่าเป็นบุตรของพระลักษมี) พระบุตรอีกองค์ซึ่งกลายเป็นบรรพบุรุษแห่งมนุษยชาติคือ พระมนูญ และพระบุตรีที่พระองค์ทรงโปรดมากจนบางตำรากล่าวว่าได้เป็นพระชายา คือ พระสนทยา แต่บางตำรากล่าวว่า พระสุรัสวดีพระชายาของพระองค์ก็เป็นพระบุตรีของพระองค์เช่นกัน... เขากล่าวว่าพระพรหมทรงเหนื่อยจากการสร้างสรรพสิ่งเลยคิดอยากจะหาผู้ช่วย จึงสร้างเทพธิดาขึ้นมาจากน้ำบริสุทธิ์ ตั้งพระนามว่า พระสุรัสวดี แล้วรักเอ็นดูเช่นลูกสาว แต่ด้วยความผูกพันธ์พระองค์จึงรับพระสุรัสวดีในฐานะพระชายา ซึ่งทั้ง 2 พระองค์ทรงประทับในวิมานซึ่งอยู่ในพรหมโลก พระองค์หลังจากการพิจารณาลิขิตชีวิตมนุษย์ พระสุรัสวดีจะบรรเลงเพลงพิณอันไพเราะให้พระองค์ฟังขับกล่อมพรหมโลกให้ร่าเริงมีแต่ความสุขจากเสียงเพลง 
 

 

     พระพรหมถือว่าเป็นเทพเจ้าที่มีความสำคัญในหลายๆตำนานของเรื่องเล่า เช่น พระองค์เป็นต้นสาเหตุของสงครามของเทวดากับอสูร... ด้วยพระองค์เป็นเทพผู้มีจิตใจดี ทรงเมตตา มีความเห็นใจ เมื่อเหล่าอสูรรู้ถึงข้อเหล่านี้ จึงทำการบำเพ็ญเพียรจนพระพรหมพอใจในความอดทนอุตสาหะ พระองค์เสด็จลงมาหา แล้วพระองค์จะประทานพรแก่อสูรตนนั้น ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้มักมีปรากฏอย่างเห็นได้ชัดใน นรสิงหาวตาร ซึ่งเป็นร่างอวตารของพระนารายณ์ ซึ่งมีอสูรตนหนึ่งบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จจึงขอพรจากพระพรหมว่า "ข้าแต่พระเป็นเจ้า ข้าขอความเป็นอมตะแก่ข้า" พระพรหมก็กล่าวว่า "พรนี้จะสำเร็จแก่เจ้า แต่ถ้าเจ้าไม่อยู่ในศีล หรือ ความดีพรของเราจะเสื่อมซึ่งอำนาจ เจ้าจงบอกแก่เราว่าเจ้าจะตายด้วยอะไร" เจ้าอสูรก็ตอบว่า "ข้าจะตายด้วยสิ่งที่ไม่ใช่อาวุธ ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เทพ และ มาร ปีศาจ ไม่ใช่ในเวลากลางวันและกลางคืน ไม่ใช่ในอาคารและนอกอาคาร" พระพรหมทรงกล่าวว่า "พรนี้จงสำเร็จแก่เจ้า..." จากนั้นเป็นต้นมาเจ้าอสูรร้ายก็ก่อความวุ่นวายขึ้นสวรรค์สร้างปั่นป่วนและยึดสวรรค์มาครอง และไม่สามารถมีสิ่งใดมาฆ่ามันให้ตายได้ เรื่องร้องไปถึงพระนารายณ์ด้วยอวตารลงมาในร่างของครึ่งคนครึ่งสัตว์ คือ นรสิงห์ โดยจับเจ้าอสูรชั่วมาวางบนตักแล้วให้ตัวครึ่งหนึ่งอยู่ในอาคารและอีกครึ่งอยู่นอกอาคาร ซึ่งหมายความว่า นรสิงห์นั่งอยู่บนธรณีประตูนั่นเอง แล้วใช่เล็บอันแหลมคมทะลวงไส้ออกมา สร้างความเจ็บปวดจนเจ้าอสูรขาดใจตาย ยังมีตำนานเรื่องเล่าอีกมากมาย...