ความเหงาที่ฉันมี กับนาทีที่ฉันเหลืออยู่

พล ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง มีรักมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ละครั้งก็เจอแต่
อุปสรรคและขวากหนามคอยทำให้ความรักต้องร้างลากันไปทุกที
เนื่องด้วยพล เป็นคนที่เกลียดความเหงาจนเข้าไส้ เขาจึงตระเวนหาสิ่งที่เรียกว่า"รักแท้"อย่างไม่หยุดหย่อน แม้ว่าจะเป็นคนไกล้ตัว คนที่เห็นและเฮฮากันอยู่ทุกวัน เขาก็ยังเผลอคิดไปแอบมีใจทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
อยู่มาวันหนึ่ง เขาได้เจอกับ"แพท" ซึ่งเป็นดาวมหาลัยอยู่ในขณะนี้
พลตกหลุมรักเข้าอย่างจัง แล้วสงสัยว่าจะถอนตัวไม่ขึ้นซะด้วย
และเหมือนฟ้าประทานหรือพรหมลิขิตก็ไม่รู้ แพท อยู่บ้านติดกับพล
พลไม่รู้มาก่อนจนกระทั่งได้รู้ว่า อีก1เดือน แพทจะไปเรียนต่อต่างประเทศ
พลแทบช็อค เลยหยุดเรียนไป2วันเต็มๆ (เพราะเป็นวันเสาร์กับวันอาทิตย์)
ทุกวินาทีและทุกลมหายใจของพล เฝ้านึกถึงแต่แพท และคิดวิธี ที่จะได้รู้จักตัวตนแพทให้มากขึ้นกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นวิธีอะไร หรือในฐานะใดก็ตาม
 เช้ารุ่งอรุณแห่งวันจันทร์ วันที่น่าเบื่อสำหรับคนที่มีชีวิตเร่งรีบก็คืบคลานเข้ามาแทนที่วันอาทิตย์ หลังจากที่พล ได้คิดและไตร่ตรองดีแล้ว ว่าต้องใช้แผน
"...."อะไรไม่รู้ พลไม่ได้ตั้งชื่อ แต่แผนมีอยู่ว่า
1. วันนี้ จะต้องรีบตื่นเช้า และไปมหาวิทยาลัยพร้อมแพทให้ได้
วันนี้พลตั้งนาฬิกาปลุกตั้งแต่ตี5 ทั้งที่ตัวเองพึ่งนอนตอนตี3เอง
(เพื่อแพทโดยเฉพาะ)
2. รอแพทอยู่หน้าบ้านของตน และรอที่จะเดินไปพร้อมกับแพท
3. ทำความรู้จักและศึกษานิสัยและกิริยามารยาท สัมมาคารวะ ความอ่อนน้อมถ่อมตน การพูดการจา การใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง (ขักเยอะไปและ)
4. ทำตัวตีสนิทกับเพื่อนๆแพทที่มหาวิทยาลัย
5. ถ้าตีสนิทสำเร็จ จะบอกความจริงกับเพื่อนแพททั้งหมดให้รู้
    (เพื่อว่าจะมีคนมีน้ำจิตน้ำใจช่วยเป็นแม่สื่อให้)
6. รอดูผล ว่าจะขาวหรือดำ