เงาแฝง

เล่าเรื่อง

“ เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อ ๓๐ ปีก่อน บ้านหลังนี้เป็นของครูไชยา แกแต่งงานกับสาวชาวบ้านคนหนึ่งชื่อนิ่ม สองคนนี้เป็นคนอัธยาศัยดี นิ่มเป็นคนบ้านนี้แหละแต่อยู่ต่างคุ้ม พอแต่งงานกันนิ่มก็ย้ายมาอยู่บ้านครูไชยา ซึ่งบ้านนี้ก็อยู่ท่ามกลางพี่ๆ น้องๆ ของครูไชยาทั้งนั้น โน่นญาติของครู ยาวไปถึงโค้งถนน ทั้งหน้าบ้านหลังบ้านญาติแกหมด จะว่าไปนิ่มก็เห็นกันมาแต่น้อยๆ ถึงมาอยู่ที่นี่ไม่มีญาติ แต่ญาติผัวก็เหมือนญาติตัวเอง ถ้ารักใคร่กันก็สบายทั้งชาติ”

“แล้วถ้าไม่ถูกกันล่ะ”

“นี่แหละ นิ่มมันก็อยู่ยากขึ้นน่ะสิ พอครูไชยาเสีย นิ่มก็ย้ายกลับบ้าน ส่วนบ้านหลังนี้ก็ไม่ได้ตกเป็นของนิ่มง่ายๆ ก็เพราะว่าผัวแกมีเมียใหม่ นิ่มก็เลยหย่าขาดกับครูไชยาพร้อมกับหอบลูกออกจากบ้านหลังนี้ไปเลย"

"เมียใหม่ครูไชยา เป็นใครมาไงคะ"

“หลายปีก่อนที่ครูจะเสีย แกกลายเป็นคนติดเหล้า กินเช้า กินเย็น จนป่วยเป็นโรคพิษสุรา ว่ากันว่าแกนึกเสียใจและตรอมใจที่นิ่มหย่าและพาลูกไป ส่วนเมียใหม่ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ญาติพี่น้องแกพามาให้รู้จัก เห็นว่าเชียร์กันนักหนา นิ่มโกรธไม่นับญาติเลยทีเดียว”

“สุดท้ายพี่นิ่มได้บ้านหลังนี้่ไปใช่ไหม”

“อืม ก็ฟ้องร้องกันนานสุดท้ายนิ่มก็ชนะ บ้านตกเป็นของลูกสาวของนิ่ม เพราะบ้านนี้นิ่มและลูกอยู่มาก่อน ส่่วนเมียใหม่ไม่มีทายาทกับครูไชยา มีแต่ลูกติด จึงต้องออกจากบ้านหลังนี้ หลังจากชนะนิ่มก็ไม่เคยกลับมาอยู่บ้านหลังนี้อีกเลย ปล่อยให้คนมาเช่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนใหญ่ก็เช่าอยู่ไม่นาน บางทีอยู่สามเดือน หกเดือนเท่านั้น ตอนนี้บ้านก็ปิดไว้นานแล้วนะ จะเช่าไหวเหรอ"

“ ไหวแน่นอนคะ”