ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC TS10] คุณและคุณเท่านั้น

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 57


    :)  Shalunla








    CHAPTER5
     

    ผมนั่งรอแท๊กซี่เป็นเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วสักพักแท๊กซี่ก็มาจริงๆพี่กั้งบอกให้ผมน่ะ
    ไปรอพี่เขาที่บ้านแต่ผมอยากกลับบ้านตัวเองมากกว่าผมอยากกินก๋วยเตี๋ยวอยากขายก๋วยเตี๋ยวดีกว่านั่งเฉยๆจริงหรือเปล่าละครับ ผมว่ายังไงผมก็ต้องโดนพี่กั้งดุแต่ไม่เป็นไรจะบอกว่าชินกับนิสัยของเขาไปแล้วละครับ ฮ่าๆ คิดแล้วผมก็แอบฮาพี่กั้งนะพี่เค้าก็มีมุมตลกๆใครจะคิดว่าเพลย์บอยที่ไม่เคยแคร์ใครจะทำแบบนี้ได้ ผมคิดว่าคุณคงคิดไม่ถึงเหมือนกันใช่หรือเปล่าครับ แต่คุณอาจไม่มีโอกาสคิดนะครับถ้าคุณไม่เม้นฟิคเรื่องนี้เพราะผมได้ข่าวมาว่าไรท์จะไม่อัพถ้าเม้นไม่เยอะน่ะครับ ว้าว ใจร้ายจริงๆนะครับ . 
    แต่ถ้าคิดไปดีๆแล้วผมว่าผมกลับบ้านพี่กั้งดีกว่าผมไม่อยากโดนดุอีกรอบสองน่ะครับเพราะเวลาพี่กั้งอ่อนโยนผมรู้สึกดีกว่าเยอะคุณก็คิดแบบผมใช่หรือเปล่าละครับ

    " จอดตรงนี้แหละครับ "

    แท๊กซี่ค่อยๆลงจอดตรงหน้าผมพี่กั้งผมก้าวเท้าลงมาก่อนจะเจอพี่กั้งนั่งจิบชากับผู้หญิงคนนึง นี่มันต่อหน้าเลยนะพี่กั้ง ...

    แต่ดีที่พี่เขายังไม่เห็นผมดังนั้นเขาต้องรู้ว่าผมรู้สึกยังไง ผมต้องแกล้งว่าผมมีแฟนใช่หรือเปล่าละครับ หรือจะบอกว่าไม่แกล้งก็ได้นะเพราะผมมีแฟนแล้วจริงๆ แต่ผมเลิกกับเขาเพราะแม่บังคับนี่แหละครับลองโทรไปเล่นนด้วยดีกว่า

    ' พี่ตั้ม ' 


    " ฮัลโหลพี่ตั้มเหรอครับผมคิดถึงพี่จริงๆเลยแฮะ "

    [ อ้าวซีดี พี่ก็คิดถึงนายเหมือนกันเป็นยังไงบ้างละ หืม ? ]

    " ก็สบายดีครับ "

    [ อื้ม ดีแล้วแล้วคู่หมั้นนายเขาเป็นไงบ้างละ ]

    ผมค่อยๆเดินผ่านพี่กั้งจริงๆผมอยากให้เขาได้ยินั่นแหละครับ ผมอยากจะรู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไงไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ เฮ้อ

    " ก็ปกตินั่นแหละ พี่รู้หรือเปล่าตลอดช่วงเวลาที่ผมมาอยู่ที่นี่ผมคิดถึงพี่มากๆเลยแฮะผมอยากกลับไปอยู่กับพี่มากเลยอ่ะ ฮ่าๆ "

    ผมคิดว่าพี่กั้งต้องได้ยินแน่ๆ เฮ้ย ! อยู่ๆที่กั้งก็จับโทรศัพท์แล้วโยนลงพื้นจนโทรศัพท์มันแตกกระจายดัง เพล้ง ! ก่อนจะดึงข้อมือผมเข้าไปในบ้านก่อนจะพูดเสียงดัง

    " มันเป็นใครกัน "

    " .. "

    " ตอบดิ นายหน้าด้านมากนะที่กล้าคุยกับคนอื่นต่อหน้าฉันนายก็พอจะรู้ว่าเวลาฉันโมโหมันเป็นยังไง ! "

    " .. "

    " ทำไมไม่ตอบละห้ะ เงียบทำไมตอบมาสิซีดี.. "

    " แล้วทำไมฉันต้องแคร์จิตใจคนที่ไม่เคยแคร์จิตใจฉันด้วยละกั้ง "

    " หยุดพูดมากสักทีน่ะซีดี "

    พี่กั้งจับข้อมือผมก่อนจะเหวี่ยงผมไปชนกับมุมโตีะ ผมค่อยๆจับหัวตัวเองด้วยความเจ็บปวด เลือด ออกสินะ ...

    " มึงทำอะไรน้องกู คิดว่าเป็นคู่หมั้นน้องกูแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ "

    พี่เต้จับข้อมือของผมก่อนจะอุ้มผมขึ้นรถพี่เขาเป็นพี่แท้ๆของผมเองละครับ.. พี่เขาคงจะมาหาผมมั้งแต่มาเห็นภาพนี้พอดี

    " ซีดีฉันขอโทษ " 








     

     


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×