ไม่ได้ง้อให้มารัก

ตอนที่ ‘ปุณยวีร์’ เกิด ตระกูลของเธอถือว่าเป็นตระกูลที่มีอันจะกินตระกูลหนึ่ง 

และคุณปู่ก็ได้ ‘หมั้นหมาย’ เธอกับ ‘พิชญ์’ ไว้ตั้งแต่ยังเด็ก

ทว่ากลับเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น ทำให้เธอต้องกลายเป็น ‘ตัวภาระ’ ของ ‘อาธัญญ์’

แต่เธอไม่สนหรอก ว่าจะต้องเป็น ‘ตัวภาระ’ ของใคร เพราะที่เธอต้องการก็แค่...

‘คน’ ที่สามารถพาเธอออกไปจาก ‘กรอบ’ ที่ทำให้รู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่ออกก็เท่านั้น

*******************************************

“อ้อนเก่ง” เขาว่างพลางเคาะจมูกเธอทีหนึ่ง “ไหนลองว่ามาสิ ว่าอยากได้อะไร เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า หรือเครื่องประดับ”

“หนูไม่ได้อยากได้ของพวกนั้นหรอกค่ะ” 

“งั้นอยากได้อะไร” 

“หนูอยากได้ทะเบียนสมสร” 

“หืม?” ธัญญ์เลิกคิ้วขึ้น ก่อนเอ่ยถามยิ้มๆ “รู้ไหมว่าทะเบียนสมรสของอามีค่าเท่าไหร่”