รักโดยไม่รู้ตัว

เพราะพ่อของเธอจากไปพร้อมกับทิ้งหนี้สินก้อนโตเอาไว้ ทำให้ ‘มินรญา’ ต้องมาทำงานใช้หนี้

ที่แรกๆ เจ้าหนี้ที่มาในรูปแบบเจ้านายก็ดูจะโหดเอาเรื่องอยู่ไม่น้อย 

แต่หลังจากผ่าน ‘ค่ำคืนนั้น’ ท่าทีของเขากลับเปลี่ยนไป

**************************************************

  “เธอทำงานกับฉันมานานแค่ไหนแล้ว” คีรินทร์ที่เอนกายพิงพนักโซฟาในท่วงท่าสบายๆ เอ่ยถาม 

มินรญายกนิ้วขึ้นมานับ เริ่มจากเดือนแรกที่เธอเข้ามาทำงานกับเจ้าหนี้ของพ่อ “ตุลา พฤศจิกา ธันวา มกรา กุมภา มีนา เมษา มิถุนา กรกฎา เดือนนี้เข้าเดือนที่เก้าพอดีค่ะ” 

“เดี๋ยว แล้วพฤษภาหายไปไหน” 

“หายเหรอ ไม่หายนะ เอ๊ะ หรือว่าหาย งั้นเดี๋ยวนับใหม่ก็ได้” มินรญาว่าแล้วก็ยกนิ้วขึ้นมานับใหม่ “ตุลา พฤศจิกา ธันวา มกรา กุมภา มีนา เมษา พฤษภา มิถุนา กรกฎา...อ้าว สิบเดือนนี่หว่า เมื่อกี้พฤษภาหายจริงด้วย!” 

คีรินทร์ถอนหายใจพลางส่ายหน้า “นี่เธอเมาแล้วใช่ไหม” 

“เมาที่ไหน ไม่เมาสักหน่อย ไวน์แค่สามแก้วเอาอะไรมาเมา ขนาดเหล้าปั่นสี่ห้าเหยือกยังทำอะไรมายด์ไม่ได้เลยเหอะ”

“แล้วทำงานกับฉันมาเกือบปีแล้ว เป็นยังไงบ้าง” 

“จะเป็นไง ก็เป็นเหนื่อยน่ะสิคะ” มินรญายู่หน้า “แล้วเหนื่อยขนาดนี้แต่หนี้ไม่เห็นจะลดลงมั่งเลย นี่ยังคิดอยู่เลยนะคะ ว่าหนี้ที่เหลืออีกตั้งเกือบสามล้านเนี่ย มายด์ต้องทำงานใช้หนี้อีกกี่ปีถึงจะหมด เผลอๆ คงต้องอยู่เป็นเบ๊คุณคีย์แบบนี้ไปทั้งชาติแน่ๆ” 

“แล้วอยู่กับฉันแบบนี้ไม่ดีหรือไง” 

มินรญาฟังแล้วก็อดค้อนให้เขาไม่ได้ “คุณคีย์ก็กล้าถามเนอะ รู้มั้ยคะ ว่าทุกวันนี้มายด์น่ะแทบจะเป็นทั้งผู้ช่วยเลขา เป็นทั้งแม่บ้าน แล้วก็เป็นทั้งคนรับใช้ส่วนตัวให้คุณคีย์อยู่แล้ว เหลืออย่างเดียวเท่านั้นแหละที่ยังไม่ได้เป็น” 

“แล้วอะไรล่ะ ที่เธอยังไม่ได้เป็นน่ะ” 

“ก็เป็นเมียคุณคีย์ไงคะ”