Cloudy Boy! ฉัน(ไม่)เกลียดนาย!

ข้อมูลเบื้องต้น

ชั้น .. เตาผิง และ นายคลาวน์ หรือ คลาวด์ดี้บอย แบบที่ป้าคีนชอบเรียกน่ะ  นายกลับมาทำไมเนี่ย แล้วทำไมต้องทำให้ชั้นหวั่นไหวด้วยนะ ;((

ผม ..คลาวด์ที่แปลว่าก้อนเมฆครับ ยัยเปี๊ยกนี่ตัวเล็กน่ารักจังเลยนะ ผมน่ะชอบแกล้งเธอเป็นประจำเลย ก็ใครให้เธอน่ารักน่าแกล้งขนาดนี้ล่ะ ผมว่าถ้าคุณไม่อยากจะตกหลุมรักผมเหมือนยัยเปี๊ยกอีกคนก็ระวังตัวไว้ดีกว่า ... นะครับ :D

นิยายรักใสใส แบบวัยรุ่น เป็นนิยายสั้นๆ มีไม่กี่ตอน แต่รับรองความสนุกนะ ^.< ถ้าใครที่อยากอ่านนิยายสนุกๆ แต่ไม่อยากติดตามอ่านหลายๆตอนให้ยืดยื้อก็ลองอ่านเรื่องนี้ดูสิ ! รับรอง ... ว่าคุณจะต้องติดใจ !

เนื้อเรื่อง

 Chapter : หรือว่านายจะเป็น ... ! 

แปะ แปะ แปะ ...

เปาะ แปะ เปาะ แปะ ...

สายฝนเริ่มตกโปรยปายลงมา จากเม็ดเล็กๆ ตกลงมาเป็นเม็ดใหญ่ หญิงสาวร่างเล็กรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เพื่อจะได้หลบฝน แต่ก็ไม่ทันแล้ว ร่างเล็กเปียกปอนไปด้วยฝนทั้งตัว

'เฮ้อ ทำไมต้องมาตกเอาป่านนี้ด้วยนะ ' มือเล็กปาดหยาดฝนออกไปจากหน้า ขณะที่อีกมือนึงก็ทำหน้าที่บังฝนอยู่

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก็ต้องตกใจที่ประตูบ้านเปิดไว้ ไฟเปิดไว้ แต่มีรองเท้าคู่นึงที่ไม่คุ้นเอาซะเลยถอดไว้อยู่

'เอ๊ะ! ใครกันนะ หรือว่า ... จะเป็นโจร O_o!!!'

ว่าแล้วก็รีบเดินเข้าไปในห้องรับแขก เมื่อเข้าไปถึงก็เจอกับชาย กำลังหันหลังให้อยู่ ทันใดนั้นมือเล็กก็รีบคว้าไม้เบสบอล แล้วหวดเข้าศรีษะของชายผู้นั้นทันที

'ผัวะ!!!'

"โอ๊ยยยยย ! ใครเนี่ย " แล้วชายหนุ่มก็หันมา

"แกเป็นโขมยหรอไงหา! คิดจะมาขโมยของในบ้านชั้นหรอ ฝันไปเหอะ

- -!  "

ว่าแล้วก็ยกไม้เบสบอลขึ้น หมายจะฟาดหัวชายหนุ่มอีกที แต่ชายหนุ่มกลับรู้ตัว ยกมือขึ้นรับไม้ทัน

"เธอจะบ้าหรอไงฮะ ! เธอจำชั้นไม่ได้หรอยัยเปี๊ยก!!"

"ใคร! นายเป็นใคร ??? =_=? "

'แต่เอ๊ะ จะว่าไปหมอนี่ก็หน้าตาคุ้นๆนะ คล้ายๆกับ ... หรือว่าจะเป็น.. ! O_O'

Chapter 1 : ไอ้คาว VS ยัยเปี๊ยก

"ลูกเพ่ ! นี่มันจะหยามกันมากไปแล้วนะ ผมยอมไม่ได้ฮ้ะ จัดการมันเลยดีกว่า - -* " ไอ้ป๊อด

"ช่ายยยยย เท่สูดดด เลยลวกเพ่ ! มันกวนอวัยวะเบื้องล่างโผมมมม มันสมควรแล้ว " ไอ้ปิ๊ว

"อ้าว ~ ก็พวกแกมันด๋อยจริงๆนี่หว่า ให้ลูกพี่แกมาสู้กับชั้นตัวต่อตัวก็ไม่กล้า ว่าไงล่ะยัยเปี๊ยก กล้ารึป่าวว ^^ " ไอ้คาวว่าแล้วก็ยักคิ้วทีนึง

หนอยยยย~! มันท้าทายมากไปแล้วนะโว้ยยยยย ไอ้คาว หรือก็ไอ้คลาวด์ หรือคลาวด์ดี้ บอย แบบที่ป้าคีนแม่มันชอบเรียกนั่นแหละ มันชอบแกล้งชั้นเป็นประจำ หน้าตาก็แค่ ก็แค่ดูดีอ่ะ! แต่วันนี้มันมาท้าทายชั้นถึงถิ่น กวนอวัยวะเบื้องล่างกันขนาดนี้ !

"แกคิดว่าชั้นไม่กล้าหรอ ไอ้คาว!"

"ชั้นก็ป่าวว่าอะไรเธอนี่ ร้อนตัวทำไมล่ะจ๊ะ J "

"เออ งั้นก็เข้ามาเลย!"

แล้วชั้นก็เดินเข้าไปหามัน พร้อมกับยกมือขึ้นเตรียมต่อย แล้วอยู่ดีๆมันก็จับมือชั้นไป แล้วก็ ..

"จุ๊บบบ~ อันนี้ฝากมัดจำนะจ๊ะ แล้วเดี๋ยวชั้นจะกลับมาเอาคืน ^-^"

แล้วมันก็วิ่งไปพร้อมกับเพื่อนๆมัน แต่หนอยยยย!

"ไอ้คาววววววววววว! ไอ้กระจั๊วะมุดดิน แกกล้ามา มาๆๆๆๆ มาทำแบบนี้กับชั้นหรอ! มากเกินไปแล้วนะ -//////- !"

"ลวกเพ่ =[]=! ( ช็อคขั้นโคม่า )"

"ลวกเพ่กิ๊กกั๊กกับไอ้หน้าจรวดนั่นหรอ =[ ]=!! (ช็อคน้ำลายฟูมปาก )"

"ไม่ใช่เว้ยยยยยยยย! TOT!!"

แล้วหลังจากนั้นชั้นก็ไม่เจอไอ้คาวอีกเลย แม่บอกว่ามันย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว อะไรกันเนี่ย! T^T ชั้นยังไม่ได้คิดบัญชีกับมันเลยนะ แล้วถ้าไอ้คาวคนนั้น ที่ชอบแกล้งชั้น ชอบกวน ชอบมาล้ออยู่ประจำกลับมาแล้วล่ะ แล้วถ้ามัน ... ถ้ามันอยู่ตรงหน้าชั้น T^T!

Chapter 2 : จำชั้นได้รึยังยัยเปี๊ยก! ^^

 "นะ นะ นาย! อย่าบอกนะว่านายคือ ... "

"ใช่เลยล่ะที่รัก J ชั้นนี่แหละคลาวด์ หรือ ไอ้คาวที่เธอชอบเรียกนั่นแหละ ถึงชั้นจะไม่ค่อยประทับใจที่เธอเรียกชั้นว่าไอ้คาวเท่าไหร่ แต่ชั้นอนุญาตให้เธอเรียกคนเดียวเลยนะจ๊ะ เบบี๋ >< "

"ใครๆๆๆ ใครเป็นเบบี๋ของนายหา!! แล้วๆๆ นายเข้ามาได้ไง มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ได้ข่าวว่าไปต่างประเทศไม่ใช่หรอ -*- "

"โห เบบี๋สนใจเรื่องของชั้นด้วยหรอ ดีใจจัง J "

"เฮอะ อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย! - - "

"ว้า ~ ยัยเปี๊ยกของชั้นใจร้ายจัง J"

ทำไมมันต้องยิ้มโรคจิตแบบนี้ด้วยเนี่ย รู้ตัวเองว่าหล่อแล้วยังจะชอบหว่านเสน่ห์อีก อ๊ากกกกก ! แล้วชั้นชมหมอนี่ทำไมเนี่ย ระหว่างที่ชั้นกำลังจ้องตากับคลาวด์อย่างเอาเรื่องอยู่ อยู่ดีๆ ประตูก็เปิดเข้ามา พร้อมกับ

"อ้าว ไอ้ผิง - -* แกกับคลาวด์ทำอะไรกันอยู่วะ ?" เออใช่ นึกขึ้นได้ชั้นกับมันกำลังอยู่ในท่าที่ชั้นจะเอาไม้ฟาดหัวมัน แล้วมันก็จับไม้ได้พอดีนี่หว่า คนที่เปิดประตูเข้ามานี่ก็พี่ชายชั้นเองแหละ พี่เจน ชื่อหวานใช่ป่ะล่ะ แต่ชื่อเต็มๆคือเจนรบ เป็นไง ทีนี้ล่ะโคตรแมนเลย - -''

"ก็ผิงน่ะสิฮ้ะ พี่เจน คิดว่าผมเป็นโจรจะมาขโมยของ คนอะไรไม่รู้ใจร้าย คิดไม่ดีกับคนหล่อๆอย่างผมได้ L "

"โหย หล่อตายแหละ ไอ้คาว แหวะ เหม็นคาวว่ะ ! - -** "

"อ้าวๆๆ สองคนนี้เป็นอะไรเนี่ย ทะเลาะกันตลอดเลย"

"ก็พี่เจน พี่เจนดูไอ้คาวบ้าสิจ๊ะ มันมาชวนผิงทะเลาะก่อนง้ะ T^T" แล้วชั้นก็เข้าไปเกาะแขนอ้อนพี่เจน ><// ก็พี่เจนเป็นคนรักน้องมาก เราเลยสนิทกันเป็นพิเศษ เวลาคุยกันชั้นเลยชอบอ้อนพี่เจนตลอด

"แต่พี่เห็นเราจะเอาไม้ไปตีหัวเค้าก่อนไม่ใช่หรอไว ฮึ! ยัยตัวเล็ก "

"ง่าๆ อะไรกันอ่า ก็ผิงนึกว่าไอ้คาวมันจะมาขโมยนี่ หน้าก็ให้ ใจก็รักขนาดนั้น ชิส์ -3- "

"ดูพูดเข้าสิ ไม่น่ารักเลยรู้มั้ย -*- " แล้วก็บีบจมูกชั้นทีนึง

" พี่แค่ให้คลาวด์อยู่เฝ้าบ้านให้เฉยๆ พี่จะออกไปซื้อของ แล้วพอดีคลาวด์เอาของฝากมาให้พอดี นั่นไงอยู่บนโต๊ะ มีแต่ขนมที่เราชอบทั้งนั้นเลยนี่ไปดูสิ "

"ไหนๆๆๆ >< มีขนมเยอะแยะเลยอ่ะ " แล้วชั้นก็รีบวิ่งไปดูของที่กองอยู่บนโต๊ะในห้องรับแขก

"นี่ชั้นเอาแต่ขนมที่เธอชอบมาฝากทั้งนั้นเลยนะยัยเปี๊ยก ^^ ชอบมั้ยล่ะ "

เออใช่ นี่มันของของไอ้คาวนี่ ชั้นไม่กินของมันหรอก "ไม่ชอบ! ไม่กินหรอก เอากลับไปเลยนะ"

"อ้าว ทำไมล่ะ เมื่อก่อนชั้นเห็นเธอชอบออกจะตายไป"

"ก็นี่มันของที่มาจากนาย ชั้นไม่กินหรอก"

"ว้า~ ใจร้ายจัง คนเค้าอุตส่าเอามาฝากนะ"

"ใช่แล้วผิง คลาวด์เค้าอุตส่าเอามาฝากทำไมทำแบบนี้ล่ะ " แล้วพี่เจนก็ดุชั้นอีก ไอ้คาว เพราะนายคนเดียวเลย T^T!

"ง่ะ งั้นเอาก็ได้ -^-" จริงๆชั้นก็ชอบหรอกย่ะ ทำฟอร์มไปงั้นแหละ

"พี่ขึ้นไปดูหนังสือนะผิง อยู่คุยกับคลาวด์ไปก่อนล่ะ ทำตัวให้น่ารักด้วยนะ" พี่เจนบอกแล้วมาลูกหัวชั้นทีนึง ก่อนเดินขึ้นบันไดไป

"อื้อ ดีแล้วชั้นอยากให้เธอกินเยอะๆจะได้โตไวๆ เดี๋ยวถ้าหมดไปเอาที่บ้านชั้นอีกได้นะ ^^"

"บ้านนายมีเยอะนักหรอไง เดี๋ยวจะไปขนให้หมดบ้านเลย!"

"ค้าบๆ ยินดีครับ ขนขนมไปแล้ว แล้วจะขนหัวใจชั้นต่อก็ไม่ว่านะ J"

"ไอ้ ไอ้ ไอ้ ไอ้บ้า ! ไปไกลๆ เลยไป T^T ออกไปเลยนะ แล้วปิดประตูบ้านให้ด้วย ฮึ่ย! " ชั้นตะโกนใส่หน้ามัน แล้วก็หอบขนมวิ่งขึ้นบันไดมาเลย คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ เล่นแต่มุขเสี่ยวๆมาอยู่นั่นแหละ ชั้นก็หวั่นไหวเป็นเหมือนกันนะ -///////////-

"ฮ่าๆๆ ยัยเปี๊ยกเอ๊ยยยย เขินหน้าแดงเชียว ^^"

Chapter 3 : ไปเที่ยวกับชั้นนะ

สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ^^ ถึงบทผมซักทีนะ ฮ่าๆๆ ผมคลาวด์ครับ ผมพึ่งกลับมาจากต่างประเทศเอง ผมย้ายมาเรียนต่อที่ไทยน่ะ ตอนนี้ผมกำลังยืนมองยัยเปี๊ยก หรือเตาผิงนั่นแหละครับ ดูเหมือนเธอจะกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่นะ เธอน่ะหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มตั้งแต่เด็กแล้ว พอโตมาก็ดูน่ารักเข้าไปใหญ่ ยิ่งตัวเล็กๆนั่นอีก แต่ก็ติดอยู่ที่นิสัยห้าวๆของเธอเท่านั้นแหละ แต่ผมว่านั่นก็น่ารักดีอีกแบบนะ เพราะเธอน่ารักน่าแกล้งนั่นแหละ ผมเลยชอบไปแกล้งแหย่เธอเล่น จากแค่แหย่เล่นๆก็กลายเป็นว่าเธอไม่ชอบขี้หน้าผมเข้าให้แล้ว ให้ตายเถอะ ฮ่ะๆๆ ผมไม่รู้จะเข้าไปทักเธอยังไงดี ผมว่าผมเดินเข้าไปทักเธอดีกว่า

"ยัยเปี๊ยก ^^ รดน้ำต้นไม้อยู่หรอ"

"เห็นนั่งกินข้าวอยู่หรอไงล่ะ - -* " ยัยเปี๊ยกเงยหน้าขึ้นมาตอบผม แก้มเธอเปื้อนดินด้วยล่ะ ผมก็เลยเอื้อมมือไปปัดเศษดินออกจากหน้าเธอเบาๆ อ่า แก้มเธอนุ่มดีจัง

"อ่ะๆๆ -////- นะ นาย ทำอะไรน่ะ" ยัยเปี๊ยกรีบเอาหน้าถอยออกจากมือผมเลยแฮะ แล้วยังหน้าแดงนิดๆอีกด้วย ^^

"ก็เศษดินมันติดหน้าเธอ ชั้นเลยเอาออกให้ไง"

"อ่ะ อ๋อ - -// อือๆ ขอบใจมาก ชั้นไปก่อนนะ " แล้วเธอก็หมุนตัวกำลังจะเดินเข้าบ้านไป แต่ผมคว้าแขนเธอไว้ก่อน

"อะไร - - " แล้วเธอก็หันมามองที่มือผม ที่กำลังจับแขนเธออยู่ ผมเลยต้องรีบปล่อย

"ก็ทำไมเธอชอบเอาแต่เดินหนีชั้นล่ะ ยังไม่ได้คุยอะไรกันเลยนี่นา"

"แล้วมีอะไรต้องคุยด้วยหรอ -O-?"

"มีสิ ชั้นกับเธอไม่ต้องเจอกันเป็นปีๆเลยน้า ^^~"

"หระ หรอ แต่ชั้นว่าไม่เห็นมีอะไรจะคุย มีแต่นายจะหาเรื่องแกล้งชั้นมากกว่า บุ่ยๆ -3- " แล้วยัยเปี๊ยกก็ทำปากจู๋ น่าจับมาจูบชะมัด ><//

"ฮ่าๆๆ อะไรกัน นี่เธอมองชั้นเป็นคนยังไงแล้วเนี่ย หืมมม ?" แล้วผมก็ยื่นหน้าไปใกล้ๆยัยเปี๊ยก

"ไอ้ๆๆ ไอ้บ้า เอาหน้าออกไปนะโว้ยยยย -///- " แล้วเธอก็เอามือดันหน้าผมออกมา

"นี่ขนาดเธอหลอกจับหน้าชั้น ชั้นยังไม่ว่าอะไรซักคำ J "

"ไอ้บ้าคาว! ไปไหนก็ไปเลยไป! L "

"โอ๋ๆๆ ดีกันนะครับคนดี ^^ จริงๆวันนี้แค่จะมาชวนไปเที่ยวน่ะ "

"แล้วทำไมต้องให้ชั้นพาไปด้วย -O-! ไม่มีขาหรอไง ?"

"ก็ชั้นพึ่งกลับมาที่ไทยนะ T^T อะไรก็เปลี่ยนไป ชั้นไม่ค่อยรู้ที่ทางนี่ เธอก็พาชั้นไปหน่อยสิๆ "

"ยุ่งยากชะมัด ก็ได้ๆๆๆ งั้น 10 โมงเจอกัน บ้านชั้นนะ - -* "

"ได้เลยยัยเปี๊ยก ^^ "

       แล้วผมก็เดินเข้าบ้านมา ในที่สุดผมก็ชวนเธอไปเที่ยวสำเร็จสินะ ฮ่าๆๆ มีความสุขจัง แล้วผมจะใส่ชุดไหนไปดีล่ะเนี่ย เดี๋ยวยัยเปี๊ยกจะไม่ประทับใจ พอผมอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็ลงไปข้างล่าง เตรียมไปหายัยเปี๊ยกที่บ้าน 

Chapter 4 : หวั่นไหว

"ว่าไงยัยเปี๊ยก ไปกันยัง ^^ "

ไอ้คาวมานู่นละ ใส่เสื้อเชิ้ต กับ กางเกงยีนส์ ก็แค่เนี๊ยะ แต่ทำไมถึงดูเท่ห์นักนะ เอ๊ะ แล้วชั้นไปชมมันทำไมเนี่ย TT''

"มาช้าจัง เป็นตุ๊ดรึป่าวฮะ แต่งตัวชักช้า"

"ขอโทษค้าบๆ ผมผิดไปแล้ว ดีกันนะครับคนดี ^^" แล้วคลาวด์ก็ยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าชั้น

"บ้า จะไปก็รีบไป " แล้วชั้นก็เดินนำออกมา

เราตกลงกันว่าจะไปดูหนัง แล้วก็ไปนั่งเล่นในสวน แล้วก็กลับบ้าน ชั้นว่า มัน ... มันเหมือนเดตเลยอ่ะ ! -O-/// ทำอย่างกับคู่รัก แต่เอาเถอะ พอมาถึงโรงหนังนายคลาวด์ก็ซื้อตั๋วมา คนมองเต็มเลย มองนายคลาวด์หรอกนะ เฮอะ จริงๆตั้งแต่เดินออกจากบ้านแล้วแหละ มีคนมาขอลายเซ็น นึกว่าดาราเกาหลี ชิส์ หมั่นไส้ นั่นไงเดินมานู่นแล้ว

"ยัยเปี๊ยก ชั้นไม่รู้ว่าเธอชอบเรื่องไหนเลยซื้อเรื่องนี้มาอ่ะ "

"โดราเอมอน - -** นายเห็นชั้นอายุกี่ขวบเนี่ย หา!"

"ง่ะ ก็ชั้นไม่รู้ว่าเธอจะชอบแบบไหนนี่นา ขอโทษนะครับ อย่าโกรธคลาวด์เลยนะครับ T^T" แล้วทำไมต้องทำหน้าอ้อนแบบนั้นด้วยเล่า! -///-

"อือ ๆๆ ไม่เป็นไรๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย แล้วจะเข้ายังเนี่ย"

"ค้าบๆ ไปสิครับ ^^"

แล้วชั้นกับนายคลาวด์ก็เข้ามาในโรงหนัง ชั้นไม่ได้มาโรงหนังนานเท่าไหร่แล้วนะ ชั้นแอบหันไปมองนายคลาวด์ นายนี่ดูดีไปซะหมดเลยนะ ไม่ว่าจะมองมุมไหน ใบหน้าเนียนใส ไหนจะจมูกโด่งนั่นอีก ริมฝีปากบางได้รูปนั่นอีก อย่างกับพระเจ้าสร้างมาแน่ะ เหมือนนายคลาวด์จะรู้ว่าชั้นจ้องอยู่ เพราะอยู่ดีๆ ด็หันมา

"เธอแอบมองชั้นทำไม ยัยเปี๊ยก"

"กะ ก็ ป่าวซักหน่อยอ่ะ "

"ป่าวอะไรกัน ชั้นเห็นเธอจ้องตั้งนานแล้วนะ แอบลวนลามชั้นทางสายตาแล้วยังจะมาปฏิเสธอีกนะเบบี๋ J"

"บ้า! ลวนลามอะไร - -// นายอ่ะๆๆๆๆ"

"ชั้นทำไมหรอ ? เธอจะบอกว่าชั้นผิดที่เกิดมาหล่อจนเธอห้ามใจไม่อยู่หรอจ๊ะ "

"ไอ้บ้า! หลงตัวเอง แล้วตกลงจะดูหนังมั้ยฮะ!?"

"ค้าบๆ ดูค้าบ แค่นี้ก็ต้องโมโหด้วย น่ารักจริงๆ ฮ่าๆๆ" แล้วนายคลาวด์ก็มาจับมือชั้นไว้ ชั้นดึงออกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมปล่อย ฮึ่ย จริงๆเลย! แล้วทำไมใจชั้นต้องเต้นแรงด้วยเนี่ย -O-!

พอดูหนังเสร็จเราก็เดินมาสวนกัน นายคลาวด์กำลังนอนบนตักชั้นอยู่เลย ผลักเท่าไหร่ก็ไม่ยอมลุกออกไป ชั้นเอื้อมมือไปจับผมของนายนี่ นุ่มดีจัง เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟ็กต์จริงๆนะ บ้านก็รวย หน้าตาก็ดี ต่างกับชั้นลิบลับเลย บ้านชั้นธรรมดาๆ หน้าตาชั้นก็ธรรมดาอีก T^T! พอชั้นมองหน้าคลาวด์อีกที ทำไมใจมันเต้นแปลกๆก็ไม่รู้สิ เฮ้อออ! ลมเย็นดีจริงๆ แล้วอยู่ดีๆชั้นก็ผล็อยหลับไป ...

Chapter 5 : ไม่สบาย L

ยัยเปี๊ยกกำลังหลับอยู่บนตักผมอยู่เลย เธอหน้าตาจิ้มลิ้มดีจัง ผมชอบคนหน้าตาเหมือนยัยเปี๊ยกจัง ไม่สวย แต่จิ้มลิ้ม ลองยังไงก็ไม่เบื่อ ผมเอมมือไปลูกผมเธอเล่น นุ่มมือดีจัง แล้วผมก็ก้มลงไปแตะริมฝีปากเบาๆกับแก้มของเธอ ถ้าเธอตื่นอยู่ผมคงโดนด่า หรือไม่ก็โดนถีบไปแล้วแน่เลย ฮ่ะ ๆๆๆ แต่นี่เธอหลับอยู่นี่นา ^^ เธอลืมตาขึ้นมาแล้ว

"นาย! ทำไมชั้นมานอนอย่างงี้ล่ะ"

"ก็ชั้นเห็นเธอผล็อยหลับไป เลยจับมาให้นอนตักชั้นไง ^^"

"อ่าหรอๆ งืมๆ แล้วนี่จะกลับยังง้ะ " แล้วเธอก็ลุกขึ้นนั่งแล้วเอามือขยี้ตา อย่างกับเด็กน้อยเลยแน่ะ J

"อื้อ กลับเลยก็ได้นะ "

ผมกับเธอก็เดินกลับบ้านด้วยกัน พอถึงหน้าบ้านเธอผมก็ส่งเธอเข้าบ้าน จากนั้นผมก็เข้าบ้านไป วันนี้เป็นวันดีจริงๆนะ ^^

โอยยยยยยย~ ทำไมมึนหัวอย่างงี้นะ ปวดหัวตุบๆเลย ชั้นเดินลงมาข้างล่าง เวียนหัวจัง ไม่สบายแน่เลย T^T! พอลงมาข้างล่าง แล้วทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา ไม่ไหวแล้ว ปวดหัวมากๆเลย แล้วก็มืดไป ...

"ผิง! เตาผิง! ตื่นขึ้นมากินยาก่อนนะ"

"หือ ..." ชั้นลืมตาขึ้นมาก็เจอหน้าคลาวด์ แล้วชั้นก็นอนอยู่บนเตียงในห้องของชั้นด้วย "ทำไมนายมาอยู่นี่ล่ะ -*-? "

"ก็ชั้นมาหาเธอแล้วเจอเธอนอนหลับคาโซฟาอยู่ พอไปจับตัวดูก็ร้อนจี๋เลย เลยพาเธอขึ้นมานอน แล้วนี่เป็นไงบ้าง หือ" คลาวด์ถามแล้วเอาหน้าผากมาทาบกับหน้าผากชั้น

"อ่ะ -///- เอาหน้านายมาชนหน้าชั้นทำไมน่ะ"

"ก็ดูไงว่าตัวเธอร้อนขนาดไหน เมื่อกี๊ชั้นเช็ดตัวให้แล้ว เดี๋ยวกินยาก่อน"

"ไม่เอาหรอก ไม่กินๆๆ -3-" ชั้นเกลียดยาที่สุดเลย จ้างให้ก็ไม่กินหรอก

"ดื้ออีกแล้ว มาๆชั้นป้อน กินนะครับ อ้า~"

"ไม่! -3-!!!"

"เธอนี่ดื้อจริงๆเลย" แล้วอยู่ดีๆคลาวด์เอายาเข้าปาก แล้วกินน้ำตามไป เอ๊ะ ! -*- จะกินยาแทนชั้นหรอไง ??? แล้วอยู่ดีๆนายคลาวด์ก็ประกบปากเข้ามา พร้อมกับยาที่ค่อยๆไหลเข้ามาในปากชั้น แล้วก็น้ำอุ่นๆที่ไหลมา

"นะ นะ นะ นาย -///////////- !" ช็อคไปแล้ว

"ก็ป้อนยาเด็กดื้อไง ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วจะยอมกินดีๆมั้ยล่ะ ^^ นอนได้แล้วนะคะ " คลาวด์เลื่อนมาห่มมาห่มให้ชั้น จากนั้นก็จุ๊บหน้าผากชั้นเบาๆ แล้วเดินจากห้องไป อะไรกันเนี่ย ใจชั้นเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้วนะ ! TT^TT///

     พอชั้นหลับไป ตื่นมาก็เย็นแล้ว ชั้นค่อยๆเดินลงมา ยังเซๆอยู่เลยแฮะ มึนๆหัวนิดหน่อยด้วย -3-

     "อ้าว ผิงลงมาแล้วหรอลูก เป็นยังไงบ้าง" แม่เข้ามาจับตัวชั้นดูอาการ

     "ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ ^^''"

     "ดีแล้วล่ะ ดีนะเนี่ย ที่วันนี้คลาวด์ช่วยดูแลลูกน่ะ เดี๋ยวไปนั่งรอกินข้าวนะ"

     แล้วชั้นก็เดินมานั่งบนโซฟา ข้างๆกับพี่เจน

     "ยัยตัวเล็ก เป็นไงบ้างเนี่ย " พี่เจนถาม แล้วเอามือมาลูบหัวชั้น

     "ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ ^^ ผิงน่ะไม่เป็นอะไรไปง่ายๆหรอกกก"

     "แล้วใครกันที่นอนซมอยู่บนเตียง จนคลาวด์เค้าต้องมานั่งเฝ้าทั้งวันเนี่ย หืมมม ^^"

     "นายนั่นมาเฝ้าผิงทั้งวันเลยหรอออ ว่างงานมากนักหรอไง ชิส์"

     "แน่ะ ไปว่าเค้าอย่างงั้นได้ไง คลาวด์ดูเป็นห่วงผิงมากเลยนะ โทษตัวเองว่าผิงวันนั้นตากฝนมา แล้วก็ยังลากผิงไปเที่ยวจนป่วยอีก "

     "ไม่ได้เป็นความผิดของนายนั่นซักหน่อย -3-"

     "เห็นมั้ยล่ะ แล้วเค้ายังมาดูแลเราอีก เรานี่จริงๆเลย"

     "อะไรกันง่า เดี๋ยวนี้รักไอคาวมากกว่าผิงแล้วหรอ ไม่ยอมง่ะๆๆ TT"

     "โอ๋ๆๆ จะรักใครมากกว่าหืออ ยัยตัวเล็ก ^^"

     "อ้าว ผิงตื่นแล้วหรอ " นายคลาวด์มาพอดีเลย

     "อื้อ ก็ดีขึ้นแล้วแหละ "

     "อ้าว คลาวด์ทานข้าวด้วยกันสิลูก ^^" แม่ไปชวนทำไมนะ  -*- ชิ

     "ขอบคุณมากครับคุณน้า ^-^"

     พอกินข้าวเสร็จชั้นก็ต้องเดินออกมาส่งคลาวด์อีก

"เธอ.. โอเคแล้วใช่มั้ย ?" คลาวด์ถามชั้น

"อื้อ ก็ดีขึ้นแล้วแหละ"

"ดีแล้วล่ะ ^^ งั้นชั้นไปก่อนนะ"

"ดะ เดี๋ยวสิ !"

"ว่าไง? มีอะไรหรอยัยเปี๊ยก"

"คือๆๆ วันนี้น่ะ"

"วันนี้ทำไมหรอครับ ^^? "

"ขอบใจนะ =////="

"ฮ่าๆๆๆ แค่นี้เองหรอ ไม่เป็นไรหรอก ชั้นเต็มใจน่ะ"

"อื้อ -///- ก็แค่นี้แหละไปได้แล้วๆๆ"

"ครับๆไปแล้วครับ ฝันหวานนะครับ J " แล้วนายคลาวด์ก็ก้มลงมาหอมแก้มชั้น ก่อนจะวิ่งเข้าบ้านไป

"อะ อะ ไอ้!..." ไอ้บ้า มันจะมากเกินไปแล้วนะ ทั้งดูแล ทั้งป้อนยา ทั้งนี่อีก ชั้น ... ชั้นหวั่นไหวจนจะบ้าอยู่แล้วน้า TOT////