พรานล่าเนื้อ (ปองรัก)
หนูอย่าทิ้งคุณจุ๊บนะคะ คุณจุ๊บป่วยอยู่ ไม่มีแรงตามหนูไปไหนไกลๆ อีกแล้ว...พรานพิพากษ์หน้าโหดได้กล่าวไว้...
ผู้เข้าชมรวม
9,298
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“นายครับ
ถ้าไม่กินให้ผมก็ได้ กำลังอยากหาลูกอม อมอยู่พอดีเลย”
จ่าจ้อนพูดขึ้นพร้อมกับบังคับพวงมาลัยรถให้วิ่งไปตามทางที่มองไม่ค่อยจะชัดเพราะสายฝนกำลังเทลงมาอย่างหนัก
แต่เห็นนายนั่งจ้องอมยิ้ม ไม่พูดไม่จา แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว
ตั้งแต่ออกจากโรงแรมคุณพิจิตรจนจะเข้าเขตหัวหินนายยังไม่เลิกจ้องอีก
จ่าจ้อนจึงอดแซวผู้เป็นนายไม่ได้
“แหม...แค่เขาให้อมยิ้มอันเดียว ดีใจยังกับพระให้ฤกษ์แต่งงานมาซะงั้น
นี่ถ้าเขาตกลงเป็นแฟน นายไม่ช็อกตายไปเลยหรือ”
พิพากษ์เก็บอมยิ้มใส่กระเป๋าเสื้อ
ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ว่าลูกน้องแซวอะไร นั่งอมยิ้มมองออกไปนอกรถอย่างคนอารมณ์ดี ทั้งๆ
ที่ฝนตกหนักยังกับพายุ รถวิ่งแทบไม่ได้เลย
คนเอนหลังพิงเบาะรถ...เอามือแตะริมฝีปากตัวเองที่ยังคงหลงเหลือร่องรอยและกลิ่นหอมจางๆ
จากมือเล็กของหนูน้อยอยู่
เด็กบ้า...เดี๋ยวนี้หัดถึงเนื้อถึงตัวผู้ชาย หน้าตาจิ้มลิ้มซะขนาดนั้นใครเขาจะกลัว ที่ถอยเพราะไม่อยากให้...หน้าอกเล็กๆ นั่น แบนเสียรูปทรงต่างหากล่ะ
นิยาย ของ จักรา
ผลงานอื่นๆ ของ chaga2017 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ chaga2017
ความคิดเห็น