ครู.... คำสั้นๆแต่ความหมาย " ลึกซึ้ง "

ข้อมูลเบื้องต้น

ครู ความหมายที่..” ลึกซึ้ง “

            บางครั้ง..ผมเคยคิดว่าอาชีพที่ดูจะมีความเหนื่อยล้ามากที่สุดก็คืออาชีพ “ ครู “ ที่วันๆนอกจากสอนหนังสือเด็กวันละหลายๆคาบแล้ว ยังมีเวลาพักผ่อนน้อยไม่เพียงพอ และความเป้นส่วนตัวก็ค่อยๆลดน้อยไป แล้วทำไมนะ..?? ถึงมีอาชีพนี้ละ

            บอกตามตรงว่าชีวิตประจำวันของผมบางครั้งไม่ค่อยจะสนใจเรียนสักเท่าไร วันๆก็เอาแต่เล่นๆไปจนถูกครูด่าครูตำหนิอยู่เลยครั้งจนบางครั้งผมคิดว่าชีวิตของผม  ผมสามารถดูแลตัวเองได้ไม่ต้องพึ่งพาครูเลยสักนิด อาจจะเป็นความคิดของเด็กโง่ๆคนหนึ่งที่หลงผิดไปกับสิ่งรอบข้างต่างๆ จนกระทั่งวันหนึ่งผมได้มีโอกาสไปพบครูที่ห้องพักครูแล้วเห็นงานกองพระเนินอยู่เต็มโต๊ะ และสายตาที่ดูเหนื่อยล้าของครูจากการทำงานมาทั้งวันซ้ำ คำถามแรกที่ผมถามครูคนนั้นก็คือ “ ทำไมไม่อยู่บ้านพักผ่อนดีๆละครับ “ ครูคนนั้นค่อยๆวางปากกาลงแล้วบอกกับผมว่า “ อาชีพครู..ไม่สำคัญว่าจะอายุเท่าไร ขอให้ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้กับพวกเธอเท่านั้น ถ้าวันหนึ่งเธอเดินมาพร้อมกับชุดครุยของสถาบันและใบปริญญา.. นั่นคือความภาคภูมิใจที่สุดสำหรับครู “ ครูตอบพร้อมด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้ในเวลาเรียนครูคนนี้จะคอยดุด่าว่าผมตลอดซึ่งผมก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไร แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าครูทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร ทุกๆวันที่ครูคอยพร่ำบ่นหรือสอนเราไม่ใช่เพราะว่าเกลียด หรือ อยากแก้แค้นอะไรอย่างไร แต่เป็นเพราะว่าอยากให้เราได้ดีและอยากเห็นเรามีอนาคตที่ดี นอกจากนั้นครูยังบอกผมอีกว่า “ ครูไม่ได้นับลูกศิษย์ที่สมองหรือปัญญา แต่ครูนับว่าทุกคนคือลูกของครู “ ผมได้ยินคำนี้ก็เลยฉุกคิดขึ้นได้ว่า ถึงแม้ครูจะเป็นอาชีพที่รายได้ไม่สูงมากอะไรนักแต่ก็เป็นอาชีพที่ที่มีเกรียติมีความภาคภูมิใจ ภูมิใจที่ได้เห็นลูกทุกๆคนประสบความสำเร็จนั่นเอง แม้บางครั้งการบ้านที่เยอะแยะที่เราคอยบ่นว่า “ ทำไมมันเยอะนักหนา! “ แต่เชื่อได้เลยว่า เวลาเราทำงานเราจะต้องหันมามองดูแล้วคิดว่า ถ้าวันนั้นครูไม่สั่งงานหรือให้งานมาขนาดนี้ เราจะมีความอดทนในการทำงานที่เราได้มอบหมายอยู่ ไหมนะ ??

            คำว่า “ ครู “ อาจจะเป็นคำสั้นๆ แต่ในความหมายของคำๆนี้ไม่ใช่หรอ ?? ที่เคยสอนเราและบ่มเพาะเรามาให้เป็นเยาวชนที่เข้มแข็งและอดทน บางครั้งสิ่งที่ครูพร่ำสอนในตอนนี้เราหรือหลายๆคนอาจจะยังไม่ตระหนักถึง แต่เชื่อได้เลยว่าทุกอย่างที่ครูเขาสอนนั้นจะต้องถูกนำไปใช้ไม่วันนี้ก็วันหน้าแน่นอน และที่สำคัญที่สุด สิ่งที่ลูกศิษย์อย่างผมอยากจจะบอกก็คือ... “ ผมรักคุณครูครับ “