My love valentine - My love valentine นิยาย My love valentine : Dek-D.com - Writer

    My love valentine

    เป็นเรื่องราวความรักของไคบ้างคน

    ผู้เข้าชมรวม

    166

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    166

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  26 ก.พ. 49 / 02:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      สวัสดีค่ะ นี้เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งในวันวาเรนไทน์ เขาใช้นามแทนตัวเองว่าผม

      ในวันวาเรนไทน์ที่ทุกคนต่างมีความสุขกันก็คงมีแต่ผมเท่านั้นมังครับที่ต้องทุกและเสียความรักไป 2 สิ่ง งั้นไปฟังเรื่องกันเลยก็แล้วกันครับ

      ผมมีแฟนคนหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่สวย น่ารักมากๆครับ ผมรักเธอ แธอก็รักผมเรา2คนรักกันมากๆเลยครับ  เราคบกันมานานเกือบ 3 ปีแล้ว เราพบกันที่วันวาเรนไทน์ครับอีก2วันก็จะครบปีที่3 ตอนนี้ผมอยู่ มหาวิทยาลัยปี3 ครับ

      ก่อนวันวาเรนไทน์วันหนึ่งครับผมกับแฟรเรามีนัดจะไปทานอาหารด้วยกัน เธอเตรียมCDเพลงรักให้ผมเป็นของขวัญ  แล้วผมก็เตรียมผ้าเช็ดหน้าสีชมพู หวานมากครับ มีลายกระต่ายคู่กันครับ น่ารักมากๆๆๆ  และเหมาะกับเธอมากๆๆ ผมวางไว้บนโต๊ะอาหารครับ แล้วผมก็ไปอาบน้ำ และผมก็ออกจากบ้านไปด้วยความรีบ  โดยที่ผมลืมผ้าเช็ดหน้าที่อยู่บนโต๊ะอาหาร แล้วเมื่อตอนที่เธอให้ของขวัญวันวาเรนไทน์นั้นกับผม ผมก็รู้ทันทีว่าผมลืมของขวัญของเธอ  แล้วผมก็เลยบอกเธอไปว่าผมลืมของขวัญของเธอ เท่านั้นหล่ะครับเธอโกรธผมมากแล้วก็เดินจากไป

      พอผมกลับมาถึงบ้านก็ต้องตกใจที่เห็นผ้าเช็ดหน้าของผมมีรอยเลือด  เท่านั้นแหละผมก็โวยวายแล้วถามว่าไคทำผ้าเช็ดหน้าผมเปื้อน  พ่อเลยตอบว่า พ่อเองลูก
      แล้วพ่อก็ตอบว่า ไอ้เหมียวมันกัดพ่อเลยคว้าผ้าของลูกมาเช็ดเลือด เท่านั้นแหละผมโกรธพ่อมาก เก็บตัวอยู่บนห้องแล้วแม่ก็เอาข้าวกับน้ำมาให้แล้วแม่ก็บอกผมว่าเลิกโกรธพ่อนะ  ผมเลยตอบไม่ครับ  เมื่อพ่อกับแม่ไปนอน ผมก็ลงมาเข้าห้องน้ำแล้ว เห็นผ้าเช็ดหน้าที่ซักอยู่แต่ก็ยังมีรอยเลือดนิดๆ 

      แล้ววันวาเรนไทน์ก็มาถึง  แม่กลับมาจากข้างนอกแล้วบอกผมว่าลูกไปดูพ่อเขาซะแล้วเลิกโกรธพ่อ ไปกราบพ่อเป็นครั้งสุดท้ายนะ แม่พูดพร้อมทั้งน้ำตา  ผมเลยถามแม่ว่า มีอะไรคับ   รอยเลือดที่ลูกเห็นในผ้าเช็ดหน้า ไม่ใช่รอยเหมียวกัดพ่อแต่ป็นเลือดที่พ่อไออกมา หมอบอกว่าพ่อเปป็นโรคติดต่อทางหลอดลมและเป็นวัณโรคโดยที่พ่อไม่รู้และไม่รักษาทำให้ร้ายแรงมาก หมอบอกว่า พ่ออยู่ได้ไม่เกิน1ชม.
      ผมเลยเอาพ่อกลับมาบ้าน พ่อเลยบอกว่า พ่อขอโทษนะที่ทำให้ลูกต้องเสียใจ  เอาผ้าเช็ดหน้ามาเร็ว พ่อจะรีดให้  ผมเลยบอกไม่เป็นไรคับถ้าเขาไปผมหาใหม่ได้แต่ พ่อผมหาใหม่ไม่ได้อย่าไปนะคับ  พ่อเลยตอบว่า มันหมดเวลาแล้วแหละ พ่อรักลูกมากนะ พอพ่อพูดเสร็จพ่อก็จากไป  ผมเสียใจมากที่ยังไม่ได้นำปริญญามาฝากท่านและทำให้ท่านเสียใจ

      ผมอยากให้เรื่องนี้เป็นขอคิดสอนใจทุกๆคนนะครับ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×