นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[FicHarry] Dear my future me
ฉันแซนดี้ วินน์ ไม่ใช่คนที่โดดเด่นอะไร หน้าตาก็บ้าน ๆ อีกทั้งยังโก๊ะ หัวฟูใส่แว่นหนาเตอะอีก แต่นี่คือเรื่องราวของฉันที่อาจไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่เป็นเรื่องราวที่ฉันมีความสุขที่สุด
ผู้เข้าชมรวม
24,486
ผู้เข้าชมเดือนนี้
85
ผู้เข้าชมรวม
24.48K
หมวด : แฟนฟิคฝรั่ง
อัปเดตล่าสุด : 27 เม.ย. 65 / 21:32 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จดหมายฉบับที่0ถึงตัวฉัน
ฉันแซนดี้ วินน์ ฉันไม่ใช่เด็กหญิงอายุ11ขวบที่รวยหรือเลิศเลออะไร หน้าตาก็เฉิ่มแถมยังโก๊ะ เพื่อนก็มีนับคนได้ ฐานะทางบ้านก็กินดีอยู่ดีแต่ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แม่ก็เป็นแม่มดกึ่งสควิบ ส่วนพ่อก็เป็นมักเกิ้ลธรรมดา ๆ คนหนึ่ง อาศัยอยู่ที่บ้านเลขที่ 14 ในย่านที่พักอาศัยแห่งหนึ่งของมักเกิ้ลมาตั้งแต่รุ่นคุณแม่แล้วล่ะ แต่คุณแม่ฉันเสียไปเมื่อ2ปีก่อนเพราะโรคมะเร็ง
งานอดิเรกของฉันคือการคุยกับตัวเองและบรรยายสิ่งนี้ให้กับทุกคนได้รับรู้ถึงเรื่องราวของฉัน ทุกคนอาจเรียกการเขียนบันทึกเหตุการณ์ประจำวันที่เจอว่าไดอารี่ แต่มันไม่ใช่สำหรับฉัน ฉันเรียกมันว่าจดหมายถึงตัวฉันเอง
มันอาจปลิวไปไกลหรือใครเปิดอ่านมัน แต่ฉันก็ยินดีที่จะให้พวกเขาได้อ่าน ฉันมีความสุขที่ได้แบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้ให้ทุกคนได้รับรู้ มันอาจจะประหลาดนิดหน่อยสำหรับมักเกิ้ล ขนาดพ่อฉันที่รู้ครั้งแรกเขายังตกใจแทบเป็นลมเลยทีเดียว
มันอาจจะประหลาดไปสักนิดแต่ก็นะ มันคือเรื่องจริงของฉันที่ฉันได้พบเจอต่อจากนี้ไป แต่ขอร้องละนะถ้าหากจดหมายพวกนี้ถ้าเกิดว่ามันไปอยู่ที่มือคนอื่นล่ะก็ขอร้องล่ะ อย่าทำลายมันเลยนะ ขอแค่เก็บไว้จะไม่อ่านหรืออะไรก็ได้ นี่คือคำร้องขอของฉัน
ลงนาม แซนดี้ วินน์
.
.
.
'แซนดี้เหรอ? ฉันคิดว่าเธอเป็นดีมากที่สุดคนหนึ่งของฮอกวอตส์เลยนะ เธอพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่แต่เป็นคนที่ทุกคนชอบอยู่ใกล้ด้วยเพราะรู้สึกปลอดภัย ฉันเองก็เป็น1ในนั้นนะ'
'แซนดี้ วินน์น่ะเหรอ? เราไม่ได้สนิทกันหรอก เธอทั้งหัวฟูและใส่แว่นหนาเตอะ เป็นยัยเฉิ่มของจริง แต่ก็ชอบแบ่งของกินให้ฉันบ่อย ๆ เธอเป็นคนที่ใจดีมากเลย'
'ถ้าเกี่ยวกับแซนดี้ล่ะก็ฉันขอบอกเลยว่าเธอใจดีมากเลยนะทั้งยังคอยช่วยพวกฉันเสมอแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันก็ตาม แต่เธอเป็นคนที่ดีมาก ๆ เลยคนหนึ่ง'
'ยัยเฉิ่มนั่นน่ะนะ? เป็นคนที่ซุ่มซ่ามและเจ็บตัวได้ตลอด ล่าสุดยัยนั่นเพิ่งเข้าห้องพยาบาลไปเพราะดันสะดุดขาตัวเองตกบันได พูดไม่ค่อยเก่งแต่รายงานของยัยนั่นคือที่1เสมอของทุก ๆ วิชา จนบางทีฉันอยากจะแกล้งเอารายงานของเธอไปซ่อนเล่น'
'วินน์สำหรับผมเธอเป็นรุ่นน้องร่วมบ้านที่ดีคนหนึ่งเลย เรื่องที่คนอื่น ๆ มักจะรู้กันวินน์จะไม่รู้อะไรเลย แต่เรื่องไหนก็ตามที่คนทั่วไปมักจะไม่รู้น่ะ เธอจะรู้ก่อนใคร ๆ เลยด้วยซ้ำ'
Image Anne Hathaway
'ฉันในแบบของตัวฉันเองคือแซนดี้และถึงแม้ฉันจะใจเสาะหรือไม่ได้ฉลาดเหมือนใครเขา แต่ฉันก็มีความสุขในสิ่งที่ตัวฉันเป็นแม้ว่านั่นจะไปกระตุกต่อมใครเข้าก็ตาม'
.
.
.
แฟนฟิคเรื่องนี้นั้นกาวอย่างรุนแรงเหมือนกับอีกเรื่องหนึ่งของไรท์ แต่อาจจะน้อยกว่าเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
แต่โดยรวมมันแนวฟีลกู๊ด ฮีลใจและเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ มากกว่ากาวนะ
โดยเรื่องนี้เป็นแฟนฟิคเรื่องที่2ของไรท์ในนามปากกานี้นะคะ
ทุกคนไม่ต้องห่วงนะคะเรื่องนี้จบHappy endingค่ะ ส่วนคู่ของตัวละครล่ะก็เรื่องนี้ไรท์กำหนดไว้แล้วเนอะ แต่ให้ทุกคนเดากันเอาเองนะ แต่กลายคนน่าจะเดาได้แหละจากการดำเนินเรื่องของไรท์
มีปริศนาไม่มากแต่ก็มีอยู่ดีนะคะ อาจไม่ตรงกับภาพยนตร์หรือหนังสือบางส่วน และถ้าหากตัวละครoocไปก็ขออภัยด้วยนะคะ
แฟนฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คล้าย ๆ อีกเรื่องของไรท์แต่จะไม่ใช่Break the 4th wallเหมือนอีกเรื่องนะคะแต่จะเป็นเหมือนผ่านมุมมองผ่านจดหมายของตัวละครหลัก อาจแปลกไปบ้างเล็กน้อยแต่ไม่แหวกแนวมากสำหรับไรท์ค่ะ หากใครไม่ชอบก็สามารถกดปิดได้ทุกเวลาค่ะ
ปล.ไรท์ใส่ภาพยังไงก็ไม่ขึ้นอ่ะ ตรงข้อมูลเบื้องต้นTwT
ไรท์มีเรื่องแจ้งให้ทราบประมาณนี้แหละ
งั้นไปดูกันเถอะ
ผลงานอื่นๆ ของ SOU7MAT3 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ SOU7MAT3
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ความธรรมดาที่แสนพิเศษ"
(แจ้งลบ)เปิดเรื่องด้วยการเขียนจดหมายถึงเรื่องราวต่างๆของนางเอก ตอนแรกแอบคิดว่ามันจะน่าเบื่อหรือเปล่า? แต่จริงๆคือไม่เลย พออ่านไปเหมือนเราได้ซึมซับทุกความรู้สึกทุกคำพูด ทุกเรื่องราวต่างๆจากแซนดี้ เหมือนได้เห็นลูกสาววัย11ขวบเติบโตขึ้นเรื่อยๆจากที่ไกลแสนไกลผ่านจดหมาย เห็นเด็กคนนี้มีความสุข มีอารมณ์ขัน มีร้องไห้ มีเพื่อนล้อมรอบ มีความรัก มันเป็นอะไรที่เร ... อ่านเพิ่มเติม
เปิดเรื่องด้วยการเขียนจดหมายถึงเรื่องราวต่างๆของนางเอก ตอนแรกแอบคิดว่ามันจะน่าเบื่อหรือเปล่า? แต่จริงๆคือไม่เลย พออ่านไปเหมือนเราได้ซึมซับทุกความรู้สึกทุกคำพูด ทุกเรื่องราวต่างๆจากแซนดี้ เหมือนได้เห็นลูกสาววัย11ขวบเติบโตขึ้นเรื่อยๆจากที่ไกลแสนไกลผ่านจดหมาย เห็นเด็กคนนี้มีความสุข มีอารมณ์ขัน มีร้องไห้ มีเพื่อนล้อมรอบ มีความรัก มันเป็นอะไรที่เรียบง่ายแต่กลับทำให้ประทับใจได้ไม่ยาก เราได้เด็กคนนี้เติบโตขึ้นมาเป็นคนรักมาเป็นภรรยาของใครสักคน มาเป็นแม่ ได้เห็นทุการเติบโตของเธอผ่านจดหมายฉบับน้อยนั้นที่เธอบรรจงเขียนมันขึ้นมา มันตื้นตันจนอยากจะร้องไห้ เป็นเรื่องราวแสนธรรมดาที่มีความหมายในตัวของมัน เป็นกรุจดหมายของเด็กสาวผู้แสนวิเศษ และเป็นมากกว่าจดหมายธรรมดาที่ไม่ว่าใครอ่านก็ลืมไม่ลง เป็นเรื่องว่าที่มีค่าจริงๆค่ะ ขอบคุณไรต์ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ แต่ละตัวละครน่ารักกันจริงๆค่ะ อ่านน้อยลง
zero9 | 23 ก.พ. 66
-
1
-
0
คำนิยมล่าสุด
"ความธรรมดาที่แสนพิเศษ"
(แจ้งลบ)เปิดเรื่องด้วยการเขียนจดหมายถึงเรื่องราวต่างๆของนางเอก ตอนแรกแอบคิดว่ามันจะน่าเบื่อหรือเปล่า? แต่จริงๆคือไม่เลย พออ่านไปเหมือนเราได้ซึมซับทุกความรู้สึกทุกคำพูด ทุกเรื่องราวต่างๆจากแซนดี้ เหมือนได้เห็นลูกสาววัย11ขวบเติบโตขึ้นเรื่อยๆจากที่ไกลแสนไกลผ่านจดหมาย เห็นเด็กคนนี้มีความสุข มีอารมณ์ขัน มีร้องไห้ มีเพื่อนล้อมรอบ มีความรัก มันเป็นอะไรที่เร ... อ่านเพิ่มเติม
เปิดเรื่องด้วยการเขียนจดหมายถึงเรื่องราวต่างๆของนางเอก ตอนแรกแอบคิดว่ามันจะน่าเบื่อหรือเปล่า? แต่จริงๆคือไม่เลย พออ่านไปเหมือนเราได้ซึมซับทุกความรู้สึกทุกคำพูด ทุกเรื่องราวต่างๆจากแซนดี้ เหมือนได้เห็นลูกสาววัย11ขวบเติบโตขึ้นเรื่อยๆจากที่ไกลแสนไกลผ่านจดหมาย เห็นเด็กคนนี้มีความสุข มีอารมณ์ขัน มีร้องไห้ มีเพื่อนล้อมรอบ มีความรัก มันเป็นอะไรที่เรียบง่ายแต่กลับทำให้ประทับใจได้ไม่ยาก เราได้เด็กคนนี้เติบโตขึ้นมาเป็นคนรักมาเป็นภรรยาของใครสักคน มาเป็นแม่ ได้เห็นทุการเติบโตของเธอผ่านจดหมายฉบับน้อยนั้นที่เธอบรรจงเขียนมันขึ้นมา มันตื้นตันจนอยากจะร้องไห้ เป็นเรื่องราวแสนธรรมดาที่มีความหมายในตัวของมัน เป็นกรุจดหมายของเด็กสาวผู้แสนวิเศษ และเป็นมากกว่าจดหมายธรรมดาที่ไม่ว่าใครอ่านก็ลืมไม่ลง เป็นเรื่องว่าที่มีค่าจริงๆค่ะ ขอบคุณไรต์ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ แต่ละตัวละครน่ารักกันจริงๆค่ะ อ่านน้อยลง
zero9 | 23 ก.พ. 66
-
1
-
0
ความคิดเห็น