พ่อของข้าเป็นนักโทษขับไล่ [มี e-book]

**นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาจากความมโนของนักเขียนล้วนๆ ไม่มีสถานที่จริงหรือคนจริงในเรื่อง และจะไม่เอาคนที่เคยมีอยู่จริงมาใช้ ไม่ว่าจะเป็นฮ่องเต้ ฮองเฮา หรืออะไรก็ตามที่มีอยู่จริง และในด้านของข้อมูล ภาษา หรืออะไรก็ถามที่มีอยู่ในเรื่อง หากมันไม่เหมือนกับเจ้าของภาษาหรือไม่ใกล้เคียงกันก็อย่าไปสนใจ เพราะของบางอย่างนักเขียนก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแม้จะหาข้อมูลมาแล้วก็ตาม**

ปล. ก่อนอ่านตอนแรกไรท์อยากให้ไปอ่านตอนที่ 14 ก่อนค่ะ ทุกคนจะได้เข้าใจว่าทำไมนางเอกเราถึงได้เป็นแบบนั้น

แจ้งค่ะ

          ด้วยความที่นางเอกของเรื่องเป็นคนไทยในยุคปัจจุบันที่ได้ทะลุมิติไปอยู่ในยุคจีนโบราณ ไรท์ก็เลยจะแบ่งการพูดหรือการอธิบายเป็นสองแบบคือ บทพูดในบทสนทนาจะเป็น ข้า , ท่าน  ในขณะที่บทพูดที่นางเอกพูดคนเดียวจะเป็น ฉัน

          ส่วนเรื่องเวลาก็ตามที่ได้บอกไปค่ะ ถ้าเป็นในบทสนทนาก็เป็น ยามต่างๆ เช่น ยามอู่ (11.00-12.59) ย่ามอุ้ย (13.00-14.59) แต่ถ้าพูดคนเดียวก็ สิบเอ็ดโมง (11.00) หรือ บ่ายโมงครึ่ง (13.30)

          ส่วนเรื่องกิโลกรัม ถ้าเป็นบทสนทนาไรท์จะใช้เป็น จิน (500 กรัม = หนึ่งจิน) หรือ เหลี่ยง (50 กรัม = 1เหลี่ยง) แต่ถ้าพูดคนเดียวจะใช้เป็นกรัมหรือกิโลกรัมแทนค่ะ เข้าใจตรงกันเนอะ  

          ทั้งนี้ทั้งนั้นรวมไปถึงการเรียกชื่อผัก ผลไม้ ฤดูกาลก็แบ่งเป็นบทสนทนาและพูดคนเดียว อ่านช่วงแรกๆ อาจจะมีงงกันบ้าง แต่อ่านไปสักพักก็จะชินกันไปเอง

แจ้งอีกค่ะ

นิยายเรื่องนี้จะมีการติดเหรียญให้อ่านล่วงตั้งแต่ตอนที่ 11 ขึ้นไป สำหรับใครที่ไม่อยากเสียเงินอ่านล่วงหน้าไรท์แนะนำให้รอ 7 วันค่ะไรท์จะเปิดให้อ่านฟรี