รักวุ่นๆรุ่นมัธยม

เนื้อเรื่อง

รักวุ่น ๆ รุ่นมัธยม

                     ณ   โรงเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่ง  บริเวณหน้าโรงเรียนซึ่งเป็นสถานที่ ๆ

รอรถรับส่งนักเรียนซึ่งเบียดเสียดกันเต็มที่  บรรยากาศตอนนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝนสุด ๆ  นักเรียนทุกคน

ที่อยู่ตรงนี้ต่างรู้ว่าไม่เกิน  5  นาทีนี้  ถ้าไม่ได้ขึ้นรถมีหวังได้เปียกกันแหง ๆ  คนที่ชะเง้อ

รอหารถรับส่งไม่เห็นแม้แต่เงาก็เริ่มกระวนกระวายคร่ำครวญกันใหญ่   และจุดที่แวะรับผู้โดยสารของรถรับส่งที่เลยบริเวณหน้าโรงเรียนไปหน่อยนี่เอง   นายพัชชายหนุ่ม  ผอมสูง  หุ่นเท่ห์  สมาร์ท  นัยน์ตาคม  ผมสลวย  ซึ่งเป็นที่ดึงดูดความสนใจจากสาว ๆ ทั้งโรงเรียนก็ว่าได้  นายพัชรีบมายืน

เป็นคนแรกของแถวเพื่อรอขึ้นรถรับส่งกลับบ้าน  โดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนอยู่อีก  3-4  คนมายืนอยู่ก่อน   ซึ่งหน้าสุด  คือ  สาวน้อยหน้าตาบ้องแบ๊ว  ตากลมโต  ผมซอยสั้นหน้าม้าเต๋อ  แต่รวม ๆ  แล้วน่ารักนะจะบอกให้    ถึงแม้ว่าจะซ่าส์   เปิ่น  และซุ่มซ่ามไปหน่อยเท่านั้นเองแหละ  (จริงจริ๊ง) 

“นี่นายมาทางไหนกับไปทางนั้นเลยนะ   คนมาก่อนยืนรอตั้งนานดันมาแซงคิวกันเฉยเลย”    

สาวเปรี้ยว    จอมโวยวาย  ผู้รักความยุติธรรม  ซึ่งมีชื่อว่า   มะนาว   เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ    อีกฝ่ายชะงักนิดนึงก่อนจะหันมามอง   “แล้วนี่ถ้ามีคนมาแซงคิวอย่างนายซัก  10  คน  ฉันจะได้

กลับบ้านมั้ยเนี่ย”   คนที่ยืนต่อคิวจากยัยมะนาวมีแววสะใจนิด ๆ  เมื่อเห็นว่างานนี้นายพัชจะต้อง

หน้าแตกแหง ๆ   แต่อีกกลุ่มหนึ่ง  ซึ่งเป็นแฟนคลับนายพัชเกิดไม่พอใจขึ้นมาที่มีคนมาว่า  Prince  ของตน  จึงจะปกป้องเจ้าชายของตนเองจึงเกิดการทะเลาะวิวาทกัน  ระหว่างกลุ่มทั้ง  2  กลุ่ม 

นายพัชเกิดการรำคาญจึงหาทางเลี่ยงโดยการจะขึ้นรถไปก่อน  แต่ยัยพลอยได้ดึงแขนไว้ไม่ให้ขึ้น    “นี่นาย  ทำให้คนเค้าเกิดทะเลาะกันขึ้นมาแล้วจะไม่รับผิดชอบเหรอ  เห็นแก่ตัวไปรึเปล่าเนี่ย”     ส่วนนายพัชไม่สนใจ  จะรีบขึ้นรถท่าเดียว  ทางด้านยัยพลอยก็ไม่ยอมเหมือนกันยิ่งเกาะแขนนายพัชแน่นยิ่งขึ้น  “นี่นาย  ฉันพูดเมื่อกี้ยังไม่สำนึกอีก  ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษซะเลย  ไม่รู้ว่าสาว ๆ

รุมกรี๊ดนายกันได้ยังไง    นิสัยนายก็แย๊แย่ไม่ได้เรื่อง  ไม่มีอะไรดีซักอย่าง”   ยัยพลอยเกิดอาการโมโหเลยใส่เป็นชุด ๆ   “นี่เธอ  หยุดพูดซักทีได้มั้ยเนี่ย”  จากนั้นนายพัชก็ไม่รีรอรีบดึงยัยพลอยขึ้นรถรับส่งไป  “นี่นาย  ไหนบอกมาซิว่านายจะรีบไปไหนนักหนาฮะ”     “ก็จะรีบกลับบ้าน

ไปดูแลแม่น่ะสิ”   ยัยพลอยอึ้งไป  คิดว่าแม่ของนายพัชป่วย   เมื่อถึงปากซอยเข้าบ้านของนายพัช

 ก็มีสาวสวยคนหนึ่งมายืนกางร่มรอรับ  นายพัชรีบเดินลงจากรถแล้วโบกมือให้ยัยพลอยและเดิน

จูงมือไปกับผู้หญิงคนนั้นอย่างจู๋จี๋  ทำให้ยัยพลอยได้แต่คำรามฮึ่มฮั่มอยู่ในคอ  “ ฝากไว้ก่อนเถอะ”

                วันจันทร์ช่วงพักกลางวันที่โรงเรียน  “ป้าคับ  ขอข้าวกระเพราไข่ดาวด้วยคับ”    นายพัช

พูดเสียงไพเราะกับป้าคนขายข้าวที่โรงอาหาร   และก็บังเอิญอีกเหมือนกันที่คนที่มายืนอยู่ก่อนเป็นยัยพลอย  พอเพ่งมองเต็มตาก็ร้องออกมา  “นี่นายอีกแล้วเหรอ  ทำไมโลกมันกลมอย่างนี้เนี่ย   เมื่อวันก่อนมาหรอกฉันยังไม่พอใจอีกรึไง   จะตามรังควานกันไปถึงไหนฮะ” 

    “อ๊ะก็ช่วยไม่ได้อยากเชื่อทำไมล่ะ”   นายพัชพูดลอยหน้าลอยตา  ยียวนกวนประสาท 

ไม่มีแววสำนึกผิด  “นายรีบ ๆ ไปต่อท้ายแถวเลยนะ  หรือไม่ก็ไปกินอย่างอื่นเลยยิ่งดี  ขืนคราวนี้ทำซ่าส์อีกจะไปฟ้องอาจารย์จริง ๆ ด้วย”      “กลัวตายล่ะยัยเด็กน้อย    ทำหน้ายังกับตัวอะไรซักอย่างที่ยังไม่ได้ฉีดยาฆ่าเชื้อน่ะ”      “นี่นายมากไปแล้วนะ  คิดว่าเป็นรุ่นพี่แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรเหรอ”   ยัยพลอยขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเต็มที่   และแทนที่นายพัชจะสลดเปล่าเลย   นายพัชเดินหันหลังกลับแล้วใช้เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเรียบร้อย  ซึ่งก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับของนายพัชนั่นเอง    “น้องคับ

น่ารักจังเลย  ช่วยอะไรพี่หน่อยได้มั้ยคับ   คือพี่ปวดท้องมากเลย   เป็นโรคกระเพราะน่ะคับถ้าทานอาหารไม่ตรงเวลาก็จะยิ่งปวดท้องใหญ่เลย  น้องช่วยซื้อข้าวให้พี่หน่อยได้มั้ยคับ”   เด็กผู้หญิงคนนั้นมองนายพัชด้วยสายตาหวานฉ่ำ  และรับคำว่า  “ได้ค่ะพี่รอสักครู่นะคะ”      “ขอบใจน้องมาก

นะคับ   น้องนี่น่ารักจริง ๆ เลย  น่ารักกว่าคนบางคนซะอีก”   แล้วนายพัชก็เดินไปนั่งรอ  ทำสีหน้าพอใจที่แกล้งยัยพลอยได้

                เช้าวันรุ่งขึ้นในวันปีใหม่  ขณะที่ยัยพลอยนั่งลอกการบ้านมือเป็นระวิงอยู่นั้น   “นี่พลอย 

มีคนฝากของมาให้น่ะแกะดูเลยสิ”   พรีมเพื่อนคนหนึ่งในแก๊งส่งของที่ห่ออย่างสวยปิ๊งให้ 

แล้วคะยั้นคะยอให้ยัยพลอยเปิดดู   “ โหตุ๊กตาคิตตี้ที่เธอชอบซะด้วย  แสดงว่าคนนี้รู้ลึกรู้จริงถึงได้สืบมาหมดเลยว่าเธอชอบอะไร  เอ๊ะมีกระดาษเสียบมาด้วยแน่ะ”    “ สวัสดีคับ  แอบชอบน้องพลอยมานานแล้วนะ  แค่อยากให้รู้ .....  จาก  P’P”   ยัยพลอยอ่านแล้วก็อยากรู้ว่าเป็นใคร   หลังจากวันนั้นต่อ  ๆ  มา  ยัยพลอยก็ได้รับการ์ด  จาก  P’P    อยู่เรื่อย ๆ   และจากนั้นต่อมาวันที่  14  ก.พ.

วันวาเลนไทนด์   “ตุ๊กตาคิตตี้ที่ให้ไปน้องพลอยชอบรึเปล่าคะ”  ยัยพลอยหยุดเดินทันทีที่ได้ยินคำถามนี้   ยิ้มดีใจที่ได้เจอคนที่อยากเจอซะที   แต่พอหันไปเจออีกฝ่ายก็รีบหุบยิ้มแบบกะทันหัน   เพราะคนที่ยืนอยู่คือนายพัชนั่นเอง   “ อย่าบอกนะว่าตุ๊กตาคิตตี้และการ์ดที่ให้มาน่ะเป็นของนาย”      “ ทำไมน้องพลอยพูดอย่างนั้นล่ะคับ  เห็นบีมบอกว่าน้องพลอยอยากเจอพี่ไง”    “ใครเค้าจะอยากเจอถ้ารู้ว่าป็นนายน่ะฮะ   คิดว่าเป็นรุ่นพี่ที่หล่อๆ  เป็นสุภาพบุรุษ  ไม่คิดว่าจะห่างไกลกับที่คิด

เป็นร้อย ๆ กิโลแบบนี้ล่ะ”     “กะแล้วว่าน้องพลอยต้องพูดแบบนี้”    จากนั้นนายพัชก็จูงมือ

ยัยพลอยพาเดินไปที่สวนสาธารณะหลังโรงเรียน   “พี่อยากจะสารภาพกับน้องพลอยว่า ..... 

พี่แอบชอบน้องพลอยมานานแล้ว   แต่ไม่รู้ว่าจะเข้าไปคุยด้วยได้อย่างไร  พี่เลยต้องพยายามหาทางพูดกับน้องพลอย  แต่วิธีของพี่อาจจะดูไม่ค่อยดีเท่าไร  แต่นี่พี่ก็อุตส่าห์ลงทุนเรียกร้องความสนใจสุด ๆ  แล้วนะ  แต่ยังไม่มีวี่แววที่น้องพลอยจะสนใจพี่เลย  มีแต่เกลียดขี้หน้ามากขึ้นกว่าเดิม”     “วิธีเรียกร้องความสนใจแบบนี้  ไปเปิดตำราที่ไหนมาคะ  เค้ามีแต่ทำเรื่องที่ประทับใจกัน”     “แหม  พี่ก็นึกสนุกเท่านั้นเอง

ล่ะคับ  ไม่งั้นก็ไม่ได้พูดกับน้องพลอยเลยซิคับ  ก็พี่ไม่เคยจีบหญิงนี่”      “สงสัยชอบไม้ป่าเดียวกัน  จีบแต่ผู้ชาย”     “ เปล่าหรอกคับ  มีแต่ผู้หญิงแย่งกันจีบพี่มากกว่า  พี่เลยไม่ต้องจีบ”    ยัยพลอยทำหน้าเลี่ยนสุด ๆ

“แต่อย่างไรพี่ก็อยากจะบอกน้องพลอยว่าพี่ยังไม่มีแฟน  และพี่ก็อยากคบกับน้องพลอยด้วยนะคับ”  จากนั้นนายพัชก็คุกเข่าลงไปบนพื้นหญ้าและหยิบช่อดอกไม้ที่อยู่ในกระเป๋านักเรียนออกมา  และบอกว่า  “น้องพลอยคบกับพี่ได้มั้ยคับ”   ยัยพลอยแอบยิ้มกับตัวเองและถือโอกาสแกล้งนายพัช   

 “ พลอยคบกับพี่ไม่ได้หรอกค่ะ  พลอยมีแฟนแล้ว”    นายพัชนั่งเศร้าหมดหวัง  จากที่ทำหน้า

หวานซึ้งอยู่เมื่อกี้   พอได้ยินประโยคนี้ก็ฝืนยิ้มเศร้า ๆ   ทำท่าทางแบบนึกไว้อยู่แล้ว  ก่อนที่จะเดินจากไป   ยัยพลอยก็พูดลอย ๆ ขึ้นว่า   “ แฟนพลอยก็อยู่ตรงหน้าพลอยแล้วนี่ไงคะ”     ได้ยินดังนั้น  นายพัชก็เดินกลับมา   “จริงเหรอคับน้องพลอยพี่ดีใจจริง ๆ”   จากนั้นเมื่อทั้งสองตกลงกันได้แล้วก็จูงมือกันกลับบ้าน

                หลังจากวันนั้น  ยัยพลอยก็เป็นแฟนกับนายพัชและได้รู้ว่าเค้าเป็นสุภาพบุรุษ  และน่ารักมาก   สมกับที่สาว ๆ  เรียกเค้าว่า  Prince   

THE   END.