ฉัน...มันโง่เอง
โง่ที่หลงรักคนอย่างเขา
คนอื่นเตือนก็ไม่ฟังเพราะรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
แล้วเป็นไงล่ะกรรมที่ได้รับมาน่ะ
เจ็บจนแทบกระอักเลือดกันเลยแหละ
"ฉันบอกพี่แล้วว่าให้เลิกยุ่ง เป็นไงล่ะโดนเขาฟันแล้วทิ้งน่ะ"
"ขอโทษ...ที่ไปช่วยไม่ได้ พี่ขอโทษจริงๆฮึก"
"ขอโทษนะ พอดีฉันเล่นๆน่ะ ช่วยคิดว่าเป็นวันไนท์สแตนได้หรือเปล่า:)"
ความรักของฉันเหมือนดั่งกุหลาบขาวที่แสนบริสุทธิ์
แต่เขากลับเป็นหนามที่ทิ่มแทงความรักของฉันอย่างไม่ใยดี
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ติดตามอ่านเรื่องนี้ได้ใน Readawrite และ Joyladaนะคะ ในเด็กดีไม่ต่อให้แล้วค่าาา ขออภัยในความไม่สะดวก.ก้มกราบงามๆ
ปล.นิยายชื่อเดียวกันเลยค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น