อุบัติรัก หลงรักนายคิวปิด

"ผม ขอโทษครับ พระเจ้าได้โปรดให้อภัยกับงานที่ผมได้ทำพลาดเถอะครับ ผมยอมทำทุกอย่างเลย แต่ผมขอไม่เอาแบบนี้!!"

เด็กหนุ่มหน้าหวานและแสนบอบบางถูกมัดโซ่ไว้ที่ข้อเท้า ได้แต่พูดพล่ำประโยคเดิมซ้ำๆไปมา

"นี่นายเป็นอะไรพูดพล่ำเพ้อ ไป พระเจ้าเขาก็ไม่ได้ยินหรอกนะ"

ชายหนุ่มหน้าเรียวและมีตาแหลมคมเหมือนดั่งเจ้าแห่งปิศาจ ทรงเสน่ ยืนยิ้มที่มุมปากแล้วมองไปตามร่างกายที่บอบบางของเด็กหนุ่มตรงหน้า

"อึก!! ฉ...ฉันจะต้องหนีออกไปให้ได้เลย"

"จุ๊ๆ ~ นายอย่าลืมสิว่านายต้องรับผิดชอบโดยการอยู่กับฉันที่นี่กับฉัน และปรนนิบัติให้กับฉันตลอดไป..."