เรื่องจริงอันน่าสยอง

เนื้อเรื่อง

             วันนั้นผมจำได้ว่าผมต่นขึ้นมา อาบน้ำตามปกติ แล้วผมได้ล้างหน้าแปรงฟัน พอผมพโงกหน้าขึ้นมา ผมก็ได้เจอ .....!  หน้าผมเองในกระจก   วันนั้นผมบอกแม่ว่า จะไปนอนค้างบ้านเพื่อน เพราะโรงเรียนอยู่ไกลบ้านด้วย กว่าจะเก็บของเสร็จก็ดึกพอดี (แต่ที่จริงผมไปเปิดห้องของโรงแรม5 ดาวแห่งหนึ่งแถวสะพานขาว)
............................................................................................................................
พอถึงโรงเรียนผม ผมก็ได้เข้าร่วมกีฬาสี ผมเป็น sTaf ของสีขาว(ซึ่งเป็นกรรมการจัดการแข่งขันทุกอย่าง) ผมก็ได้ทำหน้าที่ของผมอย่างดี แต่พอจะเที่ยงผมก็ได้ทะเลาะกับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง เพราะพวกเขา ไม่ยอมทำงานเลย
ทำให้ผมพูดขึ้นมาว่า
"เฮ้ย ทำงานบ้างดิพวกนายกินแต่แรงเพื่อน หัดรู้จักช่วยคนอื่นบ้างสิ มีคนอย่างพวกนายสังคมก็แย่ทุกวันนะเว้ย" 
พวกมันก็บอกว่า "ทำไมว่ะ xx ไม่ทำชะอย่าง มีไรไหม หรือพวกนายจะมีเรื่อง"
แล้วผมก็พูดว่า  ถ้านายไม่ทำก็ไม่ต้องให้มาเห็นหน้าเลย ส่วนถ้าอยากมีเรื่องจบกีฬาสีค่อยเจอกัน ที่ตึกโรงเรียนก็ได้ อาจารย์ไม่อยู่ด้วย
.....มันก็จอบตกลง  พอเถียงกันเสร็จ เพื่อนผมก็พูดขึ้นว่าทำไมนายไปท้าต่อยมันที่ตึกเก่าว่ะ รู้ไหมว่ามันอาถรรพ์นะ นายนี่จริงๆ เลยว่ะ   เออเดี๋ยวเอ็งนั่งดูเฉยๆก็ได้ จะกลัวอะไรว่ะ ถ้ามันไม่มาแปลว่ามันกลัวข้า เพราะข้าใหญ่กว่าเจ้าของเก่าที่นี่ชะอีก ผมพูด และพอถึงเวลา ผมกับเพื่อนก็ได้ไปรอพวกมันที่ อาคารเก่าโรงเรียน แต่พวกมันก็ไม่มาสักที ผมเลยงีบสักพักหนึงกับเพื่อนที่ตึกเก่า มันมีโต๊ะเรียนนะครับ
ผมนอนลง มันทำให้ผมฝัน เรื่องหนึงคือผมฝันว่า ผมกะเพื่อนอยู่ที่ไหนไม่รู้ ไม่มีคนอยู่เลย ผมวิ่งไปหาใครก็ไม่มี พอสักพักหนึงผมตื่นขึ้นมา ผมก็เดินลงไปข้างล่างเพื่อจะกลับไปนอนโรงแรม 5 ดาว แถวๆสะพานขาว แต่ผมลงกลับไม่เจอผู้คนอย่างในฝันจริงๆ ผมวิ่งไปหน้าสนามไม่มีใครอยู่เลย สแตนท์ ยังคงอยู่ ลิปบิ้น ก็ยังคงอยู่ ขยะก็อยู่ ผมตกใจมาก ผมเลยวิ่งไปบอกเพื่อนให้ตื่น แล้วผมก็วิ่งไปโทรศัพท์ ก็ไม่มีสัญญาณเลย ผมกับเพื่อนตกใจมาก เพราะพวกผมได้ยินเสียงๆหนึ่งกำลังมาทางผม พร้อมกับได้ยินเสียงกระทบของเหล็กดัง แก๊งๆๆๆๆ ผมกับเพื่อนตกใจมาก เลยวิ่งมากลางสนามอีกครั้ง แล้วตะโกนว่า มันเกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย   แล้วมีเสียงตอบกลับมาว่า พวกเอ็งละเป็นอะไร แล้วมาทำไมวันนี้ มัน วันเสาร์นะเว้ย (แง่ว)  เอ้าวันเสาร์เหรอ แปลว่าผมหลับตั้งแต่วันศุกร์ จน ถึงวันเสาร์เลยรึนี่ แล้วผมก็ถามลุงภารโรงว่าแล้วผมได้ยินเสียงเหล็ก เมื่อกี้บนตึก ลุงแกหัวเราะ แต่ไม่ตอบอะไร สักพัก ลุงภารโรงอีกคน เขาเดินลงมาจากตึก ผมก็เข้าใจว่า เป็นลุงคนนั้นแน่ๆ
                                                               The End
                             ..............................................................................