ฉันเกิดมาเพื่ออ่านการ์ตูนแล้วก็ตายไป จบนะ - นิยาย ฉันเกิดมาเพื่ออ่านการ์ตูนแล้วก็ตายไป จบนะ : Dek-D.com - Writer
×

    ฉันเกิดมาเพื่ออ่านการ์ตูนแล้วก็ตายไป จบนะ

    เธอได้เกิดใหม่ในโลกที่ไม่รู้จัก เดาว่าคงเหมือนนิยายพล็อตโหลๆที่เกิดเป็นตัวละครสักตัว แล้วเธอเกิดเป็นใครกัน? ไม่รู้และไม่สนด้วย เธอพอใจที่จะนอนอ่านหนังสือการ์ตูนมากกว่าทำอะไรยุ่งยากพวกนั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    400

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    400

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    17
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 พ.ค. 64 / 01:17 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    “เธอเป็นใครกันแน่ อนาสตาเซีย” ชายหนุ่มเรือนทองสีทองยาวจ้องหญิงสาวตรงหน้าอย่างกดดัน

    “ก็อนาสตาเซียไง”



    “เพราะเธออิจฉาน้องสาวของเธอไง ถึงได้ทำอะไรแบบนี้” ชายเรือนผมสีทองคนน้องพยายามยั่วโมโหคนตรงหน้า

    “อ้อ เหมือนที่นายอิจฉาพี่ชายนายรึเปล่า?” เธอแสยะยิ้ม




    “อเมทิสต์ของเธอสวยดี มองได้ไม่เบื่อเลยล่ะ” นัยน์ตาสีเพลิงพยายามจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีม่วงของอีกฝ่าย

    “วันหลังก็ไปซื้อมานอนดูที่บ้านนะ”





    “....” นัยน์ตาสีทับทิมมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยใบหน้านิ่งที่ปกติก็นิ่งแบบนี้

    “นี่ มีอะไรก็พูดเถอะ เอาแต่จ้องกันแบบนี้แล้วเมื่อไหร่ฉันจะตรัสรู้ เป็นพี่น้องกันแต่สื่อจิตถึงกันไม่ได้หรอกนะ” 






    “ผมชอบสีหน้าคุณตอนที่กำลังอ่านมันมากกว่าสีหน้าปกติที่ไร้อารมณ์ของคุณซะอีก” ชายหนุ่มผมระต้นคอที่นั่งตรงข้ามยังคงเอามือเท้าคางมองอีกฝ่าย

    “ก็เลยชอบแอบมองตอนที่ฉันกำลังอ่านอยู่เหรอคะ”

    “ไม่ได้แอบนะครับ”

    “........”





    “นี่.. ยัยหน้าบูด เมื่อไหร่เธอจะเอาจริงแล้วเลิกทำตัวเอื่อยเชื่อยแบบนี้สักที” 

    “พอดีสบายใจแบบนี้ ขอโทษที่ทำตัวเอื่อยเชื่อยแล้วไปหนักหัวนายนะ พ่อหนุ่มหน้าเหวี่ยง”

    “ฉันล่ะอยากดีดปากเธอจริงๆ”





    “ทำผิดกฎแอบออกนอกเขตโรงเรียนมามากกว่า 10 ครั้ง” ชายหนุ่มขยับแว่นเล็กน้อยก้มมองเอกสารรายงานก่อนจะเงยขึ้นมองคนทำผิดตรงหน้า 

    “ออกไปแปปเดียวเองนะคะ อนุโลมนิดๆหน่อยๆไม่ได้หรอ มันเป็นเรื่องจำเป็นจริงๆนะ!”






    “ผมดีใจที่ทำให้เซียจังได้เจอเรื่องสนุกๆนะครับ! แล้วผมก็อยากเป็นคนที่ทำให้เซียมีความสุขด้วยเหมือนกัน!” เด็กหนุ่มเรือนผมสีเงินกุมมืออีกฝ่ายไว้แน่นและจ้องตาเธอด้วยความแน่วแน่

    “เฮือก..” เธอรู้สึกเหมือนหัวใจกำลังจะวายเพราะลูกหมาตรงหน้า






    .

    .

    .

    .

    “โอ๊ะ ก็ว่าทำไมรู้สึกคุ้นๆ เป็นเธอนี่เอง.. ขนาดอยู่ในร่างนี้ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ” น้ำเสียงเย็นเยียบกระซิบดังข้างหูใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจของเจ้าของเสียง

    ทำให้นัยน์ตาอเมทิสต์ที่ปกติไร้อารมณ์ได้ฉายแววขึ้นมา “แก..”






    Talk : สวัสดีค่าา เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยนะคะ เนื้อเรื่องอาจจะมึนๆ ภาษาอาจจะงงๆไปบ้าง ต้องขออภัยจริงๆนะคะ พอดีพล็อตในหัวมันเยอะจนอาจจะเอามาถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือไม่ค่อยรู้เรื่อง แหะๆ สามารถคอมเมนต์ตักเตือน ทักท้วงได้ตลอด พร้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ 


    Character - update ตามเนื้อเรื่อง

    Open : 09/01/21

    Close : --/--/--



    Enjoy reading..


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น