คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : MY DEMON ACT.10
MY DEMON 10
พวกผมกลับมาจากบ้านในช่วงเย็นวันนั้นเพราะไอ้ซีวอนมันต้องรีบกลับไปเคลียร์โปรเจคล้านแปดของมันเลยทำให้ผมต้องรีบกลับมาด้วย ใบหน้าหวานเอนไปตามแรงขับของรถและเอียงเข้ากับกระจกสีดำทึบซีวอนระบายยิ้มออกมาก่อนมือหนาจะจับหัวทุยให้เอนซบมาที่ไหล่แกร่งแทน ถนนที่ลาดยาวไปข้างหน้าเริ่มแปรเปลี่ยนจากต้นไม้เป็นตึกสูงระฟ้าช้าๆ เป็นตัวบ่งบอกได้เลยเชียวละว่าอีกไม่นานทั้งผมและคยูฮยอนก็จะมาถึงหอพักแล้ว
รถคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดในที่จอดรถของทางหอพักตากลมขยับปรือลืมขึ้นมาช้าๆเมื่อรับรู้ได้ว่าทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวลง เอี้ยวตัวไปอีกนิดก็ต้องสะดุ้งเมื่อหน้าของชเว ซีวอนนั้นอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบใบหน้าหวานรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาอีกรอบ ความทรงจำที่ตนเป็นฝ่ายจูบร่างสูงตรงหน้านี่ก่อนกำลังทำให้คยูฮยอนเขินอย่างหนัก
“อะ..เอ่อ”
“มึงขึ้นห้องไปก่อนเลยไอ้คยูเดี๋ยวกูจะรองานจากพี่จงอุนคงอีกสักพักน่ะกว่าพี่แกจะมา” ซีวอนพูดดักขึ้นมาเมื่อเห็นได้ว่าคยูฮยอนนั้นเขินเพียงใด อันที่จริงผมก็อยากจะแกล้งต่อนะครับแต่กลัวว่าไอ้คยูมันจะโกรธผมจริงๆแล้วแบบนั้นน่ะมันจะเข้าหน้ากันไม่ติด
“พี่จงอุนใครวะผู้หญิง?”
“หญิงพ่องมึงดิ โคตรแมนเลยเหอะ..หึงกูอะดิ” ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันเมื่อโดนแซวแบบนั้นมือขาวกำหากันแน่นแล้วชกเข้าไปที่ไหล่แกร่งแรงๆเสียหนึ่งทีข้อหาทำตัวน่าหมั่นไส้ ชเว ซีวอนก็แค่โอดโอ๊ยไปตามประสาเท่านั้นแหละ ร่างโปร่งไม่ได้ตอบคำถามอะไรอีกขาเพรียวเร่งก้าวเดินออกมาจากที่จอดรถทิ้งให้ซีวอนยืนอมยิ้มอยู่คนเดียว
‘NuNa Calling’
“ครับพี่อารา”
“ถึงหรือยังจ๊ะน้องคยู”
“ถึงแล้วครับพึ่งถึงเมื่อกี้เอง..พี่อาราครับพวกเราสามารถอ่านใจคนได้หรือเปล่า?” คยูฮยอนเอ่ยถามในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้เมื่อเข้ามาในลิฟต์ที่ปลอดคน อาราอมยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากน้องเธอนี่เด็กน้อยจริงๆเลยน้า
“ได้สิจ๊ะเพียงแต่เราต้องฝึกเท่านั้นเอง”
“แล้วมันต้องฝึกยังไงบ้างละครับ ผมอยากฝึกบ้างอ่า” บอกเสียงอ้อนขาเพรียวเดินออกมาจากลิฟต์แล้วตรงมาที่ห้องตัวเอง ควานหากุญแจในกระเป๋าตัวเองได้สักพักก่อนจะหยิบออกมาไข หูก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมฟังคำสอน(?)ของพี่อาราไม่ขาดตกบกพร่อง
คราวนี้แหละมึงไอ้ซีวอน กูจะอ่านใจมึงถ้ามึงด่ากูในใจ(?)เมื่อไหร่กูจะเล่นให้น่วมเลย!
ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องก็รู้สึกเสียววาบกับสายตาที่จ้องจับผิดของใครบางคน..ใครบางคนที่แกล้งหลับอยู่บนโซฟาแต่ก็ยังสามารถส่งกระแสจิตและจะยังอ่านใจคนที่เป็นคิงอย่างผมอีกอืม..ได้ใจไปหรือเปล่าครับที่รักหืม?ผมลืมบอกใช่ไหมครับว่าคนเป็นคิงจะไม่มีใครสามารถอ่านใจผมได้ แต่ในกรณีของไอ้คยูที่คิดว่าผมเป็นมนุษย์นี่ละก็นะผมจะยอมให้มันอ่านใจก็ได้หึหึ
ร่างโปร่งจดจ้องไปที่ร่างสูงทันทีที่ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องครัวพยายามเพ่งจิตไปที่คนตัวสูงโดยที่ไม่รู้เลยว่าชเว ซีวอนนั้นกำลังกลั้นขำอย่างสุดชีวิตมือหนารินน้ำเทใส่แก้วอย่างปกติตาคมตวัดมองไปที่บานหน้าต่างก่อนจะขมวดคิ้ว
‘ไอ้คยูมึงทำตัวน่ารักไปหรือเปล่าวะ?’
หน้าของคยูฮยอนแดงระเรื่อทันทีที่ได้รับรู้จิตใจของอีกฝ่ายว่าคิดอะไรอยู่ มือเรียวยกขึ้นสัมผัสข้างแก้มของตนเองที่ตอนนี้มันร้อนขึ้นมาเรื่อยๆ ริมฝีปากอิ่มเม้มหากันอย่างเคยชินขาเพรียวพาเจ้าตัวเดินเข้าไปในห้องนอนทันทีโดยไม่สนใจร่างสูงที่ยืนอยู่ในห้องครัวอีก
รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากหยักเมื่อหลอกความคิดของคยูฮยอนได้ก่อนรอยยิ้มนั้นจะค่อยๆจางหายไปพร้อมกับกลุ่มควันสีเทาที่เกิดขึ้นฉับพลัน ขายาก้าวเดินออกไปยังระเบียงเพียงชั่ววิกลุ่มควันนั้นก็จางลงปรากฏเป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ จีฟางโค้งให้ซีวอนอย่างนอบน้อมใบหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดไม่ฉายแววขี้เล่นอย่างแต่ก่อนนั้นทำให้ซีวอนขมวดคิ้ว
“มีอะไรหรือจีฟาน?”
“มติจากที่ประชุมใหญ่ออกมาว่าควรจะมีงานรายงานตัวของเหล่าเลือดผสมและเลือดบริสุทธิ์ในอีกสองวันครับคิง” จีฟานเอ่ยบอกคิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ มติจากที่ปะชุมมันต้องมีเขาเข้าร่วมด้วยไม่ใช่หรือไงแล้วทำไมคราวนี้เขาไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย?
“ทำไมที่ประชุมไม่รอข้า?”
“เพราะนายท่านใหญ่เป็นคนลงความเห็นทุกคนจึงไม่ขัดข้อง ข้าว่าคิงควรจะเตรียมตัวและบอกเจ้าหนุ่มน้อยเลือดผสมนั่นไว้แต่เนิ่นๆดีกว่านะครับ”
“นายท่านใหญ่..พ่อข้าน่ะหรือ???”
“ครับข้ามีเรื่องที่ต้องไปสะสางที่โลกโน้นอีกแล้วเจอกันวันงานนะครับคิง” จีฟานพูดราวกับรับร้อนชายหนุ่มรีบโค้งให้แล้วหายตัวไปกับก้อนกลุ่มควันนั้นยิ่งทำให้ซีวอนขมวดคิ้วหนักเข้าไปอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ กลิ่นหอมฉุนราวกับปรุงแต่งที่ลอยมากระทบจมูกทำให้ร่างสูงหันหน้าไปหามือหนายกขึ้นบีบลำคอขาวเอาไว้แน่นทันที
“แค่กๆ!! คิงนี่ข้าซูจองเองคะ..ปะปล่อยข้าแค่กๆ” หญิงสาวในชุดสีดำเข้ารูปเผยรูปทรงที่น่าสัมผัสรีบร้องบอกทันทีก่อนที่ตนเองจะโดนปลิดชีวิตเอาง่ายๆ ซีวอนถอนหายใจออกมาแล้วยอมปล่อยมือคิ้วหนาขมวดเข้าหากันอีกครั้ง เรื่องนี้มันแปลกเกินไปซูจองมาหาผมที่นี่ทำไม?
“เจ้ามาทำอะไรที่นี่ซูจอง? ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเจ้า”
“ข้าก็แค่มาดูหน้าคนรักของท่านเท่านั้นแหละ..ก็แค่เลือดผสมชั้นต่ำริอาจจะมาเป็นคู่ควงของท่านคิง!!” เสียงหวานพูดอย่างเกรี้ยวโกรธยิ่งเห็นเด็กหนุ่มหน้าตาใสซื่อราวกับไม่มีพิษไม่มีภัยนั้นแล้วยิ่งทำให้หงุดหงิด ซีวอนเลิกคิ้วสูงกับคำพูดของหญิงสาว
“เจ้าอย่ามาดูถูกคยูฮยอนอย่างนั้น อย่างน้อยเค้าก็เป็นคนที่ข้าเลือกไม่ใช่เจ้า”
“ท่านคิง!!!”
“หุบปากของเจ้าซะซูจอง อย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะที่เจ้าไปขอร้องท่านพ่อข้าให้เลื่อนงานรายงานตัวของเลือดบริสุทธิ์และเลือดผสมเข้ามาน่ะ เจ้าต้องการอะไรกันแน่?”
“ข้าต้องการหัวใจของท่านคิงและนายท่านใหญ่ก็สนับสนุนให้ข้าเคียงคู่ท่านในฐานะที่เราเป็นเลือดบริสุทธิ์เหมือนกัน!!”
“คิดไว้แล้วไม่มีผิดว่าต้องเป็นเจ้างั้นเจ้าจงรู้ไว้เลยนะว่าหัวใจของข้าน่ะ..มีแค่โจคยูฮยอนคนเดียวที่เป็นเจ้าของคนอื่นไม่มีสิทธิ!!” มือหนาจับคางเรียวของหญิงสาวไว้แล้วสะบัดออกเต็มแรง ใบหน้าหวานที่ฉาบด้วยเครื่องสำอางฉายแววโกรธจัดกับการถูกดูถูกครั้งนี้ มือเรียวคว้าเข้าที่ปกเสื้อของร่างสูงแล้วแต้มจูบลงบนกลีบปากหยักอย่างฉวยโอกาส ซีวอนเบิกตากว้างไม่คิดว่าซูจองจะกล้าทำอย่างนี้มือหนาจับที่ไหล่เล็กเอาไว้แน่นแล้วกระชากออกมาทันที
‘เพล้ง!!’
“อะไอ้คยู..” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อคนตัวขาวที่ตอนนี้นัยน์ตาได้แปรเปลี่ยนเป็นสีเทาริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นแล้วจับจ้องไปที่หญิงสาวที่ยังยืนข้างกายของซีวอนแถมยังเหยียดยิ้มให้ผมด้วยเหอะ..คิดว่าผมจะวิ่งหนีออกนอกห้องอย่างพวกนางเอกเขาทำกันน่ะเหรอครับไม่มีวันซะหรอก
“ซีวอนมานี่..อย่าให้กูต้องพูดซ้ำนะ” นี่ชเว ซีวอนไม่ได้กลัวไอ้ตัวขาวหน้าแมวนี่หรอกนะครับแต่แค่..แค่เกรงใจเท่านั้นแหละมือหนาสะบัดออกจากการเกาะกุมของหญิงสาวแล้วเดินตรงมาหาคยูฮยอนที่ยืนทำหน้านิ่งอย่างว่าง่าย ตากลมตวัดมามองจนซีวอนสะดุ้งเฮือกนิ้วเรียวเช็ดคราบลิปสติกสีดำที่ติดบนกลีบปากหยักออกด้วยท่าทีรังเกียจ
“เธอน่ะออกไปได้แล้ว!”
“นี่แกเป็นแค่เลือดผสมชั้นต่ำกล้าดียังไงมาว่าเลือดบริสุทธิ์อย่างฉันห้ะ!!” ซูจองพูดอย่างเหลืออดขาเรียวสวยก้าวเข้ามาด้านใน พลางยกมือขึ้นหวังจะฟาดหน้าไอเด็กตัวขาวนี่ให้เป็นรอยกลับต้องหยุดชะงักเมื่อนัยน์ตาสีเทานั้นไม่หลบหลีกไปไหนและท่านคิงอย่างซีวอนยังเอาตัวมาขวางไว้แบบนี้อีก
ฮึ่ยอย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้ง่ายๆนะ!!
“แล้วยังไงละเลือดผสมอย่างผมก็ทำให้คิง..หลงหัวปรักหัวปรำได้ก็แล้วกัน” ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มขึ้นที่มุมปากมือเรียวรั้งลำคอแกร่งเข้ามาใกล้ก่อนจะกดจูบลงไปบนริมฝีปากหยัก ซูจองเบือนหน้าหนีภาพเหล่านั้นก่อนจะหายตัวไปพร้อมกลุ่มควันทันทีโอกาสยังมีอีกเยอะอีกอย่างนายท่านใหญ่ก็อยู่ข้างเธอ
“อื้อ! มึงหยุดเลยนะชเว ซีวอนตกลงเรื่องมันเป็นยังไงห้ะทำไมมึงถึงเป็นคิงอะไรนั่นได้แล้วยัยผู้หญิงปากจัดนั้นเป็นใครมึงบอกกูมาให้หมดเลยนะ!!” ละจากจูบได้ไม่ถึงเสี้ยววิคยูฮยอนก็พ่นคำถามออกมาแทบจะลืมหายใจภาพที่เห็นว่าซีวอนจูบกับยัยผู้หญิงปากจัดนั้นยังคงเด่นชัดอยู่ในสายตาฮึ่ย ซีวอนอมยิ้มนัยน์ตาสีเขียวมรกรตปรากฏสู่สายตานั่นทำให้คยูฮยอนชะงักไป
มือเรียวยกขึ้นลูบนัยน์ตาสีเขียวมรกตนั้นแผ่วเบาก่อนริมฝีปากอิ่มจะแต้มจูบลงไป
ไม่รู้ว่าทำไมแต่ร่างกายของคยูฮยอนราวกับถูกสั่งให้อยู่ใต้ดวงตาคู่นี้และนั่นเขาก็ยิ่งกว่าเต็มใจเสียอีก อารมณ์โมโหเริ่มหายไปทีละนิดวงแขนแกร่งโอบเอวบางมานั่งตักแล้วสอดมือประครองเอวเอาไว้รอยยิ้มยังคงแต่งแต้มไปทั่วใบหน้าคมดีใจที่คยูฮยอนไม่โกรธเขาเรื่องนั้น แถมยังหึงเขากับซูจองอีกเกิดเป็นชเว ซีวอนมันมีความสุขตรงนี้แหละครับ
“ไม่ต้องมายิ้มเลยมึง อธิบายมาถ้ามึงไม่อธิบายกูจะกลับไปคบมินโฮ!”
“ครับๆอธิบายแล้ว กูไม่ให้มึงไปคบกับไอ้มินโฮนั่นหรอกคือว่า..” ร่างสูงเล่าเรื่องทุกอย่างให้คนในอ้อมกอดฟังแววตาของคยูฮยอนนั้นเบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆกับสิ่งที่เขาเล่า แต่ผมคิดว่ามันน่าฟัดมากกว่านะหึหึ
“กูไม่ไปงานรายงานตัวอะไรนั่นได้ไหมวะซีวอน..” คยูฮยอนถามเสียงอ่อยพลางซบใบหน้าลงกับไหล่แกร่งไม่ได้กลัวที่จะต่อกรกับยัยซูจองอะไรนั่นหรอกนะ แต่แค่ไม่ชอบสายตาของพวกนั้นมองมามากกว่ายิ่งถ้าผมไปกับซีวอนหรือคิงของพวกเขาแล้วละก็ฮึ่ยผมไม่ได้อยากเป็นตัวประหลาดสักหน่อย
“ไปเถอะน่าคยูฮยอนมีกูอยู่มึงไม่ต้องกลัวอะไรหรอก ไม่เชื่อใจกูหรือไง?” มือหนายกขึ้นลูบผมนิ่มอย่างเพลินมือจนทำให้คยูฮยอนพยักหน้ารับอย่างเลี่ยงไม่ได้
“แล้วพี่กูไปได้ไหมซีวอน?”
“ไม่ได้งานนี้เป็นงานของเหล่าเลือดบริสุทธิ์และเลือดผสมที่เกิดใหม่คนที่เข้าไปได้มีแค่กูกับเหล่าที่ประชุมเท่านั้นแหละ มึงไม่ต้องกลัวหรอกเดี๋ยวกูจะให้จีฟานเพื่อนสนิทกูอยู่เป็นเพื่อนเองมึงก็คอยอยู่ใกล้จีฟานไว้แล้วกันโอเคไหม?”
“อือ..” ตากลมปิดลงช้าๆอย่างเหนื่อยอ่อนวงแขนแกร่งที่โอบรัดช่วงเอวราวกับปลอบโยนว่าตนไม่ได้อยู่คนเดียว ทำให้คยูฮยอนระบายยิ้มออกมาได้ แค่มีมึงอยู่ข้างๆกูไม่ทิ้งกูไปไหนก็พอแล้วชเว ซีวอน
TBC.
ถ้าเรารวมเล่มจะมีใครสนใจไหมคะขอขั้นต่ำ4เล่มถ้าอยากได้เมนชั่นมาหาเราที่@Captain_Beหรือทิ้งคอมเม้นไว้ก็ได้นะคะเราอยากรู้จำนวนคนที่อยากได้น่ะคะแฮ่ๆอีกประมาณ5ตอนจะจบแล้วละคะ
Captain_Be
ความคิดเห็น