ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MY DEMON ll WONKYU

    ลำดับตอนที่ #7 : MY DEMON ACT.6

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ค. 56



    MY DEMON 6

     

    อย่าเข้าไปซีวอนเดี๋ยวพี่จะเข้าไปเองอาราที่เดินตามซีวอนออกมาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าร่างสูงจะก้าวเข้ามาในห้องน้ำ ซีวอนหันกลับไปมองทันทีแต่ยังไม่ได้จะได้เอ่ยอะไรออกมาอาราก็เดินเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ซีวอนยืนอยู่ที่มุมเดิม มุมที่มองเห็นคยูฮยอนชัดที่สุด

     

     

    คยูฮยอนจ๊ะ..”

     

     

    เฮือก!

     

     

    พะพี่อารา..ผมเป็นอะไรฮึกคยูฮยอนโผเข้ากอดพี่สาวตนเองแน่นกับสภาพร่างกายที่เปลี่ยนไปจนเขาเองยังรู้สึกกลัว มือเรียวสวยเอื้อมมาลูบผมนิ่มอย่างเบามือแล้วกระชับกอดน้องชายของตัวเองแน่น เธอเองก็ผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วผ่านเหตุการณ์นี้มาคนเดียว..

     

     

    ไม่ต้องร้องนะจ๊ะสิ่งที่เราเป็นนั้นมันไม่อันตรายเสียงหวานเอ่ยอย่างปลอบประโลมมือเรียวเช็ดน้ำตาให้คยูฮยอนอย่างแผ่วเบาเธอรู้ดีว่าน้องชายเธอกำลังขวัญเสียและสับสนมากเพียงใด

     

     

    แล้วผมฮึก..เป็นตัวอะไรกันแน่..”

     

     

    คยูฮยอนและพี่เราเป็นปีศาจเลือดผสม..” คำพูดของอาราทำให้คยูฮยอนเบิกตากว้างหมายความว่ายังไงปีศาจเลือดผสม???

     

     

    “…”

     

     

    พี่รู้ว่าน้องคงสงสัยพี่เองก็เคยเป็นแบบน้องมาก่อนพวกเราเลือดผสมจะเป็นปีศาจก็ต่อเมื่อายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์ วันนี้น้องอายุครบยี่สิบพี่ถึงพาน้องกลับมาที่บ้านน้องจะได้ไม่กลัว.,” อาราแตะเข้าที่นัยน์ตาสีเทานั้นเพียงแผ่วเบาไม่นานตาสีเทาก็แปรเปลี่ยนเป็นสีดำเช่นดังเดิมเช่นเดียวกับปีกสีดำสนิทที่อาราเอื้อมไปแตะมันก็หายไปราวกลับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ทิ้งไว้เพียงขนนกสีสำสนิทกับความเจ็บแสบบริเวณกลางหลังของคยูฮยอนเท่านั้น

     

     

    พี่อาราหมายความว่ายังไงครับเลือดผสม? ก็แสดงว่าต้องมีอีกแล้วพ่อกับแม่เราละครับท่านเป็น..”

     

     

    ไม่ใช่จ๊ะท่านทั้งคู่ไม่ได้เป็นปีศาจแต่ถูกกำหนดให้เลี้ยงพวกเราที่เป็นปีศาจเลือดผสมขึ้นมาเท่านั้น..สิ่งที่คยูฮยอนสงสัยน่ะถูกต้องแล้วจ๊ะมีอีกพวกนึงนั่นก็คือปีศาจเลือดบริสุทธิ์พวกเขาจะแตกต่างจากพวกเราโดยสิ้นเชิง

     

     

    ผม..ต้องการฟังอย่างละเอียดครับคยูฮยอนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่กับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

     

     

    ปีศาจเลือดบริสุทธิ์กำเนิดโดยเหล่าปีศาจเลือดเดียวกันเท่านั้นปีศาจบริสุทธิ์ที่แข็งแกร่งที่สุดจะถูกเรียกว่าคิงโดยที่เลือดบริสุทธิ์นั้นนัยน์ตาจะเป็นสีเขียวมรกตปีกสีดำและใหญ่กว่าเลือดผสม อาหารของเหล่าเลือดบริสุทธิ์นั้นคือวิญญาณของมนุษย์ที่จะสิ้นอายุไข แต่กับเหล่าเลือดผสมอย่างเราผู้ที่แข็งแกร่งจะถูกเรียกว่าผู้นำนัยน์ตาจะเป็นสีเทาและปีกจะเล็กกว่าเลือดบริสุทธิ์ ส่วนอาหารของพวกเราเหล่าเลือดผสมก็คืออาหารของมนุษย์อาจจะมีบ้างที่ต้องดูดกลืนวิญาณของสัตว์แต่เหล่าเลือดผสมอย่างเราจะไม่ดูดกลืนวิญญาณของมนุษย์เด็ดขาดเพราะว่ามันผิดกฎที่คิงตั้งไว้อาราระบายรอยยิ้มออกมาอ่อนๆเพื่อหวังให้คยูฮยอนคลายความกังวลใจลงบ้าง

     

     

    งะงั้นเหรอครับ..”

     

     

    จ๊ะอีกเรื่องที่สำคัญก็คือการอยู่กับคนรัก..ถ้าเลือดผสมและมนุษย์รักกันฝ่ายมนุษย์นั้นจะเหนื่อยง่ายและป่วยอิดๆออดๆแต่ถ้าเหล่าเลือดผสมรักกับเลือดบริสุทธิ์แล้วละก็ฝ่ายรับจะส่งกลิ่นหอมรุนแรงออกมาจนทำให้อีกฝ่ายหลงจนโงหัวไม่ขึ้น และถ้าเกิดว่าใจตรงกันขึ้นมาเมื่อไหร่กลิ่นหอมของฝ่ายรับก็จะมีเพียงฝ่ายรุกที่ได้หัวใจของฝ่ายรับเท่านั้นที่ได้กลิ่นอาราพูดติดตลกจนทำให้คยูฮยอนคลี่ยิ้มออกมาได้บ้างอย่างน้อยเหล่าปีศาจเลือดผสมและบริสุทธิ์ก็ยังมีหัวใจไว้เพียงเพื่อคนๆเดียว แต่แล้วความรู้สึกแห้งปากที่ลำคอและปากก็ทำให้คยูฮยอนต้องส่งลิ้นเล็กออกมาเลียรอบปากอย่างเลี่ยงไม่ได้

     

     

    อ๋า..พี่ลืมบอกเครื่องดื่มสำหรับเลือดผสมอย่างเราที่ดีที่สุดก็คือไวน์ ส่วนของเหล่าเลือดบริสุทธิ์ก็วอดก้าอยากกินไวน์หรือเปล่าพี่ซื้อมาสองขวดเตรียมไว้ให้น้องชายของพี่

     

     

    ขอบคุณครับพี่อารา..ขอบคุณมากคยูฮยอนโถมตัวกอดอาราจนแน่นหญิงสาวได้แต่ระบายยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน เธอมีน้องชายเพียงคนเดียวไม่ให้เธอช่วยน้องชายและจะให้เธอไปช่วยใครกันละ

     

     

    พี่อาราแล้วถ้ามนุษย์รักเลือดผสมฝ่ายเดียวละครับจะเกิดอะไรขึ้น..” คยูฮยอนอ้อมแอ้มถาม

     

     

    จะไม่เกิดอันตรายต่อมนุษย์จ๊ะทางกลับกันจะทำให้มนุษย์ผู้นั้นมีเสน่ห์มากขึ้นด้วยซ้ำคำตอบของอาราทำให้คยูฮยอนคลี่ยิ้มออกมาได้บ้างเพราะอย่างน้อยเขาก็ยังไม่ได้รักมินโฮ มินโฮจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับเขามากแต่ทางที่ดีเขาก็ไม่ควรปล่อยเรื่องนี้ให้มันยืดเยื้อจนเกินไป

     

     

    คยูฮยอนจ๊ะ..อย่าบอกความลับนี้แก่มนุษย์เด็ดขาดไม่ว่าเขาจะสำคัญกับเราแค่ไหนก็ตามห้ามบอกอย่างเด็ดขาดไม่อย่างนั้นมนุษย์ผู้นั้นจะตายอย่างไม่รู้ตัวคยูฮยอนกำมือแน่นกับคำพูดของอาราเขาไม่คิดจะบอกเรื่องนี้กับใครอยู่แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซีวอน..

     

     

    ครับพี่อารา..”

     

     

    เลือดผสมอย่างเราจะมีเรี่ยวแรงมากกว่ามนุษย์ทั่วไปอย่าเผลอพลั้งมือทำร้ายเพื่อนละคยูฮยอน อ้อเดือนหน้าจะมีการรายงานตัวต่อหน้าคิงคนใหม่พี่คงต้องฝึกเราอีกเยอะเลยเริ่มจากการเก็บสีของตาและปีกคยูฮยอนพยักหน้าเข้าใจกับสิ่งที่อาราพูดและเหมือนจะยอมรับง่ายขึ้นเมื่อสิ่งที่ตนเป็นนั้นไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับมนุษย์มากจนเกินไปเอาเข้าจริงแทบจะไม่ได้สร้างความเดือนร้อนเลยเถอะครับ แล้วถ้าเป็นอย่างงี้จะมีพวกเลือดบริสุทธิ์กับเลือดผสมขึ้นมาทำไม..

     

     

    มีเพื่อรับใช้คิงและจัดการกับพวกที่จะก่อกบฏจ๊ะอาราเอ่ยพร้อมรอยยิ้มให้ความคิดของคยูฮยอน

     

     

    พะพี่อารารู้ความคิดผมได้ยังไงครับเสียงนุ่มพูดอย่างตกใจจนอาราอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ซีวอนที่ยืนดูอยู่กลิ่นหอมของคยูฮยอนเริ่มเบาลงแล้วอาจเป็นเพราะใกล้ตอนเปลี่ยนเป็นเลือดผสมละมั้งแต่ถ้าอยู่ใกล้คยูฮยอนเมื่อไหร่กลิ่นจะต้องแรงมากกว่านี้แน่ๆ

     

     

    ซีวอนมั่นใจในสายเลือดผสมและ..มั่นใจในตัวคยูฮยอน

     

     

    การฝึกฝนไงละจ๊ะอาจเป็นเพราะคยูฮยอนพึ่งจะเปลี่ยนเป็นเลือดผสมเลยยังเก็บงำความคิดของตัวเองไม่ได้เลยถูกอ่านออกได้ง่ายๆ เอาละถ้าน้องจะเก็บปีกหรือสีของตาให้น้องทำแบบนี้นะอารายกยิ้มและเอื้อมมือไปลูบหัวของคยูฮยอนอย่างแผ่วเบาก่อนจะเริ่มสอนเรื่องที่จำเป็นให้ก่อน ซีวอนเดินออกมาจากจุดๆนั้นด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม

     

     

    ซีวอน อารากับคยูฮยอนทำไมไปเข้าห้องน้ำนานจังมีอะไรกันหรือเปล่าลูก?” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงร่างสูงส่ายหน้าแล้วชวนแม่ของคยูฮยอนคุยเรื่องอื่นแทนเพื่อรอให้คยูฮยอนและอารากลับมา เพียงไม่นานทั้งอาราและคยูฮยอนก็เดินกลับมาที่เดิมใบหน้าของร่างโปร่งดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัดแต่กระนั้นริมฝีปากอิ่มก็ยังส่งยิ้มให้พ่อกับแม่ได้ตลอดเวลาด้วยเหตุผลที่ว่าไม่อยากให้ท่านต้องเป็นกังวล

     

     

    คยูฮยอนลองนี้หน่อยไหมจ๊ะไวน์ประจำปีเกิดน้องเลยน้าอาราเดินไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบไวน์กับแก้วออกมา คยูฮยอนรู้สึกว่าตัวเองกำลังกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เขารู้สึกระหายในรสชาติของไวน์อย่างบอกไม่ถูกทั้งๆที่ไม่เคยกินมันมาก่อน ร่างโปร่งพยักหน้าทันทีกับข้อเสนอของพี่สาวแต่เสียงของผู้เป็นแม่ก็เอ่ยขัดขึ้นเสียก่อน

     

     

    คนเล็กไม่เคยกินไวน์แล้วมากินจะไม่เมาหรืออารา?”

     

     

    ไม่เป็นไรหรอกคะแม่ให้น้องได้ลองกินบ้างจะได้ไม่โดนมอม อีกอย่างวันนี้วันเกิดน้องตามใจน้องหน่อยนะคะคุณแม่น้าหญิงสาวสวยส่งเสียงออดอ้อนพลางซบหน้าลงบนแขนของแม่ เธอถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อเห็นว่าลูกชายคนเล็กนั้นทำท่าอยากกินไวน์มากเสียเหลือเกินมากจนเธอต้องพยักหน้าตกลง

     

     

    จ๊ะแต่อย่ากินเยอะนักนะคนเล็ก

     

     

    ครับแม่คยูฮยอนยิ้มกว้างจนตาหยีมือเรียวคว้าเข้าที่แก้วไวน์ทรงสวยจรดริมฝีปากเข้าที่ปากแก้วก่อนจะเทของเหลวสีม่วงให้เข้าสู่โพรงปากเล็ก ความชุ่มช่ำและรสชาติกลมกล่อมของไวน์ประจำปีเกิดตัวเองทำให้คยูฮยอนยิ้มอย่างพอใจรู้สึกเหมือนได้เติมพลังยังไงอย่างนั้นเลยครับ การกระทำทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของซีวอนหมดร่างสูงทำเพียงแค่อมยิ้มและแก้วของแอลกอฮอล์ดีกรีแรงส่งเข้าปากแอลกอฮอล์ที่ชื่อว่า

     

     

    วอดก้า

     

     

    อึก..ผมไม่มาวจริงๆน้าพี่อาราคิกคิกเสียงหวานอ้อแอ้ตอบหัวทุยเอนซบคนที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วถูไถไปมาราวกับกำลังจะขอร้องให้เชื่อ และคนที่อยู่ข้างคยูฮยอนในตอนนี้คงจะไม่พ้นซีวอนผมมองไอ้คยูที่เมาตาเยิ้มแล้ววิญญาณแมวเข้าสิง(?)เลื้อยมาซบต้นแขนผมแถมยังเอาหัวทุยๆนั้นมาถูอีก มึงคิดว่ากูมีความอดทนมากขนาดนั้นเลยรึไงไงคยูฮยอน?

     

     

    ไม่เมาเลยน้าคยูฮยอนเสียงใสของพี่สาวที่ติดจะล้อเลียนนั้นทำให้ซีวอนอมยิ้มดูก็รู้แล้วว่าอีกไม่นานเธอคงจะเมาตามน้องชายเธอแน่ๆ ดีนะที่พ่อกับแม่ของไอ้คยูขึ้นไปนอนแล้วและปล่อยให้พวกผมดื่มกินกันตามประสาวัยรุ่นต่อ

     

     

    พี่อาราไปนอนเถอะครับเดี๋ยวผมดูแลคยูฮยอนเอง

     

     

    คิกคิกพี่ฝากคยูฮยอนด้วยน้าซีวอนหญิงสาวพยุงตัวเองขึ้นจากโซฟาแล้วเดินเซไปยังห้องนอนช้าๆ ซีวอนได้ได้แต่ส่ายหน้าและยิ้มขำกับการเมาของคนบ้านนี้เมาแล้วอ้อนหยังกะลูกแมวเลยละครับถามว่าน่ารักไหมน่ะเหรอ ผมคิดว่าน่ารักนะถ้าไอ้คยูมันเป็นคนทำ(ยกยิ้ม)

     

     

    ไอ้คยูเลิกกินได้แล้วมือหนาช่วงชิงแก้วไวน์ที่คยูฮยอนจะทำท่ากระดกเข้าปากมาไว้ในมือ แหน่ะเมาแล้วไม่เจียมนะมึงยังมีหน้ามามองค้อนกูตาคว่ำอีกเดี๋ยวกูตบด้วยปากเลยไอ้นี่ ร่างโปร่งรู้สึกตัวมันลอยๆเวลากินไวน์แต่เจ้าตัวคงไม่รู้หรอกว่าตัวเองคนเดียวซัดไปเกือบจะสองขวดแล้ว

     

     

    ซีวอนอ่ามึงอย่าขัดกูดิ วันนี้มันเกิดกูน้า

     

     

    กูรู้ว่าวันนี้วันเกิดมึงแต่มึงดื่มเยอะไปแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็แฮงค์หรอกน้ำเสียงที่เจอความเป็นห่วงของร่างสูงทำให้คยูฮยอนยิ้ม ใบหน้าหวานเงยขึ้นจากการซบต้นแขนแกร่งนัยน์ตากลมโตสีดำสนิทนั้นกำลังมองร่างสูงด้วยแววตาเยิ้มฉ่ำทำให้ใจของซีวอนกระตุกวูบ

     

     

    ดีใจจังที่มึงก็เป็นห่วงกู..กูมีความลับที่บอกมึงไม่ได้ด้วยแหละคิกคิกพูดจบใบหน้าหวานก็เลื้อยซบเข้ากับต้นแขนแกร่งดังเดิมมีเพิ่มออฟชั่นด้วยการกอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้แน่น ซีวอนระบายยิ้มมุมปากมือหนายกขึ้นลูบหัวทุยนั้นอย่างเบามือ

     

     

    บอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ขอให้มึงรู้ไว้ว่ากูจะอยู่ข้างมึงเสมอไอ้คยู

     

     

    สิ้นเสียงคำพูดนั้นคยูฮยอนก็เงยหน้ามองร่างสูงอีกครั้งแล้วเพ่งพินิจมากกว่าเดิม อาจจะเป็นเพราะผมเมาหรือเปล่าก็ไม่รู้ผมถึงเห็นนัยน์ตาของซีวอนมันเป็นสีเขียวมรกต..มือเรียวประครองใบหน้าคมไว้ก่อนจะดึงรั้งมันลงมาแต้มจูบลงบนกลีบปากหยักอย่างแผ่วเบา ปลายลิ้นเล็กแลบไล้ไปทั่วกลีบปากหยักก่อนจะดุนดันเข้าไปในโพรงปากอุ่นร้อน

     

     

    ลิ้นหนาเริ่มทำหน้าที่ของมันอย่างที่ควรจะเป็นดูดดึงปลายลิ่นเล็กที่บุกรุกเข้ามาในโพรงปากอย่างกระหายมือหนากำลังไล้ขึ้นมาตามสาบเสื้อสัมผัสกับผิวนุ่มที่พาลจะทำให้ใจเตลิด คยูฮยอนรู้สึกมึนงงกับรสชาติของแอลกอฮอล์ดีกรีแรงอย่างวอดก้าและไวน์กำลังตีกันให้วุ่นในโพรงปากแต่กระนั้นเขาก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่ามันให้ความรู้สึกดีมากขนาดไหน

     

     

    อึก..อื้อซีวอน..” เสียงนุ่มครางแผ่วเมื่อรางสูงยอมละริมฝีปากอออกมาและย้ายเป้าหมายต่ำลงมายังซอกคอขาวตอนนี้ตัวคยูฮยอนส่งกลิ่นหอมรุนแรงจนซีวอนเกือบจะยั้งมือฉีกเสื้อผ้าของคยูฮยอนออกไม่ไหวแต่เขาไม่อยากให้คยูฮยอนตกใจเพราะอย่างนั้นจะต้องค่อยเป็นค่อยไป..

     

     

    ลิ้นอุ่นดูดดึงซอกคอยาวเบาๆจนมันขึ้นสีแดงระเรื่อได้ยินเสียงหวานหูครางอื้ออีกครั้งในลำคอก่อนที่ซีวอนจะรู้สึกหนักๆที่ช่วงไหล่ ใบหน้าคมเงยขึ้นจากซอกคอหอมแล้วเอี้ยวตัวมาดูร่างโปร่งให้ชัดๆ

     

     

    หลับ?..ไอ้คยูฮยอนมันหลับครับทุกคน-____________-;

     

     

    ซีวอนพ่นลมหายใจออกมาอย่างอ่อนใจก่อนที่จะหลุดหัวเราะออกมาอีกรอบ ผมไม่คิดว่าไอ้คยูฮยอนมันจะหลับแบบนี้นี่ครับให้ตายสิมึงนี่ขยันทำให้กูทรมานจริงๆนะครั้งนี้มึงรอดตัวไปได้แต่ครั้งหน้ามึงไม่รอดแน่ ร่างสูงตั้งปณิธานในใจไว้อย่างแน่วแน่แขนแกร่งช้อนตัวร่างโปร่งที่หลับคาไหล่ตัวเองขึ้นมาแนบอก

     

     

    ขายาวก้าวเดินไปตามทางเดินที่บ้านของคยูฮยอนอย่างคุ้นเคยพลางย่อตัวเอื้อมบิดลูกบิดของประตูห้องแล้วใช้มืออีข้างเดิมปิดประตู ร่างสูงเดินมาหยุดที่เตียงแล้ววางร่างโปร่งลงอย่างเบามือเอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มกำลังจะคลุมตัวคยูฮยอนอยู่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อมือเรียวจับแขนเสื้อของเขาไว้แน่น

     

     

    “…”

     

     

    ร่างสูงระบายยิ้มอ่อนก่อนจะโน้มตัวลงมาแต้มจูบลงบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา คยูฮยอนอมยิ้มคลายกำลังหลับฝันดีแต่มือเรียวก็ยังไม่ปล่อยจากแขนเสื้อ ซีวอนตัดสินใจสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนาออกแรงรั้งให้คยูฮยอนมาซุกอกตัวเอง

     

     

    อือ..ซีวอน..”

     

     

    กูอยู่นี่แล้ว..ฝันดีนะครับคยูฮยอนผมละอยากรู้จริงว่าพรุ่งนี้ไอ้คยูมันจะตกใจไหมถ้าตื่นขึ้นมาเห็นผมนอนกอดมันอยู่แบบนี้แต่ก็ช่างเถอะผมไม่ได้กินมันก็ขอนอนกอดมันหน่อย อิจฉาผมใช่ไหมละครับตอนนี้ก็ตีสองกว่าแล้วเพราะฉะนั้น..ราตรีสวัสดิ์ครับ J

     

     

     

     

     

     

    TBC.

     

    กระจ่างไหมคะ..กระจ่างเลยพี่อาราออกมาเฉยซะกระจ่างเลยฮ่าๆ

    เจอกันตอนหน้าค่าอุอิ

    Captain_Be

    Supercell
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×